5 feitjes over een eerstgeborene

Afbeelding: Shutterstock

Zelf weet ik niet hoe het is om de oudste te zijn. De eerstgeborene. Met twee grotere broers ben ik namelijk de jongste. Dat geeft wel eens problemen bij ons inlevingsvermogen voor onze oudste. Zij is hier in huis de enige met deze ervaring, zij weet wel hoe het is om de oudste te zijn en ik geloof best dat dat niet altijd meevalt.

Van een eerstgeborene zou je theoretisch een aantal dingen verwachten, maar in de praktijk blijken de feiten anders.

Feitje 1. Een oudste kind is niet graag alleen. Je zou denken dat een oudste kind heel goed alleen kan zijn. Hij of zij is tenslotte een tijdje enigst kind geweest en heeft veel tijd doorgebracht alléén met de ouders. Maar niets is minder waar. Mijn oudste kan heel slecht alleen zijn, zo slecht dat ze een tijdje zelfs een denkbeeldig vriendinnetje had.

Als je er even simpel over nadenkt, is het ook helemaal niet zo gek dat een eerstgeborene maar slecht alleen kan zijn, ze was namelijk nooit alleen. Toen ze net geboren was en huilde, pakte ik haar op. Als ze wilde spelen, speelde ik met haar. Ik deed een cursus babymassage, ik ging babyzwemmen, ik maakte baby-speeldate’s, ik deed alles met mijn baby.

Vind je het gek dat ze nu niet graag alleen is? 

Feitje 2. Een eerstgeborene schreeuwt het hardst. “MAMA, KIJK NAAR MIJ, KIJK NAAR MIJ!” Je zou denken dat dit de woorden zijn van een derde, zo eentje die tegen twee voorgangers moet opboksen. In de praktijk blijkt het de oudste te zijn die het hardste om aandacht, maar vooral om goedkeuring schreeuwt. Het is ongetwijfeld een staartje van alle aandacht die ze kreeg als baby. Maar naar je telefoon blijven staren met je oudste in de buurt, is onmogelijk, want je moet eerst even naar die radslag kijken.

Feitje 3. Een oudste kind durft niet. Ook al heeft ze de leiderschap-skills waar de President van Amerika jaloers op zou zijn, iets vertellen in de kring, meedoen aan die musical, of naar het feestje van het buurmeisje vindt ze rete-spannend! Zeker als ze het alleen moet doen en geen broertje of zusje bij zich heeft om voor zich uit te duwen.

Feitje4. En toch gaat alles op haar manier. Zodra de eerstgeborene zich vertrouwd en op haar gemak voelt, dan neemt ze de regie. “Oké jongens, dit is hoe we het spel spelen. Nee, we doen het op mijn manier. ”  Leiderschap en assertiviteit zijn goede eigenschappen toch? Ook al denken je broertje en zusje daar anders over.

Feitje 5. Een oudste kind maakt een man en een vrouw een vader en een moeder. Het mooiste (ook zwaarste en vermoeiendste) cadeau dat er is. Een eerstgeborene geeft twee mensen een geheel nieuw gevoel dat ze nog nooit eerder gevoeld hebben. Een rol, een taak en heel veel liefde in hun leven die ze ook nooit meer kwijt willen.

Dat kun je mooi op jouw naam schrijven, oudste kleintje!