Ik heb kinderen op de basisschool en mijn eerste kind heeft ons echt verwend. Hij ging zonder gezeur naar school. Hij leek er plezier te hebben, in het leren lezen en in de opdrachtjes die hij kreeg. Hij had vriendjes, hij gedroeg zich voorbeeldig bij de juf. Hij begreep wat er van hem verwacht werd en deed zijn huiswerk zelfstandig en altijd keurig op tijd. Zoals ik al zei, hij heeft ons verwend tot op het bot.
Naar verwachting zou ons tweede kind het minstens net zo doen als zijn broer. Die heeft tenslotte de weg voor hem gebaand, een voorbeeld gesteld, hoe moeilijk kon het zijn om dat even op te volgen? Maar toch, bij hem gaat het anders. Ook mijn tweede is een fantastisch kind. Hij is sociaal en erg creatief. Hij denkt altijd aan anderen en hoe hij anderen vermaken kan. Als je hem zo ziet ontwikkelen dan hoef je je echt geen zorgen te maken. Hij komt er wel. Maar als we het over zijn huiswerk hebben, schiet de stress er bij mij meteen in. Elke week is het een gevecht om hem zijn huiswerk te laten maken. En het ergste is, hij is acht! Acht jaar mensen, wat moet daarvan komen?
Er is niets wat helpt om hem zijn huiswerk te laten maken. Ik kan praten tot ik een ons weeg en uitleggen waarom het maken van zijn huiswerk belangrijk is. Ik kan boos worden en hem straffen of roepen dat het om zijn toekomst gaat. Ik kan het negeren en denken ‘dan doe je het toch niet’. Ik kan aanbieden om het samen te doen, maar het doet hem helemaal niks. Het is gewoon elke keer een drama als hij zijn huiswerk maken moet. En het idee dat we dit gevecht de komende jaren iedere week gaan hebben, bezorgt me echt heel veel stress. De werkstukken die gaan komen, de spreekbeurten en alle toetsen. Het wordt alleen maar moeilijker en meer. Hij moet gaan leren plannen wanneer hij zijn huiswerk gaat doen. En dat terwijl hij er nu geen eens aan begint. Help.
En weet je, hij doet het niet zozeer om dwars te zijn. Hij vindt het zelfs leuk om uitgedaagd te worden of om iets te leren. Maar niet wanneer er druk achter zit of wanneer het over onderwerpen gaat wat hem geen bal interesseert. Als hij zelf de onderwerpen mag kiezen, dan weet ik zeker dat hij daar binnen een week uitgebreid verslag over kan doen. Maar rekensommen en taal kunnen hem simpelweg niet boeien.
Ja dit geeft me stress. Maar toch probeer ik het iedere week weer. En dat is ook een mooi stukje huiswerk om te laten zien aan mijn zoon. Geef niet op en blijf proberen, ook al heb je er helemaal geen zin in.
Afbeelding: Shutterstock/Lapina