Als ik zie hoe mijn kinderen alle digitale onderwijsprogramma’s afwerken, zie ik een wereld van verschil met de eerste keer dat ze thuisonderwijs moesten volgen. Waar ze in april alles nog moesten uitzoeken, hoe werkt dit digitale programma en hoe log ik in? Was deze keer vooral de grote vraag, waar zijn de inlogcodes? Maar dat was, als ik voor mezelf spreek, vooral een grote frustratie van de ouders. Mijn kinderen pikken het op alsof ze nooit anders gedaan hebben en gaan er best lekker op.
Maar dat is natuurlijk niet helemaal waar. Hoewel ik zie dat de leerkrachten van mijn kinderen ontzettend hun best doen, zijn er simpelweg een aantal dingen die ontbreken aan thuisonderwijs. En daarom hopen we dat de scholen zo snel mogelijk weer open kunnen.
1. Non verbaal contact
Wanneer een kind in een klaslokaal zit, ziet de leerkracht de non-verbale communicatie van een kind. De meester of juf kan zien wanneer een kind niet lekker in zijn vel zit of wanneer een kind antwoord wil geven, maar aarzelt. Voor verlegen en stillere kinderen kan online les krijgen een verademing zijn, maar ook een beperking, omdat het non verbale contact ontbreekt.
2. Fysiek contact
Een high-five, een boks, een schouderklopje of zelfs een knuffel. Als ouder kun je deze contactmomenten wel geven, maar een high-five of boks van de meester of juf wordt absoluut gemist. Helaas is het online praktisch onmogelijk om dat fysieke contact te geven.
3. Ongemak
Kinderen leren in een klas omgaan met ongemakkelijke situaties. Bijvoorbeeld wanneer je naast dat ene kind komt te zitten, waar je eigenlijk niet echt een klik mee hebt. Kinderen moeten ook leren omgaan met contacten die minder makkelijk lopen, zonder dat het invloed heeft op je inzet en focus.
4. Samenwerken
Leerlingen leren niet alleen van hun leraren. Ze leren ook van elkaar. Ze leren door te kijken hoe een klasgenoot een moeilijke vraag heeft opgelost. Ze leren door te luisteren naar de mening van een klasgenoot. En hoewel ze online ook kunnen samenwerken, is het een stuk minder leerzaam dan wanneer ze met de hele klas in een klaslokaal zitten.
5. Sociale contacten
Niet alleen het samenwerken ontbreekt aan thuisonderwijs, er is ook een root gemis aan sociale contacten. Het kan zelfs een beetje eenzaam zijn voor kinderen. Want ook al heb je broertjes en/of zusjes, contact met leeftijdsgenootjes zonder al te veel toezicht van een volwassenen, is heel belangrijk.
6. Een ‘normale’ opstart
Wanneer mijn kinderen naar school gaan, staan ze op, maken ze zichzelf klaar, maken ze hun lunch klaar en gaan ze op de fiets richting school. Dit is altijd een heel proces, waarbij ze stapje voor stapje zelfstandiger worden. Wanneer mijn kinderen thuisonderwijs krijgen, gaat de wekker (steeds een beetje later) maken ze zichzelf klaar als in ‘dauwt een boterham naar binnen) en vervolgens zitten ze in hun stinkende onesie, in hun kamertje om het thuisonderwijs te volgen. Oké, toegegeven… Er wordt een groot beroep gedaan op de zelfstandigheid van de kinderen, maar wat missen wij die ‘normale’ opstart van de dag.
7. Spontaniteit
Aan online thuisonderwijs ontbreekt ook heel veel spontaniteit. De beste gesprekken zijn meestal niet gepland. Ze ontstaan gewoon, vaak op basis van iets wat een kind zegt of doet. Online is het een stuk lastiger om spontaan in te haken.
8. Een ander helpen
Bij mijn kinderen op school worden oudere leerlingen vaak gekoppeld aan jongere leerlingen. Dit is dan je leesmaatje of ze noemen het ook wel tutor. Nu de kinderen niet op school komen, missen ze de ervaringen van een ander helpen. Echt een gebrek, want het is super leerzaam!
Afbeelding: Shutterstock / Maria Symchych