Mijn kinderen zijn gek op muziek en dat wil ik graag stimuleren. Muziek is leuk toch? De twee oudste hebben allebei een radio met cd-speler op hun kamer en die worden veel gebruikt. Er worden in hun kamertjes heel wat cd’s grijs gedraaid, zeg maar.
Ondertussen hebben ze ook ontdekt dat ze op de computer in de woonkamer muziek kunnen afspelen. Spotify, iTunes of gewoon een cd-tje erin, ze weten precies hoe het allemaal werkt. Dat de blu-ray speler ook gewone cd’s kan afspelen, hadden ze al snel door. En dat een iPad muziek kan afspelen ook. En dat een laptop dat ook kan, vinden ze niet meer dan logisch.
Ik vind het hartstikke leuk dat mijn kinderen zo gek op muziek zijn en ik verbaas me er telkens weer over hoe goed ze, zonder te kunnen lezen, alle apparatuur in huis weten te bedienen. Leuk hoor!
Maar soms word ik er helemaal knetterdeknetterde-knettergek van. Want waarom? „Waarom?”, vraag ik me af. Waarom staan er altijd drie apparaten tegelijkertijd aan? En waarom staat dan ook nog eens van al deze apparaten het volume helemaal voluit? „Anders kan ik het niet horen”, is het standaard antwoord van mijn oudste. Leuk hoor, K3, Dirk Scheele, Kinderen voor Kinderen en de sprookjes van de Efteling allemaal door elkaar heen!
Af en toe voel ik me net de volume-politie, op jacht naar bronnen van geluidsoverlast. Dan loop ik door het huis, overal apparaten uit of zachter te zetten en vraag mezelf af waarom ik eigenlijk de moeite neem. Want een minuut later staat er wel weer een ander muziekje aan. Misschien op een ander apparaat, maar gegarandeerd op het hoogste volume…