Beste opa’s en oma’s… Stop hiermee!

Ik weet het, ik was geen makkelijke puber en als kind heb ik ook heel wat kattenkwaad uitgehaald. Ik heb snoepjes uit de trommel gepikt. Ik heb niet altijd naar jullie geweldige adviezen geluisterd. Maar lieve opa en oma van mijn kind, jullie hoeven mij daar nu niet voor terug te pakken. Het is geen payback time. Toch?

Laatst hadden we weer eens een familieweekend. Zo’n weekend gezellig met z’n allen bij elkaar. Opa, oma, broers en zussen en natuurlijk, het grootste trots, alle kleine nakomelingetjes. Tijdens zo’n weekendje probeer je bepaalde dingen los te laten. Je weet het, het is maar een weekend, laat het gaan, laat het losssss.

Zoals bij de supermarkt op het park, waar ik samen met oma snel even wat boodschapjes zou halen voor de lunch. Mijn kleintje wilde persé met oma mee, ik probeerde het nog tegen te houden.  Maar je kent het, oma zegt geen nee. Ik wist natuurlijk al lang dat het geen goed idee was en dat we dat ‚even snel boodschapjes halen’ wel konden vergeten. Maar goed, oma zei ‚ja’ en dus had ik even niks meer te vertellen. 

Eenmaal (anderhalf uur later) bij de kassa zag dat lieve kleine eigenwijze kind van mij een rolletje snoep bij de kassa. Ik ken hem en ik kan de klok er op gelijk zetten dat wanneer hij dat rolletje snoep ziet hij ook vraagt ‚mag ik dat snoepje?’. Eigenlijk weet ik het altijd wel af te wimpelen door te laten zien wat we allemaal al gaan kopen en dat dat wel genoeg is. Bovendien, we hebben boodschapjes gedaan voor de lunch. Maar goed, oma ving de vraag van mijn lieve kleine eigenwijze kind ook op en reageerde verbaasd waarom ik die kleine lieverd dat rolletje snoep niet gaf.

Perplex als ik was kon ik geen zinnig antwoord uitbrengen en voordat ik het wist stond oma het rolletje snoep af te rekenen.

Ik weet het, het is allemaal goed bedoeld. Jullie zijn de opa en oma en jullie kunnen het niet aanzien als dat lieve kleine eigenwijze kleinkind verdrietig wordt, of erger nog een krijsbui krijgt.

Toch wil ik even zeggen dat, ook tijdens zo een familieweekendje weg, ik de moeder ben. En ik heb een plan met dat kind. Mijn plan is om dat kind zo goed mogelijk op te voeden tot een zelfstandig iets zodat ik mij er over een aantal jaar niet meer zoveel mee hoef te bemoeien. Ook niet als dat kind zelf kinderen krijgt. En ik weet het, dat plan gaat niet altijd volgens plan en ja soms sta ik op het punt om dat plan volledig aan de wilgen te hangen, maar het blijft mijn plan.

En dus zou het fijn zijn als mijn ideeën en plannen niet continue genegeerd worden. Als dat lieve kleine eigenwijze kleinkind alleen met jullie is, je weet wel zonder mij, waar ik niet bij ben, mag je hem verwennen tot op het bot. Je hoeft van mij geen nee te zeggen, je hoeft hem niet op te voeden. Maar als ik daar wel ben en ik doe een poging het lieve kleine eigenwijze kind wel op te voeden, laat mij dat dan ook doen.

Tenzij het payback time is, dan zal ik het wel verdiend hebben.