Vorige week was het zover… mijn kleine eerste kereltje ging naar de grote (basis)school! Heel fijn kwam daar direct een grote mond bij, want meneer vond zichzelf ineens heel heel heel groot.
En dat is weer zo’n Milestone, de basisschool! De grote school voor grote jongens (en meisjes) met een grote jongens ritme. En ja, dat ritme daar moest mama nog wel even aan wennen!
Omdat ik de luxe heb om nog steeds werkzoekend te zijn, heb ik ’s ochtends alle tijd van de wereld om de twee knullen naar het kinderdagverblijf te brengen. Al is half 10 een beetje de ongeschreven regel om binnen te zijn, was dat soms nog een opgave. Niet omdat die knullen van mij zo vervelend en langzaam zijn (dat heb ik al in de basis ingecalculeerd), maar vooral omdat ik zelf in de ochtend niet de snelste ben.
Dus, we worden wakker en dan gaan we eerst het journaal kijken, daarna mag de oudste knul een filmpje op één van de desbetreffende kinderkanalen kijken. En dan pas gaan we eens relaxt ontbijten en dan lekker zelûf aankleden en dan het eeuwenoude, maar ik wil die schoenen/jas aan spelletje en dan hup de trap af en gaan.
En ja, je leest het goed… ik heb dan dus nog niet gedoucht! Waarom zou ik, ik hoef nergens heen! Dus ik trek snel mijn favoriete Zeeman chill broek aan, met m’n Siemens trui van mijn vader uit 1970 en huppa, ik ben klaar voor het brengen. Douchen kan ik in alle rust daarna wel!
Maar nu de grote kleine man op school zit moest dit ochtendritueel toch iets aangepast worden. En man oh man wat ben ik moe nu! Wat een ge-race zo in de vroege ochtend! Wat een heftige eerste week, we moesten er allemaal van bijkomen.
Eerste ochtend week twee: Shit, net 4 minuutjes te laat!
Ik kijk nu al uit naar morgenochtend…