Sinds we een hond in huis hebben zijn de kleintjes nergens meer bang voor. Nou ja nergens… Ze hebben in ieder geval geen angst meer voor bepaalde dieren. Dat kan weleens beangstigend zijn, niet voor mijn kleintjes maar voor de dieren. Ze krijgen namelijk te pas en te onpas een knuffel, een aai over de bol of ze worden pardoes opzij geduwd. Onze hond weet dat inmiddels wel te incasseren, of eigenlijk: ze heeft geen keus, maar andere dieren kunnen weleens een andere reactie geven.
Afgelopen weekend verbleven we via Belvilla een weekendje op de boerderij waar zo een 100 koeien in een grote stal stonden. We mochten er elk moment even binnen wandelen om te kijken hoe het reilen en zeilen in zo een stal gaat.
Enthousiast als mijn kleintjes zijn denderden ze op de koeien af. Maar ja, die koeien schrokken en deden een stap terug. De kleuter was nogal teleurgesteld, want hij wilde graag toenadering naar de koeien.
Hoog tijd om hem een lesje te leren.
Ik heb hem geprobeerd uit te leggen dat als hij niet wil dat de koeien terugdeinzen, hij een band met de koeien moet creëren. Een rustige toenadering, door eerst rustig te kijken naar de koe, dus geen wilde bewegingen voor de koe haar neus. Dit noemde ik ‘banden met de koe’. Vervolgens kon hij dan heel rustig zijn arm uitstrekken en als de koe rustig bleef staan, of zelfs dichterbij kwam, dan had hij zijn soul-koe gevonden.
En zo geschiedde. Minuten lang stond hij naar koe voor koe te staren, op zoek naar zijn soul-koe.
Haha, onwijs leuk! Red je het een beetje met die soul-koeien in de tuin nu?
Nee man! Heb jij een beetje tuin waar ik er één kwijt kan?
Leuk zeg! En heerlijk als je kinderen zo dingen kunt leren.
Haha echt geweldig! Vind dat je het erg leuk doet zo en goed om ze zulke dingen te leren 😀
Geweldig! Hoe verzin je het soul-koe lol!
Haha, erg leuk!