Ik stap de lift uit, afdeling 9B van het VU. Weer die bekende geur waar ik me meteen veilig en “thuis” voel. Dit keer bewapend met mijn spullen voor een overnachting. Na een berichtgeving dat mijn prins een zware nacht heeft gehad probeer ik me daar op voor te bereiden, voor zover mogelijk. Los van het feit dat ik dat altijd doodzielig vind, kost het mij, als ik hem zo zie lijden, al de energie die ik nog heb.
Ik loop zijn kamer binnen en hij zit er, volgens vader, alweer wat beter bij. Gelukkig maar, want er moet nog een zak chemo in en daarvoor moet hij natuurlijk wel goed genoeg zijn. Weer spelen we een spelletje en komt een lieve verpleegkundige een tijdje gezellig een praatje houden. Na een gezamenlijke lunch en vertrek van vader word ik door mijn prins vriendelijk doch dringend verzocht om wederom de sleutel van de dvd kast tevoorschijn te toveren. Wanneer we teruglopen naar de kamer ziet mijn prins vanuit de gang de magische blauw gekleurde lichttunnel van “kinderstad”. Er is geen ontkomen meer aan.
Terwijl hij in kinderstad zijn favoriete spel van Sky Landers op de Wii speelt, ziet hij “een voor hem” vreemd poppetje. Ok, ik ken mijn taak inmiddels en wanneer ik hierover navraag doe, blijkt dat de allernieuwste versie nog nieuw in doos, zojuist is aangeleverd. Alles wordt uitgepakt en geïnstalleerd, want Mace wil spelen. En met Mace zijn reputatie wordt alles uit de kast getrokken en geregeld. Dit gaat een tijdje duren weet ik, dus installeer ik mezelf op de gigantisch grote felgekleurde Fat Boys om vervolgens in de relax stand daar te vertoeven.
Inmiddels is het iets voorbij etenstijd en ik weet dat het avondeten klaar staat en zijn beste tijd heeft gehad qua warmte en stevigheid. Nu verzoek ik mijn Prinsje, vriendelijk doch dringend, terug te keren naar zijn kamer voor de laatste zak chemo. Wanneer hij in bed ligt en nog wat eet en drinkt, krijgt hij zijn laatste medicijnen van de dag. We kijken nog wat tv en als toetje speelt hij een spelletje op de DS en gaat dan eindelijk slapen.
The day after: het was een vreselijk onrustige nacht. Zoals een ieder weet, maakt chemo kankercellen stuk, maar als je ziet wat het met je knulletje doet besef je echt wat voor GIF het is. Kermend in zijn slaap en de huidpijn zeggen genoeg. Acht uur ’s ochtends: lab afname en controles. We duiken weer even terug in bed, want slapen is er nauwelijks van gekomen. Met koffie in bed, kijken we voor de zoveelste keer de dvd van Ben10. Mace moet spoelen via zijn lijn en dit duurt tot 18:00 uur.
Na een ochtend lang rust begint prinsje weer enigszins babbeltjes te krijgen en is vader begin middag weer gearriveerd. Tijd voor kinderstad, vindt Mace. Door die magisch blauw lichtgekleurde tunnel. We spelen tafelvoetbal, Sky Landers en we voetballen. Bij het piepen van het infuus, die een signaal geeft buiten onze kennis, moeten we terug naar de kamer. Eenmaal terug vullen we onze tijd met dvd kijken, spelletjes spelen, eten en chillen. Inmiddels is het 17:00 uur en wordt het eten rond gebracht. Het eten in het VU is overigens zeer goed eten en ik eet een lekker gebakken visje. Tussen alle keuzes die je krijgt zat er helaas niets tussen wat mijn prins lekker vindt. Kort na het eten ruim ik de kamer op en pak de spullen in.
Eindelijk is het 18:00 uur! De naald van het infuus mag eruit, yes! Wil ik benadrukken dat dit ook altijd wel een “dingetje” is bij mijn kanjer. De naald is eruit en we halen nog de kralen van de “kanjerketting“. Mace voelt zich vrij en raced met zijn loopfiets als een gek over de afdeling, 3 rondjes achter elkaar. We lopen terug om alle spullen op te halen. Alles opgeruimd achterlatend als altijd.
Ik neem geen afscheid want we zijn er woensdag weer. Niet op 9b maar wel in het VU. De mensen die ik ken die zie ik weer. Zeer binnenkort breng ik een lekkere traktatie naar de afdeling, maar voor nu ga ik gewoon naar huis. Dag 9b, dag lieve bekende en onbekende verpleegkundigen. Dag lieve PM’er. Dag fijne vertrouwde kamers, lekkere bedden en lekker eten. Dag vieze koffie uit de koffiemachine. Dag vertrouwde geur, ouderkamer, speelkamer en speelstad. Dag lieve vrijwilligers en alle mensen die zich daar inzetten. Ik zie jullie allen terug in andere omstandigheden, maar wat zal ik jullie missen.
Dank jullie wel, allemaal. We gaan weg, hetzelfde Als altijd. Prettig weekend.
Liefs,
Diana
Wat heftig.. Veel veel veel sterkte!
Dank je wel! 😉
Je schrijft bijna filmisch Diana en weer met de nodige dosis humor, maar ook gewoon realistisch..Als ik filmaker zou zijn zou ik je benaderen voor het amken van een script! Dikke kus, ik heb jouw column weer met veel plezier gelezen al is het niet niets wat jullie allemaal meemaken..XX Mel
Wat een compliment! Nou dat lijkt me wel wat 🙂
Dikke smakkerd x
Heftig hoor!!! Sterkte!!!
Dank je wel :).
Heftig is het zeker maar wij hebben een stoere man
Lieve Diana,
Wat fijn dat je in deze zware tijden zoveel aan deze afdeling hebt gehad. Al is het een plek waar je je kind in aller eerste instantie helemaal niet wilt hebben, hij was daar natuurlijk wel ontzettend veilig. Wat moet het dan een dubbel gevoel zijn dat je het toch zo gaat missen. Je prins is een kanjer en gaat het zeker aan kunnen in de voor hem onbekende minder veilige wereld! Zijn vriendjes zullen blij zijn hem weer te zien op school; ik ken er iig 1! Een hele leuke toevallig! Ik hoop dat hij snel zijn plekje gaat vinden en dat jullie de grootste zorgen achter jullie kunnen laten. Dat hij kan genieten van het “gewoon” kind zijn. Mijn wens voor over een jaar of 11 ..dat wij met een wijntje in onze handen zitten te vloeken op die knullen waar ze met die opgevoerde rot brommers nou weer uithangen!
Wat een ontzettend lief bericht! Heel lief. En Mace is blij met zijn vriendje 😉
Wordt een spannende tijd! En wat zou het leuk zijn als we samen op zoek moeten door Nieuw Vennep om die gasten te zoeken 😀 dikke knuffel xxx
Men zegt wel eens over een donkere periode in je leven, dat je er een boek over kunt schrijven.
Maar in ieder geval heb jij de gebeurtenisse opgeschreven. Voor later als Mace groot is, kan hij lezen wat jullie hebben doorgemaakt. Ben zo blij dat het op dit moment goed gaat met Mace.