Er wordt een hoop gezeurd en geklaagd over en door werkende moeders. Hoe zwaar het allemaal is om de hele dag te werken en dat je er toch zelf voor kiest of soms geen keuze hebt, maar niet zo zeuren moet. Jaja, we weten het wel. Maar vandaag, terwijl ik naar het zonnetje met mijn cappuccino, achter het raam naar buiten zit te kijken, vandaag vertel ik je over het mooie ervan. Het mooie van een werkende moeder zijn.
Want als je werkende moeder bent en je kleintje onverwachts ziek wordt, dan voel je je oermoeder en probeert de gradatie van de ziekte te beoordelen. Aan de hand daarvan ga je jezelf in allerlei bochten wringen om iemand (opa’s en oma’s) vragen om je eigen zieke kleintje te verzorgen. Of je vraagt gewoon een verlofdag aan.
Je zorgt als werkende moeder voor het inkomen of een goede aanvulling daarop. Dat betekent dat je soms ingewikkelde, maar vooral ook hele leuke en gezellige gesprekken op je werk hebt. Bovendien is het ook goed voor je sociale leven.
Als alle kleintjes op school zitten, kun je met een gerust hart denken dat ze leerzaam goed bezig zijn, er goede opvang is en lekker aan het spelen zijn met vriendjes en vriendinnetjes. Het scheelt ook veel geld voor de opvang ten opzichte van het eerdere kinderdagverblijf. Yeah!
Als de zon schijnt, zoals vandaag, kan je bedenken terwijl je naar buiten kijkt met je kopje cappuccino, dat je kleintje, terwijl hij op school zit, thuis of bij de opvang, heerlijk aan het (buiten)spelen is. Overigens is naschoolse opvang een goede gelegenheid voor het spelen met vriendjes en vriendinnetjes zonder dat je eigen huis een kolere zooi wordt.
Ik moet er overigens niet aan denken, de hele dag in een joggingbroek te lopen.
Soms is een wandelingetje naar een andere afdeling of kantoor ook leuk voor de broodnodige social talk. En met heel lekker weer ga ik een kleine wandeling maken met leuke collega’s tijdens de lunchpauze. Lekker op eigen niveau.
Als het schoolvakantie is, heb ik ook vakantie, althans dat is hoogstens maar voor een paar weken. In de praktijk is dat één week of misschien wel twee. Maar het idee van 12 weken vakantie in het jaar klinkt mooi toch? Heerlijk voor die kids om bij te komen. Ik geniet van mijn vrije dagen met mijn kids, extra quality time.
En weet je hoe leuk en bijzonder het is als je één of twee keer per week je kleintje van school mag halen? Dat gevoel als het meest blije kindje uit de klas bijna uit de rij rent omdat de werkende mama het kleintje komt ophalen.
Maar het allermooiste aan een werkende moeder zijn, is dat je altijd, 24/7, en tot in den treuren aan toe, er bent voor je kleintjes. Dat is toch best een voorrecht. Want indien nodig en bij nood, sta ik met 10 minuten bij mijn kroost.
Dat lieve mensen en nog veel meer, is het mooie van een werkende moeder.
Ps. En nee dit is geen aanval op de thuisblijfmoeder, maar puur een gelukzalig momentje van een werkende moeder, uit het raam kijkend met haar cappuccino op kantoor.
Liefs, Diana
Afbeelding: Shutterstock
Aan werkende- en aan thuisblijfmoeders zitten voor- en nadelen. Leuk om jouw visie te lezen!
Ik zou niet anders willen. Iets minder zou best mogen. Maar ik houd ervan over de mensen te zijn OOK!
Ik heb altijd gewerkt van full-time tot 18 uur per week. Nu 32 uur. Moet zeggen dat 24 uur werken mij echt ideaal lijkt 😉 Maar volgens mij is thuis zijn met de kids veel en veel zwaarder!!
Zelfde concept hier! Ook graag iets minder maar geen optie. Een goede balans is het meest belangrijk!
Zoals Madelon schrijft, er zijn voor- en nadelen.
Ik heb als werkende mama een beetje het beste uit beide werelden omdat ik ieder jaar spaar voor zoveel mogelijk verlof tijdens de schoolvakanties. Ik doe mijn werk graag en ik ben supergraag bij mijn dochter. Net de afwisseling zorgt er voor dat ik beiden enorm weet te waarderen.
Groetjes
Sopdet
Weten wat je hebt en waardering is belangrijk. Bij jou is dat duidelijk Goed geregeld 😉
Hi Diana, ik zie het zeker niet als een aanval op thuismoeders, want dat zou meer over mijzelf zeggen dan over jou. Fijn om de kant van een werkende moeder te lezen. Ik werkte zelf sinds mijn twintigste. Ben inmiddels 44 jaar en door omstandigheden sinds drie jaar een ’thuiswerkmoeder’. Los daarvan ben ik bezig een serie kinderboekjes op te zetten en natuurlijk aan het bloggen. Alleen dat doe ik zeker niet continu in een joggingbroek hoor 😉 Sterker nog. De (sport)joggingbroek gaat alleen aan naar de sportschool. Niets tegen joggingbroeken overigens. Als iemand zich daar ‘senang’ invoelt. Be my guest. Ik trek zelf iedere dag weer andere outfits aan uit mijn (te) goedgevulde kledingkast (ik ben zuinig, pas alles nog en doe dus bijna niets weg). Vandaag is dat weer een kort rokje, colbertje en cowboylaarzen. De dag erna kunnen dat weer stilettoheels zijn met een skinny jeans. Wat ik alleen wil zeggen. Thuismoeder staat niet inherent aan een joggingbroek…
Hi rory, het is een reactie op deze https://www.voormijnkleintje.nl/kinderen-2/thuisblijfmoeders-het-mooie-ervan/ 😉 En het klopt, niet alle thuis blijfmoeders lopen in een joggingsbroek.
Dank je wel voor je reactie. Altijd leuk ;). En de “joggingbroek” was inderdaad en knipoog naar een eerder geschreven column over de thuisblijfmoeder. Sorry als ik het verkeerd heb over gebracht :/
Leuk geschreven weer Diana, ik ben een in between gevalletje, heb jaren parttime gewerkt, vanuit huis, maar ook buitenshuis en nu weer grotendeels vanuit huis..Aan alles zitten voor en nadelen en het is fijn als je de keuze hebt..Ik moet er echter echt niet aan denken om helemaal niets te doen..dan word je wereldje wel erg klein denk ik..Het is toch fijn om het contact met de buitenwereld te houden 🙂 P.s. ik loop bijna nooit in joggingbroek hoor 🙂
Dank je schat! Goed verwoord! Balans is het allerbest maar lastig te vinden 🙂