Beste moeder die vandaag ontslag wilde nemen

Ik zie je schouders hangen alsof ze naar beneden getrokken worden met twintig kilo lood. Het zijn niet alleen je schouders die hangen, ook aan je wallen hangen wat kilootjes. Je vraagt jezelf af wat voor nut het heeft om nog een fatsoenlijke maaltijd op tafel te zetten. Of om al het speelgoed in de bakken te gooien, de was was op te vouwen, of überhaupt het huishouden doen, omdat het allemaal compleet nutteloos lijkt te zijn.

Ontslag nemen

Je zou ontslag willen nemen. Maar dat kan niet. Want ontslag nemen betekent stoppen en je kunt niet zomaar stoppen.

Ik zie je in de auto zitten en je probeert je af te zonderen van het eeuwige getetter en gekibbel achter je. Het liefst zou je willen schreeuwen “KOPPEN DICHT!!”, maar het enige wat je kunt doen, is je hoofd tegen de toeter rammen en de tranen over je wangen laten biggelen.

Je zou ontslag willen nemen. Maar dat kan niet. Want ontslag nemen betekent stoppen en je kunt niet zomaar stoppen.

Ik zie je zitten op het toilet waar je op adem probeert te komen van een hysterisch schreeuwfestijn waar je zojuist in was beland. Je kind van inmiddels 7 jaar gedroeg zich als een kleuter en haalde het bloed onder je nagels vandaan, zo erg dat je jezelf niet meer beheersen kon en net zo hard mee schreeuwde alsof je zelf de kleuter was.

Jij, je leven, je gezin, je kleintjes. Wat zou je soms toch graag ontslag willen nemen. Maar dat kan niet. Want ontslag nemen betekent stoppen en je kunt niet zomaar stoppen.

Je kunt het!

Er zijn dagen in het moederschap die zullen aanvoelen alsof je moet overleven op een onbewoond eiland. Er zijn weken die zullen aanvoelen alsof je moet overleven op de maan.

Maar je kunt het, ik weet het zeker je kunt het!

Dus raap jezelf bij elkaar en gooi die schouders eronder. Weegt het twintig kilo lood? Jij kunt het dragen! Winnaars geven nooit op en mensen die opgeven winnen nooit.

Het moederschap ziet er soms zo anders uit dan je voor ogen had. Het zijn geen plaatjes die je van Pinterest kunt plukken en op je eigen bord kunt pinnen. Soms wel, maar meestal niet. Meestal is het hard werken. En leren, vooral over jezelf.

Een wijs iemand zei ooit ‘de grootste fout die je kunt maken is om er geen te maken’. Al gaande weg leer je en soms zou je toch echt ontslag willen nemen. Maar dat kan niet. Want ontslag nemen betekent stoppen en je kunt niet zomaar stoppen.

Wie dan?

Want, beste moeder die vandaag haar ontslag wilde indienen, heb je enig idee wat voor rol je bijdraagt? Ja, al je werk voelt soms compleet nutteloos, maar stel je eens voor dat je er niet zou zijn en al dat werk niet gedaan zou worden? En ja, je kunt je kleintjes regelmatig achter het behang plakken (en de kleintjes jou), maar wie troost ze dan als ze vallen? Wie stelt ze gerust als ze ’s nachts een nachtmerrie hebben. En wie leert ze dan om te gaan met al die heftige wervelstormpjes van emoties in hun hoofdjes?

Wie helpt ze dan met hun huiswerk? Wie wast er dan hun kleertjes? Wie ruimt er dan hun kots op? Wie veegt er dan hun kont af?

Echt, ik weet het zeker, je kunt het! Haal die gewichtjes van je schouders en je wallen. Stop met het kijken naar de ‘het leven is zo geweldig met mijn kinderen Instagramposts’. Stop met jezelf en je kleintjes te vergelijken met de perfecte moeders en hun perfecte kinderen.  

Want ook al zou je heel graag ontslag willen nemen, jij bent de perfecte moeder voor jouw kleintjes. En er is niemand anders die jouw rol over zou kunnen nemen.

