Ik zou zo graag…

Ik zou zo graag… De mens is egoïstisch. Ik ben egoïstisch, want ík zou zo graag willen. Maar als een mens eenmaal kinderen krijgt dan verschuift het egoïsme. Ik zou zo graag voor mijn kind willen.

Meestal kunnen we realiseren wat we voor onze kinderen willen. We willen graag dat ze fijn kunnen spelen met speelgoed, we regelen speelgoed. We willen graag dat ze lekker kunnen sporten, we regelen een sportclub. We willen graag dat ze er leuk bijlopen, we regelen leuke kleding.

Maar wat als dat willen bij willen blijft. Als het niet lukt iets te regelen. Ik zou zo graag voor mijn kind willen, maar het kan niet, het lukt niet. 

Ik zou zo graag willen dat de epileptische aanvallen bij mijn dochter wegblijven. Ik zou zo graag willen dat ze een dag helder doorkomt. Ik zou zo graag onbezorgdheid voor haar willen. Ik zou haar zo graag de vrijheid geven die andere kinderen van haar leeftijd ook hebben. Ik zou zo graag een keer een ‘normaal’ gezin willen zijn.

Het maakt me verdrietig, het breekt me op. Maar ik wil niet breken, want gebroken mensen moeten gefixt worden. Het verdriet moet gefixt, welgemeende adviezen en oplossingen worden aangedragen. Verdriet moet er niet zijn, want kijk naar de mooie dingen die je wél hebt. Wees dankbaar!

Maar ik zou zo graag…