Het is tegenwoordig een hot item in het nieuws, maar ook op het schoolplein, ‘het continurooster‘. Bij ons op school zijn de geruchten over nieuwe schooltijden inmiddels concrete plannen geworden en dat houdt de gemoederen bezig. Want zijn wij ouders nou wel zo blij met deze nieuwe schooltijden?
Wanneer er een verandering aankomt, zijn mensen vaak een beetje van de leg. Veranderingen kun je niet in één klap doorzetten, daar is tijd voor nodig. Het is nieuw, het is vreemd, je zou bijna willen zeggen dat je een traditie doorbreekt. Kijk naar die hele Zwarte Pieten discussie. De juiste vergelijking? Vast niet, maar het wakkert wel een bepaalde emotie aan.
Een continurooster. Vijf hele dagen naar school?
– Maar die woensdagmiddag dan? Waar is de quality-time met mijn kind? Vroeger vond ik zelf die woensdagmiddag altijd zó lekker! Straks heeft mijn kind dat fijne woensdagmiddaggevoel niet meer…
– En wanneer moeten mijn kinderen naar hun sportclubje?
– Zijn vijf hele dagen naar school niet veel te zwaar voor mijn kinderen?
– De pauze wordt korter. Hoe krijgen mijn kinderen hun boterham zo snel weggewerkt?
– En die break dan tussen de middag? Het is zo fijn om samen even te lunchen en bovendien kan mijn kind even tot rust komen in dat uurtje.
– Hoe ga ik het met mijn werk of met de naschoolse opvang regelen? En wat gaat dat allemaal wel niet kosten?
Allemaal nadelige gevoelens die bij ouders opkomen bij het denken aan een continurooster.
Nieuwe tijden, tijd voor verandering.
Waarom zouden we af willen wijken van een rooster dat we al ruim 100 jaar volgen? En zoals ik al zei, die felbegeerde vrije woensdagmiddag is maar lastig weg te denken. Er is toch geen wetenschappelijk bewijs dat de traditionele lestijden slechter zijn dan een continurooster. Wel wordt er gezegd dat het continurooster beter bij de maatschappij van nu past. Een maatschappij waarin vaak beide ouders werken. Werkende ouders zouden juist de voordelen ervan moeten zien, echter als ik de geluiden op het schoolplein hoor, lijken juist zij degenen die er het felst op tegen zijn.
Of zijn het juist de parttime moeders die geen heil zien in een continurooster? Sommige hebben hun werktijden aangepast aan de schooltijden en vaak is woensdag de vrije dag voor deze moeders. Ik snap wel dat die woensdag heilig is voor deze parttime werkende moeder. Een vrije ochtend voor jezelf en een woensdagmiddag gezellig met de kleintjes.
Wat vind ik, de thuisblijfmoeder, ervan?
Vanuit mezelf gezien: Ik ben naast thuisblijfmoeder dus ook zo een overblijfmoeder, die twee keer in de week op school met een klasje gaat lunchen. Ik vind het gezellig met de kleintjes, maar chaotisch door verandering van pedagogisch klimaat (om maar in chique termen te spreken), is het altijd wel. Voordat ik iedereen stil en aan het eten heb, ben ik zo weer 10 minuten verder en als de laatste hap nog maar net naar binnen is gewerkt moeten de kleintjes alweer buitenspelen. Inmiddels ben ik een redelijk vast gezicht voor de groep, maar wisseling is er toch regelmatig. Hoewel ik het gezellig vind, denk ik dat een continurooster en dus lunchen met de juf meer rust geeft en voordelig is voor de effectieve leertijd.
Naast dat ik thuisblijfmoeder ben, ben ik ook ondernemer, oftewel een werkende thuisblijfmoeder (ja echt, het bestaat!). Ik werk vanuit huis en ik kan zelf mijn eigen tijden bepalen en indelen. Omdat alle drie mijn kinderen nu op school zitten, heb ik veel tijd om te werken. Toch ervaar ik dat niet zo. Ik voel continu de druk van het op de klok te kijken, want voor ik het weet, moet ik weer op het schoolplein staan. Ik ben onwijs veel aan het taxiën en dat brengt behoorlijk wat onrust, waardoor ik mijn tijd niet zo efficiënt kan benutten.
Een continurooster biedt mij vijf dagen tot 14.00 de tijd om te werken, zonder onderbrekingen. Dat klinkt me als muziek in de oren!
Voordelen voor de kinderen
Genoeg over mij! Want het draait natuurlijk om de kinderen. Waarom is een continurooster goed voor de kinderen?
Hoewel de ouders zich zorgen maken om de rust tussen de middag voor de kinderen, denk ik dat een continurooster juist véél meer rust brengt.
– Iedereen weet waar hij aan toe is.
– Alle kinderen blijven op school.
– Geen wisselingen van gezichten.
– Geen heen en weer gehobbel tussen locaties.
Oké, ik geef toe dat die woensdagmiddag naar school zuur klinkt. Dat gun je je kind niet want wanneer moet hij dan tot rust komen? Maar waar hebben we het nu over? De kinderen gaan vijf dagen tot 14.00 naar school. Ik herhaal tot 14.00 naar school! Dan lijkt bijna elke dag op een woensdagmiddag. Er is naar mijn idee echt meer dan genoeg tijd voor sportclubjes, speeldates en ’tot rust’ komen (kwamen die kinderen van mij maar eens tot rust, maar dat terzijde). Bovendien hoeft dan niet alles meer in die woensdagmiddag gepropt te worden. Er kan juist wat meer verdeling over de week plaatsvinden, wat de kinderen weer wat meer rust en overzicht geeft.
Buiten dat ik er voor mezelf de voordelen er wel in zie, ben ik er heilig van overtuigd dat een continurooster voor kinderen ook alleen maar voordelig zal uitwerken en door de continuïteit rust zal geven.
Dus ik denk toch dat de tegenstribbelende moeders en vaders wat minder heisa moet maken over die ‘heilige woensdagmiddag’, dat broodje in de broodtrommel wat op moet, of dat ‘rust-uurtje’ tussen de middag wat je zo fijn vindt samen met je kind. Want wanneer de eerste schok een beetje bezonken is, zul je zien dat het Sinterklaasfeest ook met gekleurde Pieten één groot feest is.
Een beetje verandering en een frisse wind op z’n tijd kan echt geen kwaad.
Feitjes over het overgaan naar nieuwe tijden, een continurooster
– Kinderen moeten minstens 7520 onderwijs uren maken over 8 jaar verdeeld.
– De school mag zelf de lestijden indelen, zolang ze maar aan de vereiste lesuren komen. Echter mogen ze niet zomaar overgaan naar nieuwe tijden, de MR (medezeggenschapsraad) moet instemmen met de nieuwe lestijden.
– Ouders moeten verplicht geraadpleegd worden voordat de medezeggenschapsraad instemming mag verlenen.
– Er zijn talloze verschillende mogelijkheden qua nieuwe tijden roosters. Welke de beste is, kan niemand zeggen. Zoveel mensen, zoveel wensen.
Hmmm… wel een moeilijke vind ikzelf. Als thuisblijfmoeder zou ik ook meteen zeggen ‘JAAAAA’, maar ik kan me heel hard voorstellen dat voor de mensen die gaan werken en dan keihard naschoolse opvang moeten betalen (en die centjes misschien niet kunnen missen) het een dikke vette ‘NEE’ zal zijn.