Morgen is er weer een nieuwe dag. En je kunt het, ik weet het zeker je kunt het!


Afbeelding vermoeide moeder: Shutterstock

Previous ArticleNext Article
Pauline is moeder van een drietal en probeert naast haar kinderen ook al ruim 12 jaar deze website in leven te houden. Na jaren schrijven bleek de pen niet alleen goed te zijn voor mooie en waardevolle blogs, maar kan de pen ook tekeningetjes maken! Van deze tekeningetjes worden er weer leuke printables gemaakt die gebruikt kunnen worden tijdens kinderfeestjes, babyshowers en andere momenten om spelletjes te spelen. Hoe dan ook, er zitten nog genoeg ideeën in de pen. Dus kom gerust regelmatig langs om te checken welke inkt er nu weer op het papier is gekomen.

14 Comments

  1. Daar had je mij jaren geleden )regelmatig’ echt mee geholpen zeg!
    Je hebt geweldig de vinger op de zere plek gelegd!

  2. Tsja, ken dit probleem niet dankzij consequente opvoeding. Nee is nee en niet misschien. Ik zette ze in de hoek waar ik ook was, supermarkt, zwembad als ze niet luisterden, ipv schaapachtig rond te kijken en toch maar die lollie geven. Het lijkt wel of we niet meer durven te straffen, helemaal niet publiek. Ik hoef nu niet te straffen. In de hoek? Niet meer nodig. Ze zijn nog steeds ondeugend maar ze weten meteen wanneer ik iets meen. Ik hoef zelden mijn stem te heffen.

    1. bofkont met je consequente opvoeding…. zeker gewoon “normale”kinderen. Ook ik ben heel consequent in mijn opvoeding, maar soms gaat het niet zoals je wil dat het gaat. Mijn ervaring is, mensen die zeggen dat er nooit wat aan de hand is, liegen dat ze barsten. Ooh ja, ik heb drie kinderen, twee autisten en een hoogbegaafde

      1. Nou inderdaad! Ik ben ook consequent, alleen mijn kinderen niet, of ook, in sommige gevallen

    2. ik denk dat je niet goed
      weet dat je hier mensen mee raakt door dit te zegen. ook ik heb een autistisch kind en nee het gaat heel vaak niet zoals we willen . en ja hier wordt regelmatig een stem verheft . ben dus blij het je gemakkelijk afgaat. ik zou willen weten hoe je zou praten als we 2 weken zouden ruilen .ben voorzichtg met wat je zegt …

    3. Wauw wat ben jij een geweldige moeder. Nooit problemen..
      Zo consequent dat je kinderen altijd binnen de lijntjes lopen..
      ( toevallig ook het fluit systeem van de von trapjes in gebruik)?

  3. Dat heb je mooi geschreven! Volgens mij zouden we allemaal weleens ´ontslag´ willen nemen. Meestal kom ik zo rond 19.30 tot rust en besef ik dat ik het best heb getroffen met drie schattige kinderen. En de moeders met de perfecte foto´s op fb hebben het volgens mij juist het zwaarst van ons allemaal 😉

  4. heel herkenbaar
    Ik ben een man die door de omstandigheden alleen voor de zorg van mijn kinderen is komen te staan. Daar ik het moeilijke gedrag ooit als leuk lastig ervoer, kan het nu als een berg voelen. Toch hoe groot die berg ook kan voelen komt daar ook mijn kracht vandaan. Ik ga op lastige momenten en ik het einde niet meer zie, op de bank zitten, te midden van die puber en niets doen. Uiteindelijk komt daarmee de rust in mezelf en de verbinding met hen weer terug. Het is die verbinding die maakt dat ik het altijd weer op kan pakken en bergen verzet.
    Ik houd gruwelijk veel van hen en het is de enige reden om door te gaan

  5. Geweldig stuk! Af en toe tijd voor jezelf nemen helpt ook mee en de film Bad moms!

  6. Pingback: Beste moeder die vandaag ontslag wilde nemen - LoedermoederLoedermoeder