Soms zit je in bepaalde fases van de opvoeding die gewoon best zwaar zijn. De kinderen werken op je zenuwen en de vermoeidheid slaat toe. Als je eigen kind er dan ook nog een extreme driftbui uitgooit, is je geduld helemaal ver te zoeken. Je weet dat jouw reactie invloed heeft op de driftbui van je kind. Als het dan niet lukt om zelf je kalmte te bewaren, wordt de driftbui van je kind alleen maar nóg heftiger.
Hoe reageer je op de driftbui van je kind?
Uit ervaring weet je inmiddels dat wanneer een kind in een extreme driftbui zit, je zelf rustig moet blijven. Maar diezelfde ervaring leert je ook dat dat soms verrekte moeilijk kan zijn. Je eigen hartslag gaat ook omhoog en spreekwoordelijk wordt het bloed onder je nagels vandaan gehaald. Als het lukt om zelf de rust te bewaren, leg je je hand op je hart en tel je mee met je eigen hartslag. Het is een simpele herinnering om tot 10 te tellen.
Maar soms gaat het fout.
Geduld verliezen tijdens de driftbui van je kind
Je vergeet je hand op je hart te leggen. Je draait weg terwijl je kind blijft krijsen en blèren. Ze zuigt letterlijk het laatste restje energie uit je. Er schiet nog een wanhopige kreet ‘blijf rustig’ door je hoofd, maar het is al te laat. Niets houdt de stortvloed van je emoties die uit je tenen lijken te komen nog tegen. je ontploft en schiet uit naar je eigen kind. Wanneer het laatste woord uit je mond komt, borrelt direct het schuldgevoel op en voel je je de slechtste moeder ooit.
Na deze ontploffing kan het twee kanten opgaan. Je kind is onder de indruk en haar verbaasde koppie laat je ziel nog verder scheuren van schuldgevoel. Of ze krijst nóg harder dan voorheen.
Het kind verdient het niet om jouw frustraties over zich heen te krijgen. Driftbuien horen bij het opgroeien. Het is theoretisch zo simpel, maar praktisch vrijwel niet uit te voeren. En dat is maar goed ook, want weet je wat je je kind hiermee biedt?
Je biedt hem het inzicht dat mensen, moeders in dit geval, geen emotieloze robots zijn. Hij ziet wat vermoeidheid met je doet. Hij ziet wat frustratie kan doen. Hij ziet waar de grenzen liggen.
Want als jij het niet laat zien, wie dan wel?
Wat doe je na de driftbui van je kind?
Iedere ouder worstelt weleens met een driftbui van zijn kind. En je leest zo wijs in de boeken hoe je moet reageren op een driftbui, hoe je kalmte bewaard. Maar hoe erg is het om te laten zien dat het af en toe niet lukt. Dat je overstroomt wanneer de emmer vol is. Dat jij ook fouten maakt.
Het belangrijkste wat je mee kunt geven is wat je na de driftbui van je kind doet. Dat je sorry zegt voor wat je verkeerd hebt gedaan. Dat je je fouten toegeeft en dat er altijd, maar dan ook altijd nog een kans is. Dat je van fouten maken juist kan leren.
Want als jij het niet doet, wie dan wel?
Afbeelding driftig kind: Kamelia Ilieva/Shutterstock
