Ja nu pas! We waren laat dit jaar. Man wat een lange laatste ruk tot de zomervakantie. Maar de gevonden voorwerpbakken zijn leeg, de nieuwsbrieven zijn afgehandeld, de klassen zijn schoon en de juffen zijn volslagen ontspoord.
De zomervakantie kan beginnen!
Zes weken ontspannen. Zes weken geen dwingende wekker. Zes weken wakker worden met blote zweetvoetjes in mijn rug. Zes weken waarin de kinderen lekker buiten kunnen spelen. Zes weken heerlijkheid.
Het begin van de dag. Waar ik een week geleden nog met een slaaphoofd broodjes stond te smeren, schoenen aan het zoeken was en kinderen aan het aanzwengelen om tanden te gaan poetsen… Draai ik me nu nog even om. Oh hallo kind 1. Ja hoor, de televisie mag aan.
Halverwege de ochtend. Maar na drie afleveringen van hun favoriete Netflix serie krijg ik dan toch de vraag: ‘Mama, ik heb honger, zullen we naar beneden gaan?’ Oké, oké, tijd om op te staan. Aankleden? Neh, dat doen we straks wel.
Eind van de ochtend. “Mam, gaan we nog wat doen vandaag?” “Euh, ja aankleden?”
Lunchtijd. Ik knijp in mijn handjes. Yes geen overblijf! Geen tijdsdruk om dat boterhammetje naar binnen te werken. Wil je over een uurtje eten? Ook prima! Heerlijk, oh vakantie, ik hou van je.
Twintig minuten na de lunch. “Mam, gaan we nou nog wat doen?” “Doen? Hoezo doen? We zijn toch wat aan het doen? Niks!” Pfff, willen ze nou serieus vermaakt worden? Ga buiten spelen ofzo!
Halverwege de middag. Na een kwartier buiten spelen. “Mam, ik verveel me. Er is niemand, iedereen is op vakantie!” “Mam, ik ben gevallen. Ik wil echt nooit meer buitenspelen!” “Mam, het regent. Echt heel hard. Laat me nou binnen.”
Halverwege de middag. Als ze drie minuten binnen zijn. “Mama, zullen we een spelletje doen?” “Mama, zullen we schooltje spelen?” “Mama, zullen we de LEGO opzetten?” “Mama zullen we iets bakken?” “Mama, wil je een boek voorlezen?” “Mama, zullen we vadertje en moedertje spelen?” “Mama, zullen we kleien?” “Mama, zullen we verven?”
Eind van de middag. “Mam, ik heb honger.” “We gaan zo eten.” “Ik wil niet eten, ik wil iets lekkers.” “Mam, ik heb alle afleveringen van *willekeurige favoriete serie* al gezien. Wat moet ik nu?” “Mam, wat gaan we morgen doen?” “Mama, mama, mama, mama, mama, mama, mama, mama, mama, mama, mama, mama, mama, mama, mama, mama, mama, mama, mama, MAMA!”
Avondeten tijd. “Zo, hoe was jullie dag?” Vraagt de man. “Saai.” “Saai.” “Stom.”
Bedtijd. “Mam, wat gaan we morgen doen?” “Nou, dat zien we morgen wel. Lekker relaxen.” “Maar ik wil iets doen.” “We kunnen wel iets doen. Maar dat zien we morgen wel.”
De zomervakantie is begonnen!
Zes weken ontspannen? Zes weken geen dwingende wekker? Zes weken wakker worden met blote zweetvoetjes in mijn rug? Zes weken waarin de kinderen lekker buiten kunnen spelen? Zes weken heerlijkheid?
Zes weken lekker relaxen?
Tot over zes weken lieve juffen, ik kan niet wachten!
Afbeelding: Shutterstock
Update:2017/2023
Sorry hoor, kinderen vermaken zichzelf, anders is er iets niet goed gegaan in de opvoeding. Netflix? Hebben wij niet. Gaan ‘we’. nog wat doen, nooit gehoord hier. Nee, dan doen sommigen het toch fout. Maar goed, ik ben blij dat ik ze als alleenstaande moeder 6 weken bij me heb, dat ze even niet voor de juf zijn en dat ze nooit, maar dan ook nooit vermaakt hoeven worden.
Fijne vakantie loedermoeder!