Voorlezen. Als ik heel eerlijk ben is het niet mijn grootste hobby. Ik word er lui van en mieter halverwege het verhaal weleens in slaap. Als het diezelfde uitwerking nou ook op mijn kleintjes zou hebben, dan was er geen probleem. Maar de kleintjes willen weten hoe het verhaaltje eindigt en dus krijg ik een por en word ik abrupt uit mijn dutje gehaald.
Je ziet, voorlezen is een hele opgave.
Maar soms gaat het voorlezen wel goed. Dan vloeien de kinderverhalen zo uit mijn mond. Meestal zijn het de verhalen die op rijm geschreven zijn, ik houd ervan!
Heb je ook wel eens moeite met voorlezen? Misschien heb je wat aan deze tips.
Het kiezen van een boek
Er zijn talloze kinderboeken waaruit je kunt kiezen en dus valt het niet altijd mee om het juiste boek voor het juiste moment te vinden. Kies samen met je kleintje een boek en probeer dit een beetje te sturen. Wat zijn de interesses van je kleintje? Kun je een kinderboek koppelen aan een thema? Maar wat vooral belangrijk voor jezelf is; leest het lekker weg? Persoonlijk houd ik dus van boeken die op rijm geschreven zijn, want daar ratel ik zo doorheen.
Voorlezen met stemmetjes
Het vergt wat oefening en ja, ook enig talent. Maar voorlezen met stemmetjes vinden kinderen fantastisch!
Herhalen, herhalen, herhalen
De teletubbies sloegen met die irritante herhalingen de spijker op zijn kop. Kinderen houden van herhaling, dat is een feit. Een kleine valkuil is dat je zelf het verhaal niet meer aan kunt horen en dus sneller in slaap dondert tijdens het verhaal. Probeer dus af te wisselen met je partner (als die er is), zodat je niet elke avond weer hetzelfde verhaaltje moet voorlezen. Een klein voordeeltje is wel, als je na de vele herhalingen toch in slaap valt, kun je je kleintje de opdracht geven om zelf verder te lezen, hij kent immers het verhaaltje uit zijn hoofd.
Maak er een ritueel van
Je kunt het voorlezen bijvoorbeeld aan het ‘naar-bed-gaan-ritueel’ toevoegen. Ook al krijg ik de bibbers bij het horen van rust-reinheid-regelmaat, kinderen hebben baat bij de regelmaat. Ze weten wat ze kunnen verwachten en waar ze aan toe zijn.
Ik deed ook wel eens met stemmetjes, maar ik vond het vervolgens lastig om dat vol te houden…