Je piemel valt er niet af

Ik heb een zoon. Een ‘echte’ jongen in hart en nieren. Ik heb ook vriendinnen met zoontjes. Allemaal, stuk voor stuk, stoere binkies. En het zijn ook nog eens de vrienden van mijn zoon. Zo nu en dan een jongensomgeving dus.

Nee, een jongen is geen meisje. Een jongen doet jongensdingen. En ik wil niet generaliserend zijn, maar het is gewoon zo. Er zijn duidelijk zichtbare verschillen tussen een jongen en een meisje. Zo rammen jongetjes op alles wat ze op hun pad tegenkomen en als ze echt op gang zijn, brullen ze er ook nog bij. Maar er is nog een dingetje waar je niet omheen kunt. Ze hebben een piemel.

Jongens hebben een piemel!

Nu ben ik zelf nooit in het bezit geweest van een piemel en mag ik mijzelf dus geen grote expert op dit gebied noemen. Maar gezien de jongensomgeving waarin ik mij soms begeef, kan ik natuurlijk een poging wagen om een beeld te schetsen en misschien wat advies te geven over de piemel.

Lieve jongetjes,

Ik snap dat een piemel heel handig is om mee te kunnen plassen. Maar omdat je heel gemakkelijk overal kunt plassen, betekent niet dat je overal moet plassen. De ingang van onze tent is bijvoorbeeld niet de plek om plaskraan open te zetten. En de glijbaan op het speelpleintje is ook niet bedoeld om je plasje vanaf te laten glijden.

Ik weet hoe een piemel eruit ziet, je hoeft het dus niet nadat je onder de douche bent geweest in de rondte te wapperen en er een speciaal dansje mee te doen (dit geldt ook voor alle vaders).
Op school zijn er misschien kindjes (meisjes) die niet weten hoe een piemel eruit ziet. Het is niet jouw taak om dat laten zien. Alsjeblieft, hou hem in je broek! Echt waar, als klein jongetje kan dat misschien onschuldig overkomen, maar als je straks een tiener bent zal je niet zo onschuldig meer behandeld worden. Dus, leer het nu gewoon alvast af!

Het is ook echt niet nodig om je piemel in allerlei gaatjes te stoppen, zoals het gat van een cd, shampoofles of iets anders waar ‘ie nu nog wel doorheen past, maar er komt een dag… En het is ook zeker niet nodig om je piemel in de appelsap te dopen. Of op de tafel te leggen. Echt. Niet. Nodig.

En als laatste, wees gerust! Ontspan! Je piemel valt er niet af. Hij zit daar in je broek en hij blijft daar in je broek. Je hoeft dus niet elke vijf minuten te voelen of ‘ie er nog zit en je hoeft hem niet vast te houden terwijl je Spiderman zit te kijken. Echt, geloof me, hij zit daar voor de rest van je leven.

Nou de groetjes he… En boks!

Afbeelding: Shutterstock

Previous ArticleNext Article
Pauline is moeder van een drietal en probeert naast haar kinderen ook al ruim 12 jaar deze website in leven te houden. Na jaren schrijven bleek de pen niet alleen goed te zijn voor mooie en waardevolle blogs, maar kan de pen ook tekeningetjes maken! Van deze tekeningetjes worden er weer leuke printables gemaakt die gebruikt kunnen worden tijdens kinderfeestjes, babyshowers en andere momenten om spelletjes te spelen. Hoe dan ook, er zitten nog genoeg ideeën in de pen. Dus kom gerust regelmatig langs om te checken welke inkt er nu weer op het papier is gekomen.

44 Comments

  1. OMG… wat ben ik toch blij dat ik hier geen jongetjes heb rondlopen 🙂

  2. Haha, geweldig dit!! Zo herkenbaar! Heel toevallig zat ik hier gisteren nog over na te denken, over dat hele jongens en hun piemel issue, toen zoonlief van net 3 weer uitgebreid met zijn ‘ding’ stond te pronken. En ja, ook hier gaat ie in de shampoofles! 😀

  3. hallo

    Mijn zoontje van 3 roept de hele dag piemel wat kunnen we daar aandoen dan…

    Gr marlou

    1. Hier ook. Maar het gaat weer over. Niet teveel aandacht aan besteden, wij zeggen af en toe dat hij niet zo raar moet praten. Maar dan alleen als het 10 keer achter elkaar gezegd word. Of er een liedje gezongen word waar achter elke zin ‘piemel’ geplakt word.

