Wanneer je moeder bent, kom je zo nu en dan in ietwat gênante momenten terecht. Dat zal geen enkele ouder ontkennen. Bijvoorbeeld wanneer je op hol geslagen peuter plotseling aan je broek trekt en die broek plots op je knieën hangt. Op de kinderboerderij. Of in de rij bij de kassa. Of midden op het schoolplein…
Of wanneer je kleintje allerlei gênante dingen gaat zeggen. Bijvoorbeeld wanneer de arts van het consultatiebureau vraagt hoe het met haar gaat en zij luid en duidelijk als antwoord ‘piemel’ geeft. Of wanneer je kleintje heel enthousiast roept dat die ene mevrouw een baby in haar buik heeft! Niet dus… Of wanneer er een vrouw met een burka voorbij loopt en je zoontje roept: ‘kijk mama, een ninja!’
Maar moeder zijn van zo’n kleintje, kan ook heel handig zijn! Zeker wanneer dat kleintje nog niet praten kan. Voor sommige dingen kun je namelijk heel makkelijk je kind als zondebok aanwijzen.
Bijvoorbeeld wanneer je ergens te laat komt. Want laten we eerlijk zijn, je komt wel eens (heel vaak) een beetje te laat. Wanneer je kind te laat de klas komt ingerend, dat kwam natuurlijk omdat je kind zijn schoenen niet kon vinden. Of wanneer je te laat bij het consultatiebureau aankomt, dat komt natuurlijk doordat je kind nog even uitgebreid moest poepen.
Of wanneer je ‘per ongeluk’ een scheetje laat. Maak dan spontaan een duckface en roep dat hij de laatste tijd zoveel last van gassen heeft…
Die bende in je huis. Ook zo een dingetje. Zolang die kinderen door je huis banjeren, lukt het je gewoon niet het huis opgeruimd te krijgen.
Je kinderen zijn ook een heel goed excuus als je iemand dissen wil. Geen zin in om bij die ene moeder op de koffie te gaan? Zeg gewoon dat je kind snotverkouden is. Of je kon geen oppas vinden, werkt ook prima…
En als laatste: wanneer je weer eens rondloopt als een zombie. Daar kan jij toch niks aan doen? Je baby heeft je de hele nacht wakker gehouden waardoor je je wallen nu verward met plunjezakken. Daarnaast heb je de hele week al niet gedoucht, want telkens dat je op het punt stond om onder de douche te stappen, begon er een peutertje te huilen. Je was er toch vrij zeker van dat je ’s morgens schone kleren aangetrokken had. Maar bij het verlaten van het huis loop je opeens met die gore snot schouders en pindakaas mouwen. Dat heb jij er toch zeker niet persoonlijk op gesmeerd? Rondlopen als een zombie, het komt allemaal door die kleintjes.
Kinderachtig? Absoluut! Effectief? Ook dat! En mag mama het ook weleens zat zijn om de zwartepiet te krijgen? Hij is nu nog zo lekker makkelijk door te spelen.
Origineel gepost: september 2015
Update: september 2021
Afbeelding: Shutterstock / Iryna Imago
Hahahaha! Heerlijk om te lezen dit en ook heel herkenbaar sommige zondebokjes.
Grappig om te lezen! En ook wederom herkenbaar!! Groetjes, Marjolein