Op de eerste dag van de zomervakantie doet kind 4 mee aan een activiteit georganiseerd door de plaatselijke jeugdorganisatie. Het is 28 graden en twee dagen voor de zinderende hitte. Iets met schapen in de natuurtuin. Een klein natuurgebied aan de oever van de Linge.
‘Trek wel lange mouwen en een lange broek aan tegen de teken’ waarschuw ik. De hotpants en het hemdje worden verruild voor een outfit die veel te warm is met deze temperaturen. ‘Dichte schoenen en bescherm je ogen tegen de processierups dus doe die bril goed op niet op je voorhoofd’. Op het laatste moment snel ik nog door het huis op zoek naar de muggen- en tekenspray (stel dat ze een super teek tegenkomt) en spuit daarmee driftig haar kleding onder. Stinkend naar citronella gaat het kind op pad.
Vroeger speelde ik urenlang op die plek. We bouwden vlotten in onze badkleding en met onze blote benen zakten we door de modder. We klommen in luchtige jurkjes de bomen in en lagen languit in het gras. De zomer leek eindeloos en de grote boze wereld heel ver.
Ik ontvang een dag later een filmpje en kijk naar die zwetende mummie tussen de schapen. We zitten inmiddels binnen geplakt, want o wee die hoge UV factor. Pas na 16 uur mogen ze met factor 50 op hun lijf gesmeerd naar buiten. ‘Doe die hor dicht’ is de meest gehoorde zin deze week. Allerlei tropische varianten van de huismug hebben inmiddels hun plekje gevonden in Nederland. Het is 2019 en zomer in Nederland.
Afbeelding: Shutterstock/Zurijeta