  4. Ha, ik heb drie zoons. Vier piemels in huis dus…… en heel herkenbaar dit stukje. Al mijn mannen vinden het zielig dat ik er geen een heb.

  5. dames doe niet zo krampachtig. Laat die jongetjes zichzelf ontdekken. Ze merken het vanzelf wel hoor dat ie niet meer in de shampoofles past.
    Hoe krampachtiger je er mee omgaat hoe interessanter het wordt. Accepteer gewoon dat kleine én grote jongens het nou eenmaal fijn vinden om met hun piemel te spelen. Wat is het probleem? Het is hun eigen lijf. Laat ze. Oké oké niet in je favoriete restaurant, maar geloof me, ook dat krijgen ze vanzelf door.

  6. Hahahaha, héél herkenbaar. Mijn zoontje (net 4) kwam laatst bij me staan toen ik op de wc zat. Na lang peinzen zei hij ‘mama, jij bent kapot’. Ik hoezo? ‘Nou, jij hebt geen piemel daar’…… :))

    1. hier ook imke .maar oma jij blijft mijn vriend!!! dus geen piemel ben toch zijn vriend en ik mag wel een blauwe beker of een rose 🙂

  7. Hahaha heel herkenbaar kleinzoon loop ook met zijn hand in zijn broek
    Onwijs leuk verhaal

    Maarindd ze leren het af voornu is het spannend raar dat zus iets anders heeft ,raar dat die reageert
    straks is het nieuws eraf en speelt meneer gewoon weer met zijn auto,s

  8. Er is niks beters dan op de bank te liggen terwijl je tv kijkt met je piemel+knikkerzakje in je hand. Vrouwen zullen dat nooit snappen, en dat is prima. Oh, en het shampoofles verhaal hoor ik voor het eerst. Ik heb duidelijk wat gemist toen ik klein was :p

  9. Totaal mislukte poging om een “hilarische” blogpost te maken. Wat is nou je hele probleem met piemels? Dat haal ik er niet echt uit. Of beter gevraagd; wat is nu de moraal van dit o-zo hippe mama-verhaal?

    Volgens mij ben je een vreselijk stijve trut die door het (proberen te) schrijven van een hilarisch blogje probeert net zo te zijn als al die andere mama’s. (Die de piemel-praktijken van hun zoons gewoon als normaal beschouwen).

    Succes met je zeik-blog. Voor mij eens maar nooit weer.

    1. Oh lies, wat triest zeg,.. Iemand schrijft een hilarisch en herkenbaar stukje en dan zo afgeven omdat je het zelf niet hebt kunnen verzinnen. Jaloezie heet dat Lies!

    2. Lies : Volledig mee eens. En hoe meer aandacht ze er op krijgen hoe interessanter het wordt voor die kleintjes, en blijkbaar is mama er ook van gecharmeerd anders was de kleine er nooit geweest 😉

    3. Nah, kom maar door met jouw blogje dan Lies..

      Of is het tweede deel van je reactie niet stiekem aan jezelf geschreven?

    4. Hoe zal ik het tactisch zeggen…. Nou ja…. Eeuhhhh ….. Lies heeft een piemel nodig denk ik…..

  10. zo herkenbaar heb zelf 2 jongens van 10 en 4 maar wat kunnen ze
    zich druk maken om hun piemel.
    bij ons worden ze dan ook regelmatig vergeleken de oudste wint het iedere keer

  11. Bijna jammer dat ik alleen meisjes in huis heb… Hilarisch blog, vooral je afsluiter! Dank 🙂

  12. Als vader van een zoontje van bijna 2 kan ik zeggen dat het checken.of ie er nog wel is tijdens het verschonen echt wel een.leuke manier is om er voor te zorgen dat pappa die luier met geen mogelijkheid normaal om mn zoontje heen gevouwen krijg. En ook onder de douche is dat ding maar wat interresant. Maaaaar…. Ik heb zo te lezen nog heel wat te verwachten. Geniaal geschreven dit stuk!!

