Oktober. Terwijl de supermarkten dicht slibben met hoog calorische sinterklaas lekkernijen (hoeft er toch pas af voor de zomer van 2019). De wasmanden uitpuilen van de lange mouwen/pijpen was. We massaal de tuin winterklaar moeten maken en de kinderen potten vol vullen met eikels, kastanjes en andere herfstgerelateerde meuk met schimmelgevoelige eigenschappen, wordt ook ons woongevoel getriggerd. Pavlov! Niet toevallig is de maand oktober al lang geleden uitgeroepen tot DE woonmaand.
Wanneer we het najaar beginnen te ruiken, beginnen we ook massaal te zwijmelen over een haardvuur, gebreide plaids en de laatste kleur van verfmerk X op de muur (geelgoud it is). En dus gaan we de eerste week van oktober massaal naar de woonbeurs waar we ons hutje mutje vergapen aan dingen die we toch niet kunnen betalen en over een jaar weer helemaal uit zijn. Kassa!
Nu woon ik in een huurhuis met een beukenfineer keuken opgeschilderd in de kleuren geel en paars dus de frustratie van een niet te betalen zwart metalen schuifpui of zwart sanitair heb ik niet. Als huurder ben je overgeleverd aan de grillen van de huurbaas die niet zelden kiest voor restpartijen bij de verfgroothandel.
Toch heb ik wel enig woonfrustratie. Met eerder genoemde feiten maak ik sowieso nul kans om in een woonmagazine te komen of een kans te maken op een metamorfose op tv dus moeten we het zelf maar oplossen. Meedenken of een financiële injectie is welkom.
1. Met 6 personen in 1 huishouden en 5 slaapkamers zie je direct dat ik ruimte tekort kom. Heb even overwogen een kind te verhuren (zag laatst op marktplaats iemand die kittens aanbod a €30 huur per maand maar dat terzijde), maar dankzij mijn genenmix staat niemand daarvoor te popelen. Dus stapelen we er twee op de grootste voorslaapkamer en blijven er nog twee piepkleine kamertjes over waar geen standaard 1-persoons bed in past. Natuurlijk lever ik de andere grote slaapkamer waar ik in slaap niet in, want stel je voor dat ik na 7 jaar single zijn ineens iemand tegenkom die wel wil blijven dan is enige privacy geboden toch?
2. Handdoeken op de vloer na het douchen. Kan ze natuurlijk niet opruimen maar dan zijn we binnen een week dicht geslipt. Misschien een handdoek ontwerpen die na een minuut op de grond te hebben gelegen gaat loeien als een sirene en de eigenaar luidkeels roept? Mijn opvoed skills falen jammerlijk op dit gebied dus daar is geen verbetering mogelijk.
3. Schoenen in de gang. 6 mensen met pakweg gemiddeld 5 paar is 30 paar schoenen in de gang. Schoenenrek werkt niet is veel te klein en ze parkeren hun schoenen er naast dan pleuren ze er minder snel af. We hebben momenteel een schoenenmand, maar als kind 1 zijn schoenen niet kan vinden en de mand omkeert verdwijnen de favoriete paren van de rest van de familia onderin op de bodem. En dus dacht ik aan een schoenenwand met een systeem dat als je je naam intypt automatisch via een luik al je schoenen tevoorschijn komen. Heb nog gedacht aan 1 paar per persoon, maar toen kind 4 op haar witte sneakers in het bos kastanjes moest gaan zoeken tijdens een heerlijk fris en nat hollandsch weertje heb ik haar vervolgens bijna een week lang op te kleine gymschoenen naar school moeten brengen omdat eerder genoemde schoenen zo langzaam opdroogde na een wasbeurt.
4. Een 4-pits gasstel. Ik ben niet van de vrede in huis en apart koken (je eet maar wat de pot schaft), maar als ik vier pannen op het vuur heb staan flikkeren ze er af wegens ruimte gebrek. Die pannen zijn mega (kilo groente of pasta). Pubers eten voor twee. En nee er past geen 6-pits gasstel in vanwege die huurwoning keuken dus met zijn beperkingen. En ik heb ook geen magnetron. Dus iets stapelbaar? Liefst op elektriciteit? Iedere dag buiten de deur eten gaat ook zo in de papieren lopen…
5. Alle beloftes ten spijt een bank met een vuilafstotende bekleding bestaat gewoon niet. Beste fabrikanten, u mag gerust mijn bende van ellende gebruiken om een maandje te testen. Dus misschien iets van plastic met het comfort van stof? Kunnen we gelijk die overschot aan plastic aanpakken.
6. Zelfreinigende jaloezieën. Aangezien ik in een poppenhuis woon (lees; alles glas nauwelijks muur ik haat de naoorlogse prefab architectuur) en ik jaloezieën de minst lelijke optie vond (ik hou niet van raambekleding), vindt u ondergetekende wekelijks vloekend met een washandje in haar handen 6000 (ofzo) jaloezieën afstoffend vloekend achter de ramen. Ik zou er bijna mijn beroep van kunnen maken: voor €1 per jaloezie latje kom ik langs!
7. Een bed en bureau in 1. Regelmatig tref ik een puber half over het bed aan met een stapel boeken. Pennen in het dekbed, een geodriehoek die vervaarlijk met een punt omhoog steekt langs het matras. En alle huiswerk vriendelijke bureaus ten spijt het schijnt dus dat half op je buik in bed beter het leervermogen stimuleert dan keurig op een bureaustoel. Dus een bed met een uitschuifblad ofzo? Liefst met een vakje voor een mobiel zodat die weer niet zoekt raakt tussen het matras. Of in de was beland.
Mocht u volgend weekend in de rij staan bij de RAI bedenk dan dat de kans groot is dat ik ergens achteraan sta vloekend dat ik er weer ingetrapt ben. En mocht u iemand tegenkomen met grote pupillen wijt dat niet aan geestverruimende middelen, maar het effect dat de woonbeurs op mij heeft: hebbuh,veranderen en wegdoen. En die terrorist die springt van bank naar bed, alle kasten en laadjes open trekt en tassen vol samples meesleept is vast en zeker mijn koter. Die dus dezelfde massa hysterie genen heeft meegekregen als haar moeder. Totdat de Sint in het land is en de spaarzame centen in de schoen worden gegooid en het besef er is dat ik het helemaal niet zo slecht heb in mijn stampvolle kringloop gevulde huurhuisje. Weer een maand oktober overleefd. Lang leve de commercie en die verdomde Pavlov.