Afgelopen week was mijn dochter jarig en wanneer er bij ons iemand jarig is, mag diegene kiezen wat we voor het avondeten gaan doen. Meestal eindigt dat bij de twee grote gele bogen. Maar dit keer ging dat ietsje anders. Mijn jongste dochter kan ook ‘ander’ eten wel waarderen. Wanneer je haar patat, pannenkoeken en spaghetti voorschotelt, dan is de kans groot dat zij de spaghetti tot zich zal nemen. Het verbaasde me dan ook niet dat zij koos voor ‘het zelf pakken restaurant’.
Het wat?
Het ‘zelf pakken restaurant’, oftewel een buffetrestaurant. Mijn kleuter is er dol op. Kippenpoten, spaghetti, soep en alles wat ze proberen kan. Geen McDonalds voor haar, maar lekker uit eten.
Prima, doen we. En dus aan het einde van de middag maakten we ons klaar voor vertrek. Echter verliep dit niet zo soepeltjes, mijn kleintjes zagen niet helemaal het nut van omkleden in.
“Hoezo moeten we andere kleren aan, ik heb toch wat aan?”, roept mijn oudste verontwaardigd.
“Nou, we gaan naar een restaurant en jullie zijn vies van het buiten spelen. Dat geeft niet dat jullie daar vies van zijn, maar dan moet je je nu wel even omkleden.”, probeer ik uit te leggen.
‘Wat een onzin’, zie ik mijn oudste denken, maar na enige dwang besluit ze toch maar iets anders aan te trekken, want een avondje uit eten laat ze zich niet door haar neus boren.
“Ben ik nog netjes mam?”, vraagt de jarige Jet.
“Ja, jij bent nog schoon genoeg om naar een restaurant te gaan”, antwoord ik haar.
En terwijl dit zich allemaal afspeelt, neemt de middelste het hele gesprek in zich op.
Ze hebben nog zoveel te leren over het leven. Normen, waarden, gewoontes, noem maar op. Deze dingen kunnen ze alleen maar leren door te ervaren.
En die ervaring geef ik ze graag mee. En dus hebben mijn kleintjes er even later in het restaurant al een aantal rondes opzitten. Patat, kippenpoten en aardbeien hebben ons tafeltje al gepasseerd. Spaghetti is aan de beurt. Nadat ze zelf een flinke portie spaghetti op hun bordje hebben geschept, begonnen de twee kleuters zichtbaar te genieten van hun favoriete maaltje. Maar na een aantal happen stopt mijn middelste kleintje en ik hoor zijn hersentjes bijna kraken.
“Mam”, zegt hij een beetje bedenkelijk. “Moet je bij het weggaan uit een restaurant er ook nog netjes uitzien?”, vraagt hij in de hoop op een positief antwoord. Ik kijk hem aan en zie de rode saus van oor tot oor en van voorhoofd tot kruis zitten. Ik zie zijn onschuldige koppie, schiet in de lach en ik realiseer, ik heb ze nog een hoop te leren…
Afbeelding: Shutterstock
