Leren omgaan met de dood

Afbeelding hamster: Shutterstock

Wat ook de reden mag zijn van aanschaf van huisdieren, we weten allemaal dat onze kinderen vroeg of laat leren omgaan met de dood op het moment dat je z’n beestje aanschaft.

Vandaag was het zover. Onze hamster Draakie is dood.

Het enige moment wanneer er omgekeken werd naar de hamster, was als er vriendjes waren die er even mee wilde spelen. Zo ook vandaag. We gingen op zoek in de kooi en meestal zie je dan z’n klein schattig slaperig snoetje omhoog steken. Een schattig hoopje vacht wat zich afvraagt: ‘Hé, wie durft mij te storen in mijn slaap?’

Maar vandaag bleef het stil. “Mam, we kunnen de hamster niet vinden?” Ik half geïrriteerd: “Heeft iemand het hok weer open laten staan?” “Ik niet, misschien Roos, want die vergeet het altijd.” 

Ik zoek in mijn opgeruimde keuken naar iets waarmee ik die stinkbak kan doorzoeken. Ik baal natuurlijk dat ik alle zooi weg heb gegooid, want er komt bijna niets in aanmerking. Ah gevonden, de spatel om de vriezer te ontdooien kunnen we wel gebruiken.

Heel voorzichtig ontleden we de kooi en ja hoor, daar is ons hoopje vacht. Zo dood als maar kan. Hoe ongelegen dit soort dingen ook altijd komen, probeer ik rustig te blijven en te kijken hoe mijn zoon dit nieuws oppakt. Van binnen wil ik bijna schreeuwen: ‘Zie je nou wel, misschien had je wat beter voor dit diertje moeten zorgen!’ Ik slik mijn woorden in en vraag: “Lieverd, gaat het?”

Zichtbaar ontroerd, zonder tranen, verwerkt hij het nieuws. Ik heb eigenlijk helemaal geen tijd hiervoor, maar vraag toch: “Wil je hem begraven?” “Ja, bij oma in de tuin bij onze andere hamster.” “Lieverd, zo lang kunnen we Draakie niet bewaren, zullen we hem maar in de groenbak gooien en een mooie steen bij oma in de tuin erbij leggen?” Gelukkig, hij vindt het goed. Vervolgens wil hij nog een keer kijken en zegt: “Bedankt Draakie voor de leuke tijd samen.”

Ik smelt, en kijk terug naar alle tijd die ze samen doorgebracht hebben en naar alle leuke herinneringen die hij aan dit beestje overhoudt. Ik zal er een paar opnoemen waar ik nog een herinnering aan heb overgehouden:

• Ben je helemaal gek geworden. Draakie kan niet mee in bad!
• Wat doe je? Je mag echt niet met Draakie overgooien, begrepen!?
• Wie heeft dat hok open laten staan?
• Niet in knijpen!!!
• Wie laat draakie nou bij Lola (onze hond) achter? Dat kan níettttt.
• Draakie mag alleen los lopen in de hamsterbal, en niet los, begrepen!?
• Niet op mijn aanrecht a.u.b.
• Ga nu het hok verschonen!
• Heb je hem nou eten gegeven? Anders gaat hij echt dood hoor.
• Hij zit achter de kast, pak jij hem, dan hou ik hem hier in de gaten.
• Nee hoor speeldate vriendje, hij bijt niet. Wat doe je nou, waarom laat je hem nou vallen?

R.I.P onze hamster Draakie 04/2015-12/2016

Bedankt Draakie, voor de mooie herinneringen!