Over (vaccinatie) terreur

Het was de week dat mijn linkse tegenstem radicaal werd vermorzeld door Forum voor Democratie populisme en Utrecht sidderde onder een terroristische aanslag dat ik met dochterlief en twee van haar vriendinnen richting de polikliniek fietste om de HPV vaccinatie te halen. Ik, loedermoeder pur sang, gunde mijn dochter chronische vermoeidheid en autisme. Na het online komen van dit bewijs van falende ouderschap zou ik nooit meer over straat kunnen zonder bodyguards. 

Met lichte spanning op hun gezicht ondergingen de drie jong volwassenen hun lot. In 1 tel en zonder pijn werd de spuit erin geramd en was er geen weg meer terug. Ik zag gelukkig mede loedermoeders die ik nog vaag kon herinneren uit het consultatiebureau tijdperk, toen onze mini meisjes schattige staartjes hadden in plaats van puisten.

Vijf minuten later stonden wij buiten. De lucht was onheilspellend grauw. Ik hoopte op een half uurtje thuis bankhangen met koffie, maar de pubers verkozen school en snapchat boven mijn poging het leed nog wat te verzachten. Ik snoof de miezerige buitenlucht diep in mijn longen op. Thierry Baudet en zinloze terreur mogen dan de toekomst van Nederland zwart kleuren, mijn dochter en haar vriendinnen hadden nu wel 70-80% minder kans op baarmoederhalskanker.

Over zes maanden gaan wij weer, hopende in de week dat Baudet niet meer dan een 1 april grap bleek en terreur is uitgestorven. U hebt dus nog zes maanden om mij uit mijn ouderlijke macht te zetten.


Afbeelding: Syda Productions/Shutterstock

Previous ArticleNext Article