“Wanneer je in Suriname aankomt, moet je alles loslaten”. Het werd me meerdere malen door meerdere mensen gezegd, toen ik zei dat ik met mijn gezin in de zomervakantie naar Suriname zou gaan. ‘No spang’ oftewel ‘maak je niet druk’, ook zo’n uitspraak die ik vaak te horen kreeg voor vertrek. Wie mij een beetje kent, weet het al: deze term is me op het lijf geschreven. Daar kan ik zeker wat mee! Maar wanneer we na een vlucht van 9 uur, waarop de oudste meerdere malen de boel onder gespuugd heeft, aankomen in Suriname is mijn ‘no spang’ ver te zoeken. Terwijl mijn middelste loopt te zeuren nog even op zijn iPad te willen, sluiten we achteraan in een lange rij op de luchthaven van Suriname. Dit vinden mijn kinderen hét moment om met zijn drieën te gaan lopen klieren. En als er nou een beetje beweging in de rij zou zitten, zou ik kunnen denken ‘ik maak me er niet druk om’. Ik probeer het uit automatisme een aantal keer, alsof ze vanzelf stoppen wanneer ik het geklier negeer. No spang… No spang my ass! Er zit niets anders op dan mijn stem te verheffen. Lees, te tetteren tegen mijn kinderen in een lange rij met mensen die ‘no spang’ van nature in zich hebben. Nou, de loedermoeder is op vakantie in Suriname hoor mensen!
Voor wie nu denkt dat dit één grote klaagzang wordt over een vakantie waar ik telkens mijn ‘no spang’ verlies, die heeft het mis. Surinamers laten zich namelijk niet gek maken en dus dwingen ze me mijn no spang zo snel mogelijk terug te vinden.
Wat ga je doen in Suriname?
Dit was ook wel iets wat veel mensen zich afvroegen. Wat gaan we doen met kinderen in Suriname? Voor sommige klonk het alsof ze vroegen, hoe kom je erop om naar Suriname te gaan? Bij andere was het werkelijke interesse. Wat ga je doen en waar verblijf je? Het heeft even geduurd voor we daar uit waren. Maar na veel uitzoeken en een bezoek aan de vakantiebeurs, hadden we een mooie planning voor drie weken met het gezin in Suriname.
Nadat we onze ‘luchthaven van Suriname ervaring’ hebben kunnen afsluiten, zijn we ingecheckt bij Kekemba. Een bungalowcomplex aan de rand van Paramaribo. Dit is de bungalow waar we drie weken onze koffer parkeren. Maar vanuit deze bungalow staan er verschillende uitstapjes op de planning, waaronder een tour van drie dagen het binnenland in en een verblijf bij het welbekende Berg en Dal resort. Maar prioriteit nummer één is wakker blijven. We zitten namelijk in een tijdsverschil, opeens is het 5 uur vroeger. Zie na zo’n dag met de kinderen maar eens door te trekken tot 20.00 terwijl het gevoelsmatig (en eigenlijk ook feitelijk) al rond middernacht is. We doen ons best, maar halen het niet. Met als gevolg dat we tijdens onze eerste nacht in Suriname al om 4.00 buiten in de hangmatten liggen, wachtend op onze eerste Surinaamse zonsopgang.
Paramaribo went snel
Paramaribo is voor mij een gevalletje ‘compleet anders dan verwacht’, maar gek genoeg went de stad snel. In tegenstelling tot het gevoel van mijn moeder (ook mee op reis) die het allemaal veel te druk vond. En als op dag twee dan ook nog haar pinpas ingeslikt wordt, is ze er helemaal klaar mee. Paramaribo is zeg maar niet haar ding. Zo zie je maar dat iedereen het anders ervaart. Ondanks dat, of misschien juist doordat, het eigenlijk vooral een ‘bende’ is in de stad, voel ik me er wel op mijn gemak. Ik kan de eenvoud en het ogenschijnlijk gelukkig zijn met alleen wat je nodig hebt, wel waarderen. Maar dan moet ik wel zeggen dat we in ons bungalowcomplex, met een heerlijk zwembad en prachtige tuin in een klein paradijsje van Paramaribo verblijven. De drukte van de stad is hier zeker niet te voelen.
Na een paar dagen te hebben geacclimatiseerd, wat vooral zwemmen en luieren inhield, vertrekken we voor onze eerste uitstap buiten Paramaribo. We gaan een paar dagen het binnenland in, naar een veel geboekt resort aan de Suriname rivier genaamd Anaula Nature Resort.
