Vandaag is het alweer de laatste dag van het schooljaar, God wat is het jaar weer voorbij gevlogen. Maar de kinderen zijn er aan toe. Even rust en vrijheid. Heerlijk! Ik kijk er naar uit.
Geen wekker die mij dwingt om op te staan. Ik hoef alleen maar een paar iPad’s naar wat kinderhoofdjes te slingeren en ik kan nog een uurtje doorknorren. Ik hoef geen outfits met een half slapend hoofd uit te zoeken. Aankleden? Dan doen we rond een uur of 11.00 of niet. Het klaarmaken van bento-lunchboxjes? Je pakt maar gewoon een boterham! Gymtasjes kunnen eindelijk op één plek gehangen worden en daar ook blijven. Geen schoolbel die ons confronteert met één keer te lang snoezen en geen tonnen met knutselcrap en werkboeken rondslingerend door de woonkamer.
Heerlijk lange zomeravonden met een wijntje en een haardvuurtje. Spelende kindjes die rondbanjeren totdat ze er bij neervallen. Campinglife komt nog tussendoor. Want ja ook dit jaar tuffen we weer met al onze zooi richting Frankrijk, waar we onze witte billen parkeren op een campingstoel en we de kaasafdeling van de supermarkt leegvreten.
Waar we tussendoor nog wat toeristische uitstapjes trachten te maken, maar al snel realiseren dat de kinderen gewoon de hele dag in het zwembad willen duiken en met vriendjes de camping willen ontdekken.
En wij ouders gewoon het liefste voor de tent een wijntje willen drinken…
En zoals elk jaar weet ik dat het niet lang zal duren tot ik denk, waar is de regelmaat en structuur? Waar zijn die voorbeeldige gedisciplineerde en beleefde kindertjes? Waar zijn die leerkrachten die mijn kinderen zo goed in het gareel weten te houden?
Ik heb jullie nodig verdorie! Tot over zes weken, ik kijk ernaar uit.
