Je kent het wel, van die oepsie-momenten die je als moeder meemaakt. Je voelt je de verschrikkelijkste loedermoeder op aarde en je probeert het te verdoezelen. Maar de ergste schade die het gebracht heeft is je beschadigde moedergevoel. Je bespreekt het met andere moeders na een glas, of twee of drie glazen, wijn. En uiteindelijk blijkt dat elke moeder dit soort momenten weleens meemaakt.
Je hoeft je niet te schamen. Moeders zijn ook maar mensen.
Hier 11 herkenbare oepsie-moeder momenten, gebaseerd op waargebeurde feiten.
– Je bent vergeten om het riempje van de autostoel, de kinderstoel, de buggy, of waar dan ook vast te maken. Hoe moeilijk kan het zijn? Safety first toch? Maar een moederbrein is gewoon niet altijd even scherp, zo stop je de afstandbediening weleens in je kontzak, in plaats van je telefoon.
– Je knipt per ongeluk in het velletje in plaats van het nageltje van je kleintje. De pijnscheut die door jou heen gaat is waarschijnlijk honderd malen heftiger, dan die van je kleintje. Maar god wat voel je je een loeder.
– Er zijn dagen dat je de hele dag door, zonder duidelijke reden, alleen maar kortaf tegen je kinderen kan zijn. Je kunt het gewoon niet opbrengen om wat aardiger te doen. Pas op het moment dat ze slapen, bekruipt je een verschrikkelijk schuldgevoel en ren je naar boven om uitgebreid sorry te zeggen tegen een paar slapende koppies. ‘Oepsie schatjes, morgen doe ik alles beter.’
– Wanneer de pakketbezorger om 14.00 aanbelt, kan niemand ongegeneerd opendoen, want iedereen zit nog in zijn pyjama. Nu zullen de kinderen er niet heel veel moeite mee hebben. Maar je bh-loze zelf denkt daar toch iets anders over. Oepsie.
– Je kinderen hebben wéér een dag veel te veel tv gekeken. Maar maak je geen zorgen. Er komt een dag dat ze alle seizoenen van alle series van Netflix bekeken hebben en dan zijn ze het zat. Dan gaan ze buitenspelen. Of ze beginnen aan YouTube.
– Je auto wordt langzaamaan een vuilnisvat. De bodem is bedekt met snoeppapiertjes, oude tekeningen, Happy Meal meuk en vermiste sokken. Het gebeurd en het ‘oepsie-moment’ komt pas wanneer je schoonmoeder een keer onverwacht instapt.
– Je vergeet die vieze luier onderin de kinderwagen. Of het zakje worteltjes in je tas. Of… Nou ja, uiteindelijk wordt je er op één of andere manier aan herinnerd. Bijvoorbeeld wanneer je je afvraagt hoe je tas toch zo nat is geworden.
– Je geeft ze meer rotzooi te eten dan je van plan was. Je verantwoorde weekmenu faalde bij dag twee al, toen het wel even makkelijk uitkwam om langs de snackbar te rijden in plaats van een huisgemaakte, biologische quinoa maaltijd te bereiden. Wees gerust, patat is aardappel, aardappel is groente. Bovendien ook nog huisgemaakt bij die ene vet lekkere frietboer.
– Je klimgrage dreumes dondert, head first, van de bank. Of van de tafel, of van de tv-kast. Of waar hij ook verzint om op te klimmen. En dat terwijl je er gewoon naast zit! Oepsie.
– Je peuter zit op een rijstwafel te knabbelen, terwijl hij daar op onverklaarbare wijze aangekomen is. Oké, diep in je hart weet je wel waar deze vandaan komt, waarschijnlijk lag ‘ie nog onder de bank.
– Je bent op de bank in slaap gesukkeld terwijl je kinderen op de vloer spelen. En wanneer je wakker schrikt heb je werkelijk geen idee hoe lang je weg bent geweest. Pas wanneer je overeind komt, zie je dat het lang genoeg was om het potje sudocrème te openen. Met alle gevolgen van dien…
Oepsie.
