Ik heb het er regelmatig over met vriendinnen. Hoe voeden we onze kinderen op in die online wereld. Aan onze ouders hoeven we het niet te vragen, zij hebben dit niet meegemaakt en de meesten snappen er ook geen snars van. Onze generatie hangt tussen twee werelden. De wereld van ‘oeh, internet wat eng’ en de wereld van ‘altijd online en bereikbaar zijn’.
Hoe begeleiden we onze kinderen in de online wereld? En waren halen we onze informatie vandaan? Juist! Het internet…
Hoog tijd voor een stappenplan hoe je kind te begeleiden in de online wereld.
Zicht op het internetgebruik
Wanneer je je kind wil begeleiden in die online wereld, dan moet je daar wel zicht op hebben. Dit doen we dus alleen in de woonkamer, of met z’n allen op bed. Een computer in de woonkamer is geen gek idee. Ook hebben we sinds een aantal maanden de Circle with Disney in huis. Hier zou je wat morele bezwaren op kunnen hebben omdat het een behoorlijke inbreuk op de privacy is. Maar zolang ik mijn kinderen nog moet begeleiden in deze online wereld, is privacy nog niet ter sprake. Het heeft niks te maken met gebrek aan vertrouwen, maar op deze leeftijd, met onwetendheid. Zicht op wat de kinderen online doen en waar ze zich bevinden is daarom helemaal geen overbodige luxe.
Interesse tonen in wat hen online bezighoudt
Dit vind ik toch wel een dingetje hoor. Die Enzo Minecraft video’s interesseren me namelijk geen ene hol. Toch zie ik zijn oogjes glunderen wanneer ik even met hem meekijk naar wat voor ‘coole creaties’ hij allemaal gebouwd heeft. Dit geldt ook voor het Instagram account van mijn dochter. Ze vindt het geweldig wanneer ik haar een hartje en een reactie geef op haar post. Participeren in wat hen bezighoudt, in plaats van alles in twijfel trekken en afkeuren. Ook al denk je dat je wel wat beters te doen hebt, een beetje interesse creëert openheid en daardoor zullen ze niet snel het gevoel hebben iets te moeten verbergen.
Goed voorbeeld doet volgen
Met een programmeur als vader en een ‘blogger’ moeder, weet ik niet of mijn kinderen in deze kwestie het ‘perfecte voorbeeld’ hebben. Bovendien is een ‘goed voorbeeld’ voor iedereen weer anders. Ik deel veel online, maar alles wat ik in de online wereld deel, deel ik ook in de ‘echte wereld’. Als je het niet aan iemand in het echte leven zou vertellen, vertel het dan ook niet online, is eigenlijk het motto. Met een beetje nadruk op dat het ‘echte leven, met echte relaties’ veel belangrijker is.
Communicatie is de basis
Een goede basis zal op de lange termijn zijn vruchten afwerpen, daar ben ik van overtuigd. Wanneer de communicatie tussen jou en je kinderen goed zit, dan is de basis gelegd. Natuurlijk gaan kinderen zelf op ontdekkingstocht, ook in de online wereld. Dat moet ook kunnen, daar leren ze alleen maar van. Maar hoe fijn is het, dat wanneer het net een beetje te spannend of ingewikkeld wordt, ze terug kunnen vallen op jou. De moeder gans, die ook maar wat doet in dit opvoedgebeuren. Met hoop op een fijn eindresultaat.
