Er zijn héél veel dingen die je van te voren niet weet als je ergens aan begint. Maar goed ook, want dan zou je er ook niet aan beginnen… Of toch wel?
Ik weet niet hoe het is om de oudste te zijn. Met twee grotere broers ben ik namelijk de jongste. Ook de man weet niet hoe het is om de oudste te zijn. Dat geeft wel eens problemen bij ons inlevingsvermogen voor onze oudste. Zij is hier in huis de enige met deze ervaring, zij weet wel hoe het is om de oudste te zijn en ik geloof best dat dat niet altijd meevalt.
Als oudste moet je namelijk in elke nieuwe situatie het wiel uitvinden. Wat voor het kind nieuw is, is voor de ouders ook de eerste keer, dus zij weten ook niet hoe het allemaal werkt. Zo hebben we de kraamverzorgster helemaal suf gevraagd over alles wat maar met een baby te maken had.
Maar spannend en interessant zijn alle nieuwe dingen wel en al die nieuwe dingen samen met je oudste ervaren, schept een speciale band.
Een oudste kan meestal als eerste praten en heeft dan ook het hoogste en laatste woord als er broertjes en zusjes komen. Oudste kinderen zijn vaak ook leidertypes. Maar zij moeten ook altijd maar het goede voorbeeld geven en daardoor wordt er meestal niets door de vingers gezien, slechte voorbeelden worden niet getolereerd.
Door al die verantwoordelijkheid heeft een oudste een leiderschap-skills waar de President van Amerika jaloers op is.
Als oudste kun je wel heel goed je broertje of zusje voor je uit duwen als je zelf iets heel eng vindt.
Als je als oudste ’s nachts bij het bed van je ouders aankomt, word je verbannen naar het voeteneind omdat je broertje en zusje al de plek tussen je ouders hebben opgeëist.
Een oudste heeft aanzienlijk meer spullen dan haar broertjes en zusjes en zal nooit de afdankertjes krijgen. Bijna alles wat nieuw gekocht wordt, gaat naar de oudste. Want dan hebben we er het meeste profijt van als de broertjes en zusjes er ook nog mee kunnen spelen.
Nog een voordeel voor de oudste is dat haar eerste levensjaren zoveel is vast gelegd dat daar ongeveer 4 harde schijven voor nodig zijn. En zo kunnen we van alle eerste keren (fruithapje, omrollen, kruipen, stapjes, verjaardagen, school zwemles, enzovoorts) een fotoboek vullen.
En het allermooiste aan de oudste zijn, is dat je je ouders vader en moeder hebt gemaakt, de mooiste rol in hun leven. Die kun je mooi op jouw naam schrijven, oudste kleintje!
Hele leuke opsomming haha ik ben zelf ook de jongste
Leuk! Ik ben wel de oudste thuis, dus ook van toepassing op mezelf 🙂
Leuk stuk! Ik ben zelf de oudste en herken veel in je verhaal. Ik vraag me dus ook af of Olivia het strakjes ook zo gaat ervaren als haar zusje geboren is.
Heel herkenbaar, ik ben zelf namelijk de oudste. Wellicht gaan mijn kids het nooit meemaken, gezien ze even oud zijn en het de vraag is of er nog eentje bij komt (ooit). Maar ik blijf er altijd wel aan denken, gezien ik zelf als oudste precies weet ‘hoe het is’
Er zijn wel wat dingen herkenbaar ja! Ik ben zelf de oudste, en moest vroeger altijd het goede voorbeeld geven. Ik merk nu aan mijn ouders dat zij nu bij mijn jongere zusjes soepeler omgaan met bv. kleding kopen of ‘met vrienden weg’..maar dit heeft ook deels te maken met de komst van mobieltjes! Ook kreeg ik juist niet alles nieuw. Zij hebben veel méér dan dat ik had op die leeftijd