Ik weet het. Het is niet netjes om te oordelen. Maar soms moet je het gewoon even kwijt.
Ik ken namelijk een moeder die haar kleintjes inent! Elke keer is ze weer in dilemma of ze het nou wel of niet goed doet.
In het begin bemoeide ik me er niet zo mee, ik wist er ook nog niet zoveel van. Maar hallo, zíj krijgt toch een kind. Verdiep je er gewoon een beetje in denk ik dan. Hoe moeilijk kan het zijn.
Nee hoor, kleintje één en ook kleintje twee krijgen gewoon al de prikken die je kan bedenken in hun prille bestaan. Als ik er over nadenk, krijg ik er kippenvel van. Wie doet dan nou? Dat je je kleintje inent, tot daar aan toe. Maar wéét op zijn minst wat je aan het doen bent. Of stel het wat uit. Want wie heeft er nou een tetanus vaccinatie nodig met twee maanden? Alsof je een baby met een open wond de modder in gooit… Koekoek.
Maar goed, deze moeder heeft zich er gewoon niet in verdiept. Iedereen doet het toch? Dat zal wel goed zijn. Wat weet ik er nou van? Serieus? Wat weet ik er nou van? Over de outfit van d’r kleintjes denkt ze nog langer na.
Ze is dus gewoon een mak schaapje wat achter de rest van de meute aanloopt. En zich lekker verschuilt achter de mening van de meute. Echt zó onvolwassen. Ik sta dan ook stomverbaasd te kijken als ze in 2009 vertelt dat ze haar liefste kleintjes niet gaat inenten tegen de Mexicaanse griep. Waarom niet? Tja, het vóelde niet goed. Ik hoor je al denken, ja hoor gaan we op die toer. Is dit gevoel wetenschappelijk onderbouwd? Nee. Maar ze ging het toch niet doen. Je wilt toch het beste voor je eigen kleintje, zegt ze dan.
Kleintje drie is in aankomst en ik heb al helemaal zin om een alternatief inentingsplan te verzinnen voor haar baby. Maar helaas, het gevoel doet er blijkbaar niet meer toe. Ze wil niet anders zijn dan de rest. Joehoee.. nieuwsflits, iedereen is anders dan de rest! Make up your mind. Echt, ik kan hier niet meer tegen. Waarom verdiept die moeder zich niet in dit onderwerp?
Weer een paar jaar later, krijgt ze een brief van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid. Haar oudste dochter wordt dat jaar 9 (ze heeft dus al 9 jaar geen boek hierover gelezen) en moet weer een prik voor DTP en BMR. Na lang op haar inpraten heb ik haar kunnen overtuigen om deze keuze een jaar uit te stellen, zodat ze zich in dit onderwerp kan gaan verdiepen. Hehe, dat werd eens tijd.
Nu een jaar later, heeft ze zich in deze materie verdiept en krijgt ze weer een brief van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid, met de mededeling: ‘volgens onze administratie heeft uw kind deze inenting(en) nog niet gekregen.’
De twijfel slaat weer toe.
Echt HELP!!! Ik kan wel wat wijsheid gebruiken. Ik word overspoeld met vragen:
Wat moet ik nou? Ik weet het niet hoor. Ik wil het beste voor míjn kind! Heeft ze alles wel nodig? Misschien niet de cocktails van het RVM, maar…? Iedereen in de regio zal wel ingeënt zijn, dan hoeven mijn kinderen dit toch niet. Het zijn toch niet voor niets kinderziektes, daar komen ze dan toch sterker uit. Volgens mij mogen kinderen tegenwoordig niet meer ziek zijn, ze willen toch ook al gaan inenten tegen de waterpokken. Welke boeken heb ik hier ook al weer over gelezen? Ik weet het niet meer hoor…
Zo nou. Dat moest ik even kwijt hoor. Ik word namelijk knetter gek van deze moeder.
Wie ik ben?
Haar Geweten
Ik snap dat het moeilijk is. Maar soms is gezond verstand ook een goede raadgever. Tegenwoordig is het heel hip om je kinderen niet in te enten. En er zijn goede redenen voor om het niet te doen. Maar daar tegenover zijn er ook goede redenen om het wel te doen. Het is dus afwegen. Ik kies er voor om het wel te gaan doen. Vooral in Amerika zijn er gevallen bekend van baby’s die overlijden, doordat zij bij dreumessen in de buurt komen die een bepaalde ziekte met zich meedragen, waar zij niet tegen ingeënt zijn. Ziektes waar de dreumes niet aan overlijdt, maar een baby wel. Als deze kinderen waren ingeënt, waren deze baby’s niet overleden. Dat is mijn overweging. En wat anderen doen moeten zij weer weten. Maar ik hoef geen samenzweringstheorieën aan te horen. Dat gaat in mijn oren nogal ver. Succes met je keuze. Wat je ook kiest, het is allemaal goed. Je maakt de keuze altijd op basis van wat jij denkt dat goed is voor je kinderen. En dat is een goed uitgangspunt.
Iedereen krijgt de ziekte. Ook als je ingeënt bent, kun je gewoon drager zijn van de ziektes. Bij niet ingeente kinderen verloopt de ziekte echter erger dan bij wel ingeënt kinderen. Sterker nog, kinderen die ingeënt zijn met de bmr, zijn de dagen erna besmettelijk (zie rivm). Juist ingeënte kinderen zijn dus besmettelijk. Je theorie werkt helaas precies andersom. Jouw ingeënte kindje heeft misschien wel een niet ingeënt kindje besmet.
Dan ben ik maar een mak schaap. Mijn kinderen worden gewoon ingeent omdat wij dat een veilig idee vinden. Ze zijn al redelijk vatbaar voor ziektes en ik wil dit risico gewoon niet lopen. Zelf ben ik ook netjes ingeent en ik leef ook nog, zonder ooit enge ziektes gehad te hebben. De bof wel trouwens, die zat vroeger nog niet in de cocktail.
Ik vond het ook heel moeilijk. Ik heb het ook gedaan, ik ging ook mee in de meute. Maar toen de Mexicaanse griep prik kwam heb ik het niet gedaan en ik ben mezelf er nog steeds dankbaar voor. Ze hebben de Mexicaanse griep niet gehad en dus ook niet de zooi ingespoten gekregen.