De avondvierdaagse is (voor sommige) een geweldige traditie waarbij je via school met de kinderen vier avonden op rij met elkaar gaat wandelen. Dit allemaal onder het mom van gezondheid. Maar gezien het snoep wat er tijdens zo’n wandeling wordt weggestouwd, is het voor de meeste gezelligheid de belangrijkste reden. En ja, gezelligheid is maar relatief he. Want wat voor de één gezelligheid is, is voor de andere de hel. En laten we eerlijk zijn, zelfs bij de meest positieve ervaringen zijn er altijd momenten van irritatie. Vooral ouders weten dat het lopen van de avondvierdaagse met kinderen niet altijd een vlekkeloze en zorgeloze ervaring is.
Ik twijfel ook ieder jaar of ik het mijn kinderen vragen zal, het liefste negeer ik die hele brief. Maar ik weet dat ze er toch wel achterkomen, ik kan er dus niet omheen. Maar persoonlijk kan ik wel een aantal redenen bedenken om de avondvierdaagse niet te lopen.
- 18.15 verzamelen, maar je werkt tot 18.00. Hoe dan?
- Het avondeten schiet erbij in en laat dat nou net je favoriete maaltijd van de dag zijn.
- Voordat je überhaupt de start hebt kunnen vinden/bereiken heb je al 5 kilometer erop zitten.
- En dan moet je op zoek gaan naar de leuke ouders om mee samen te lopen, waarom zijn die nooit ergens te bekennen?
- Je wil eigenlijk helemaal niet praten met die ouders.
- Het tempo van de kinderen kan soms zo langzaam zijn, waardoor de wandeling nóg langer duurt. Voor deze kinderen is het de avondvierdaagse kruipen.
- En andere kinderen lopen niet, maar rennen de avondvierdaagse. Die kinderen leggen de route praktisch twee keer af, want ze komen ook iedere keer weer ever terug gerend.
- Jij wordt continu op je enkels getrapt door andere wandelaars. Het gevolg is dat je al struikelend de route aflegt. Het is voor jou dus niet de avondvierdaagse lopen, maar de avondvierdaagse struikelen.
- Even terug naar de kinderen die de de avondvierdaagse kruipen. Deze kinderen klagen ook de gehele route.
- En wanneer je oppert om de volgende avond maar thuis te blijven, doen ze alsof je echt iets heel geks zegt.
- Het lawaai en de drukte van al die mensen! De horror voor je prikkelgevoeligheid.
- Om de een of andere reden ben jij altijd degene die de hele route samen met de meest irritante moeder loopt. En ze loopt ook nog eens continu tegen je aan te lullen.
- En je kinderen zijn nergens te bekennen.
- Je kerel ook niet, die is ergens afgeslagen om bier te gaan drinken.
- Loop je met een traag-klaag kind, ben je de helft van de tijd nog aan het wachten ook.
- Even snel die route erdoorheen rammen is dus geen optie.
- Er zijn over het algemeen geen toiletvoorzieningen langs de route.
- Het is takke-warm weer!
- Of het regent.
- Je vraagt je iedere avond weer af wat het toch is met wat die zakdoek om die sinaasappel met pepermunt…
- Word jij niet op je hielen getrapt, dan trap je wel op één van de 8753 kleine kinderhieltjes.
- Het kan lastig zijn om de kinderen gemotiveerd te houden, vooral als ze vermoeid raken.
- Sommige groepjes vinden het nodig om de hele route de meest verschrikkelijke kinderliedjes te tetteren.
- Tegen de tijd dat jij bij de limonadekraam bent aangekomen, is alles op.
- Langdurige blootstelling aan de zon kan verbanding en uitdroging veroorzaken. Just saying.
- Sommige kinderen vinden het helemaal niet leuk! Maar blijkbaar ervaren ze groepsdruk om het toch te doen.
- Je zou gevraagd kunnen worden om te helpen…
Je raadt het al, dit jaar ben ik verantwoordelijk voor de limonadekraam.