Het binnenland van Suriname: Anaula
Anaula ligt dus in het binnenland van Suriname, wat ook wel het Amazone regenwoud van Suriname is. Dat klinkt best ver. En wanneer we na een busrit van drie uur in een korjaal stappen, om nog een uur over de Suriname rivier te varen, omdat dat simpelweg het enige vervoer naar het resort is, klinkt het niet alleen meer ver weg, maar voelt het ook ver weg. Anaula noemt zichzelf een luxe resort, maar na bijna een week in Suriname te zijn, ben ik er inmiddels wel achter dat je voor een echt luxe vakantie niet in Suriname moet zijn. Hoewel de setting en de locatie werkelijk idyllisch is, valt er betreft de details nog een hoop te winnen. Toch deert dat ons niet en we laten deze ervaring door de poriën binnendringen. Dit is de plek waar we kaaimannen gaan spotten, tijdens een tocht in de boot tot onze onderbroek natregenen en daarmee ook begrijpen waarom de Amazone het regenwoud heet, waar we een Marrondorp bezoeken en waar we niet genoeg kunnen krijgen van de aapjes die dagelijks even een banaantje komen halen. Maar dit is ook de plek waar vrienden worden gemaakt, want de tour blijkt uitermate geschikt en ook in trek voor gezinnen met kinderen.
De eerste week met mijn gezin in Suriname zit er alweer op. En hoewel ik het liefste ‘no spang’ tot nieuw favoriet motto zou willen maken, lonkt mijn ‘wat te doen in Suriname’ lijstje. Hoe vind ik balans in ‘maak je niet druk’ en ‘we zijn hier maar één keer, dus ik wil zoveel mogelijk zien en doen!’?
Berg en Dal, maar dan in Suriname
Inmiddels hebben we onze huurauto opgehaald en staat in de tweede week het verblijf bij Berg en Dal op de planning. Wanneer ik deze plek op mijn Instagram deel, volgt verwarring. Huh? Berg en Dal, dat ligt toch in Nederland? Klopt, maar het is ook een dorp en voormalige plantage aan de Suriname rivier, waar een fijn resort gevestigd is. Een verblijf bij Berg en Dal Resort trok me vooral aan door de activiteiten die er zijn. Denk aan ziplinen over de Suriname rivier en kanoën. In eerste instantie hadden we één overnachting bij Berg en Dal geboekt. Maar met de no spang in onze achterhoofd én alle activiteiten die we wilden doen, leek het ons beter om daar twee nachten van de maken. Dat bleek een goede keuze. Want ook hier gaat het zoals het gaat.
Uitstapjes met de auto in Suriname
We hadden dus een auto gehuurd. Zo’n lekkere grote 4×4 pick-up truck, of volgens mijn kinderen, een stoere bak. Kortom, een auto waar we met het hele gezin in Suriname overal mee kunnen komen, want een beetje een stevige bolide kan daar geen kwaad. De wegen zijn niet geheel zoals wij gewend zijn. Hier en daar een gat in de weg of helemaal geen (asfalt) weg, is daar eerder normaal dan uitzondering. Persoonlijk vind ik het fijne van eigen vervoer op vakantie, dat je niet afhankelijk bent van een ander. Althans niet in het vertrekken en ergens komen. En dat is in een no spang land als Suriname best prettig. Naast dat autorijden in Suriname zeer verrassend kan zijn, is een autorit met mijn kinderen ook iedere keer weer een verrassing. Wie zal er nu binnen 5 minuten moeten plassen of wie gaat er nu weer kotsen? Oftewel, volledige controle over een autorit geeft mij zeer veel rust. No spang, weet je wel.
Maar goed, waar gingen de uitstapjes naartoe? We reden naar Groningen, ja heus, voor een bezoek aan een luiaarden opvangcentrum. We brachten onze pick-up truck de Brownsberg op. Dit ging niet zonder slag of stoot. Laten we het zo zeggen, ik was zeer blij met de all-inclusief verzekering. We reden naar de colakreek, een recreatiepark waar het zwemwater de kleur van cola heeft. En dan nog vele straten in Paramaribo en natuurlijk de ritjes naar de Javaanse wijk Blauwgrond en de Roopram.
En opeens zaten we in de laatste week. De laatste week in Suriname. Voor mijn gevoel wil ik nog zoveel doen! Maar als ik naar mijn to-do lijstje kijk, zijn we er toch aardig doorheen. Voor even hadden we bedacht om de huurauto een paar dagen te verlengen. Maar waarvoor eigenlijk? Wat nu alleen nog op het lijstje stond was chillen, lekker uitrusten, een beetje zwemmen met de kinderen en je vooral niet druk maken over de terugreis.
No spang.
