We spenderen veel tijd aan het opvoeden van de kleintjes en aan het beantwoorden van de (soms ingewikkelde) vragen die ze hebben. Ze hebben nog zoveel te leren. Wij willen ze nog zoveel leren, we willen ze vormen tot zelfverzekerde volwassene. We zijn er zo druk mee dat we weleens vergeten om te kijken naar die kleine indrukwekkende koppies, waar als volwassene eigenlijk zoveel van te leren valt.
Soms moet je het leven even op pauze zetten en genieten, maar vooral leren van wat er om je heen gebeurt. Leren van je kleintje.
Trek bijvoorbeeld gewoon aan wat je mooi vindt en niet wat de maatschappij van je verwacht. Een tutu met kaplaarzen? Dat knaloranje shirtje gecombineerd met een roze bloemenbroek, waarom niet? Kinderen doen dat gewoon en hebben lak aan wat een ander ervan vindt. Hoe mooi! Hoe puur…
Lach eens naar jezelf als je in de spiegel kijkt. Elke keer als mijn kleintje zichzelf ziet in de spiegel, dan kijkt ze trots naar zichzelf. Ze is tevreden, ze is blij en zo nu en dan trekt ze een gekke bek, wat haar dan weer aan het gieren maakt. Hoe mooi om jezelf te zien als iets leuks en iets grappigs. Niet dat ik mezelf verafschuw in de spiegel, maar die kritische blik is weleens om moe van te worden. Waarom tel ik die grijze haren nu alweer? Waarom bekijk ik uitgebreid die rimpels en wallen. Waarom lach ik niet gewoon even naar mezelf?
Hetzelfde geldt voor ‘gek doen’. Kinderen kunnen zo lekker ongedwongen en ongegeneerd gek doen. Gewoon voor de lol. Een gekke beweging, een hoofd vol met sop, bubbels maken in je limonade of een dansje midden op straat bij het horen van een muziekje.
Zelfverzekerd zijn. Heb je weleens een peuter op het strand zichzelf zien verschuilen achter een handdoekje? Een kind maakt zich niet druk over zijn eigen lichaam en vooral niet over wat een ander ervan vindt. Die zelfverzekerde volwassene die we ze graag zien worden, die zelfverzekerdheid is er al, maar ze raken het meestal onderweg naar de volwassenheid toe kwijt.
De manier waarop kleintjes hun vrienden kiezen, dat is de manier om je te focussen op de juiste mensen. Een kind richt zich niet op status of tekortkomingen, maar op goed gezelschap. Ongeacht de achtergrond.
En het mooiste wat je kunt leren van je kleintje, is om in het moment te leven. Dus weg die telefoon en geniet van je kleintjes, je vrienden, familie en jezelf. Maak herinneringen en zorg dat ze de moeite waard zijn om er zo nu en dan op terug te kijken.
Afbeelding: Shutterstock
