Vroeger konden we de jongens wijsmaken met: “Ach is het al zo laat?” “Hoogste tijd om naar bed te gaan”. En ze dan naar bed brengen als het pas 7 uur is. Maar nu kan dat helaas echt niet meer. Door de week gaan ze nog redelijk op tijd naar bed. De bank is daarna grotendeels voor mezelf. Dan kan ik bepalen wat er gekeken wordt op tv. Maar in het weekend willen ze nu opblijven. En zitten we op zaterdagavond van die duffe familie programma’s te kijken als “Ik hou van Holland” of “Wedden dat”.
Dit is natuurlijk pas het begin. Naar mate de kinderen ouder worden, gaan ze natuurlijk steeds meer de bank en de tv in beslag nemen. Dat je denkt: “Waar kan ik nu even lekker zitten?”
Ik zeg weleens gekscherend als we een avondje weg zijn en we hebben oppas in huis: “Die ouders vinden het natuurlijk ook helemaal super dat de kinderen gaan oppassen, kunnen zij ook even samen op de bank zitten.”
Ik weet natuurlijk niet of het zo is, maar zelf heb ik soms het gevoel als de kinderen ouder worden, je nooit meer thuis even samen kunt zijn.
Mijn ouders gingen vroeger ’s avonds even een straatje om. Ik dacht dat ze van wandelen hielden. Maar ik denk dat ze ook samen even wilden praten. Zonder dat je de hele tijd hoort: “Wat dan, mam?” “Over wie hebben jullie het?” Je wilt soms toch ook weleens iets bespreken wat niet voor alle oren bestemd is.
Wij zitten nu nog niet in de tijd dat de kinderen ongeveer even laat naar bed gaan. Die komt natuurlijk wel. Ik vind de jongens super lief, maar de momenten, na een drukke dag, dat ze allemaal op bed liggen, dat geniet ik altijd toch van.
Ik vraag me altijd af hoe anderen dat dan doen. Zitten zij de hele avond op een hoekje van de bank, naar stomme programma’s te kijken? Of zitten deze kinderen met kromme nekjes de hele avond achter de i-pad? Hebben ze tv op eigen kamer? Of moeten ze tegen die tijd huiswerk maken in de avonduren?
Ook in die tijd zal je wel groeien. Net zoals ik eerst zo genoot als de jongste even sliep ’s middags. Had ik even een momentje voor mezelf. Nu hij dat niet meer doet, is het eigenlijk ook prima. Hoeven we daar ook geen rekening mee te houden.
Al merk ik dat we moeten wennen aan de zaterdagavond. Voorheen lagen ze vroeg op bed. En haalden wij sushi en hadden thuis een gezellige avond samen. Nu zitten we met ze allen voor de tv een familie film of iets dergelijks te kijken. Dit laatste niet omdat wij dat zo romantisch vinden.
