De wet van Murphy: “if there’s any way they can do it wrong, they will”. Vrij in het Nederlands vertaald: “als iets mis kan gaan, dan gaat het ook een keer mis”, aldus Wikipedia.
Tja… En als je dan dus een peuter in huis hebt, dan is het een hele uitdaging om alles op rolletjes en naar wens te laten verlopen. Er kan namelijk werkelijk van alles misgaan met een peuter in je buurt. En dan vooral op de meest ondenkbare manieren en momenten.
Zo denk je namelijk te weten hoe je zijn broodje moet snijden. Maar daar gaat het mis! Je moet niet denken dat je weet hoe hij het wil, hij wil het namelijk compleet anders. Net als het dotje ketchup, dat moet niet links, dat moet rechts. En die roze beker moet blauw zijn en als die blauw is, moet die roze zijn. En die appel wil hij kluiven, die moet niet in stukjes. Of toch wel?
Of die nacht, na twee weken een droge luier in de ochtend, dat je besluit je peuter zonder luier te laten slapen. En ja hoor, daar sta je dan midden in de nacht een bed te verschonen. Of het moment dat je je heerlijke stukje vlees bakt en je peuter besluit te gaan poepen… Op de vloer… Óf dat moment dat je ’s avonds eindelijk op de bank ploft en je eerste slokje wijn probeert te nemen en je boven gegil hoort omdat je peuter een nachtmerrie heeft gehad.
Die keer dat je ruim op tijd je kleintjes klaar hebt om naar school te gaan en je realiseert dat je zelf nog in je pyjama loopt. Die keer dat je op tijd wilt vertrekken en je peuter besluit haar schoenen én sokken te verduisteren. Of als je 5 minuten in de auto zit en er een peuter plotseling ontzettend nodig plassen moet.
Dat je kleintje voor één keer een ochtendje schoon moet blijven omdat ze op de foto moet of dat je naar een ‘belangrijke’ afspraak gaat. Die ochtend besluit ze zelf de chocoladepasta pot erbij te pakken. Of er gaat een beker om, over haar nieuwe jurkje.
Of als je nog even snel de hond uit moet laten voordat je je andere kleintjes uit school moet halen, dan besluit je kleine peutertje om elk bloempje te plukken. Of elk grassprietje te tellen. Of simpelweg ergens te gaan zitten en geen stap meer te verroeren.
Eén troost. Het heeft een naam. Het is allemaal de wet van Murphy, wie the heck dat ook mag zijn.
Hahaha, dat poepen tijdens het bakken van een stukje vlees. Zó herkenbaar. Groot deel van de rest ook trouwens. Tegenwoordig zucht ik (al dan niet inwendig) diep en laat ik het er maar allemaal gewoon zijn 🙂
Oh ja, klopt allemaal…. je denkt het allemaal te weten en probeert het goed te doen, maar peuter wil altijd anders….