  13. Waar mannen van jongs af aan doorgaans redelijk tot overdreven tevreden zijn met hun geslacht en elkaar daar ook in bevestigen ondergaan erg veel meisjes en vrouwen het lot te twijfelen, en aan het twijfelen gebracht te worden, aan alles wat met hun seksualiteit te maken heeft. Zeker als het op uiterlijk aan komt. En meisjes en vrouwen onderling zijn doorgaans behoorlijk goed in het versterken van dat gevoel bij elkaar. Oordelen, beoordelen en veroordelen… Volgens mij is er hier sprake van een typisch vrouwelijk schouderduwtje, maar nu eens in de richting van de piemelaars, zoonlief in het bijzonder. Zou het misschien ook een beetje uit jaloezie op de tevreden piemelbezitter voort kunnen komen,,,?

  14. Wat een onzin stuk!
    Ten eerste , niet alle jongens slaan overal tegenaan of schreeuwen de gehele dag. Ja, jongens vinden hun piemeltje interessant, daar is niets mis mee. Het is aan de ouders de taak om je kind daar mee om te leren gaan. Als je kind overal tegenaan plast of hem te pas en te onpas tevoorschijn haalt zijn de ouders te kort geschoten, dat zit hem niet in het geslacht van het kind. Grenzen stellen, fatsoen bijbrengen oftewel opvoeden. Dus kijk voortaan naar jezelf voordat je het gedrag van je kind (publiekelijk) ter discussie stelt.

    1. Ja, kom, we klagen Pauline aan..! Hahaa
      Ik vind het een grappig stukkie, om niet te zeggen.. het IS een grappig stukkie.

  15. Wat een herkenbare blog. Geweldig!!
    Hier in huis lopen 3 piemels rond. Waarvan de middelste (6 jaar) het heul interessant vind.
    Vooral bij zwemles als hij op moet letten is het heerlijk om er aan te friemelen. Laatst was hij zo aan het friemelen dat hij groeide. Kijk mam hij is nu heeel groot ging er door het zwembad heen. Ik wilde wel door de grond weg zakken. Maar gelukkig konden de andere ouders de lol er van inzien. Thuis gelijk maar even verteld dat het niet zo hoort…. 😉

  16. HIj wordt gelukkig nergens in gestopt hier.. maar de rest; ZOO herkenbaar!!
    Jammer van de hatelijke reacties, op de piemel getrapt?

  17. Ik heb 2 zoontjes, maar het zal wel aan mij liggen…ik herken mijn jongens helemaal niet in de omschreven gedragingen. Alleen mijn oudste voelt graag of hij nog zit. Maar de rest (stukslaan, overal in stoppen, mee rondzwaaien etc) herken ik totaal niet!

  18. Geweldig leuk stukje! Alleen jammer dat er altijd van die zeikerds het moeten verpesten. Zie de lol eens ergens van in. En de manier waarop en de beschuldigingen. echt belachelijk. Ik vond t stukje super leuk om te lezen. Geweldig zelfs. Laat die beroepszeikers maar lullen. ze vervelen zich denk ik, en vinden het erg leuk om anderen af te kraken. Geef een compliment of negeer het. Wat is de wereld negatief zeg gadverdamme. Super leuk stukkie meid!!!!! ik wacht op je volgende stukkie.

  19. Pingback: Ploetermoeder Pré-WeekendTips (week 8)
  20. Haha, zoooooo herkenbaar! Ik dacht dat het alleen hier zo was, ik ben blij dat ik lees dat het dus NIET alleen bij ons zo is 🙂

  21. Met een jongen als oudste kind herken ik me niet volledig in je verhaal, maar heb met tranen over mijn wangen je blog gelezen. Heerlijk hoor! Laat de rest maar lullen 😉

  22. Bij jongens is de piemel nou eenmaal duidelijk aanwezig en is het ook nog eens normaal dat-ie regelmatig wordt vastgehouden (plassen). Dus dat is m.i. het verschil. Bij meisjes is het allemaal veel mysterieuzer, verborgen en minder duidelijk…als meisjes overdag regelmatig aan hun poenie zitten is dat ineens heeeeel raar, bij jongens blijkbaar grappig en geaccepteerd. Gek eigenlijk als je erover nadenkt!?

  23. Heel herkenbaar!
    Zou alleen willen dat mijn twee zoons alleen het laatste woord in piemel veranderen.
    O Dennenboom gaat hier zo: o piemelpiemel, o piemelpiemel, wat zijn je piemels piemel piemel.

    Gek woord eigenlijk als je het vaak zegt, piemel.

  24. Het ontkennen van deze fase bij jongens is een voedingsbodem voor persoonlijkheidsstoornissen later. Schoolvoorbeeld van het onderdrukken van doodnormaal onderzoeksgedrag.