waar komen baby's vandaan

De interessante – waar komen baby’s vandaan – fabeltjes

Als kind werd mij altijd verteld dat ik uit de klei getrokken was. Geen idee wat dat inhield, maar ik nam het voor lief. Ik was er, ik had een vader en een moeder, elke avond eten op mijn bord en een warm bed. Wat kon mij het verder schelen waar ik vandaan kwam. En met de vraag ‘waar komen baby’s vandaan’, was ik ook zeker niet bezig.

Mijn kinderen daarentegen wel. Toen laatst mijn kleintjes vroegen ‘hoe komt de baby eruit?’, ging ik me afvragen waar die fabeltjes eigenlijk vandaan kwamen? En wat bedoelden ze daar eigenlijk mee? Want onze generatie kon je nog wel voor de gek en tevreden houden met die gekke fabeltjes, maar tegenwoordig wordt er een eerlijk en uitgebreid antwoord verwacht.

Ik ging op onderzoek uit. Waarom die ooievaar? Hoezo komt een baby uit de boerenkool of uit de klei? Waar komen de ‘waar komen baby’s vandaan fabeltjes’ vandaan?

Het ooievaar fabeltje

De ooievaar wordt gezien als een gelukbrenger. Zijn naam betekent namelijk ‘geluksdrager’. Vandaar dat hij altijd met een baby (het geluk) in zijn bek komt aanvliegen.

Het ontstaan van de fabel over de ooievaar bij een geboorte van een kindje dateert uit de middeleeuwen. Ja, toen werd de vraag ‘waar komen baby’s vandaan’ blijkbaar ook al gesteld! De terugkeer van de ooievaar was één van de meest opvallende signalen voor de komst van de lente. De winterperiode was voorbij en de boeren gingen hun land weer op. 

Lees meer

De haat-liefde van speeldates

jongens vrienden

Ik vind het fijn dat mijn kinderen vriendjes hebben, ik bedoel, stel je voor dat ze geen vrienden zouden hebben. Dat kun je geen goed teken noemen. Wanneer een van mijn zoontjes een week lang geen speeldate heeft meegenomen, vind ik dat toch verontrustend en maak ik mij zorgen over zijn sociale toestand.

Maar aan die andere kant…

Als moeder van drie jongens is het hebben van speeldates in mijn huis alsof er een raket vanuit mijn woonkamer wordt gelanceerd. Het liefst zou ik in het laatste schone hoekje van mijn huis gaan zitten huilen, want had ik een half uur geleden niet alles op orde? Ga weg met die vriendjes van jullie!  Lees meer

Wat te doen met gestresste kinderen

Deze weken rondom Sinterklaas zijn een stressvolle tijd.

Het ene kind trekt zich er niet veel van aan, hij vindt het allemaal wel geinig, maar veel indruk maakt het niet. Hij slaapt prima en doet overdag gewoon zijn ding.

Het andere kind gaat er bijna aan onderdoor. Hij stuitert van de ene kant van de kamer naar de andere kant van de kamer en ondertussen maakt hij de meest bizarre en hysterische geluiden. ’s Avonds kan hij niet slapen, ’s nachts heeft hij enge dromen en overdag weet hij soms niet waar hij het zoeken moet.

stress kind

Tieners en pre-tieners hebben niet meer zoveel last van deze Sinterklaasstress. Maar geheel stressvrij zijn de meeste niet. Door de toenemende druk om uit te blinken op school en door hectische schema’s die gevuld zijn met sportclubjes en andere activiteiten, zijn sommige kinderen het hele jaar door gestresst.  Lees meer

Pepernoten cheesecake

Ja je leest het goed! Ik maakte een pepernotentaart, een pepernoten cheesecake met witte chocolade topping welteverstaan. De beste man, Sinterklaas, is immers weer in het land en ik grijp nu elke gelegenheid aan om de ‘Miljuschka cheesecake’ in een eigen sausje te gooien.

Wie zoet is krijgt lekkers

En of ik zoet ben geweest! En wanneer je twijfelt, proef dan gewoon een hapje van deze geweldige pepernotentaart, want met deze smaaksensatie is de vraag in kwestie geeneens relevant meer. Hoor je het? Ik begin al te klinken als een echte kekke foodblogger. Zeker nu ik ook zelf een Sinterklaas taart ga bakken. 

Jij wilt natuurlijk weten hoe je deze pepernoten cheesecake zelf kunt maken! Nou vooruit dan maar, hier het recept voor deze verrukkelijke pepernoten cheesecake voor als het heerlijke avondje is gekomen, het avondje van Sinterklaas. 

Lees meer

Moeders hebben ook plezier nodig! Weet je nog, plezier?

Voordat in we in dit burgerlijke gezinsleven stapten, hadden we een uitgaansleven waarin we lol maakten. Toen de tropenjaren in volle gang waren, was er weinig sprake van lol in combinatie met uitgaan. Cocktails drinken? Dansen op de tafels? Ik moest er niet aan denken. Ik was jaloers op de oppas die lekker thuis op de bank mocht hangen.

Nu ik de tropenjaren heb overleefd, lijk ik weer een beetje tot leven te komen. Ik ga mezelf zelf dingen afvragen als ‘wat als ik alles over zou kunnen doen?’ Wat als ik dit allemaal van tevoren wist. Zou ik dan weer aan een gezin beginnen? Of zou ik die kleintjes lekker achterwege laten en genieten van mijn eigen leven?

Afbeelding uit de film Bad Moms
Afbeelding uit de film Bad Moms

Want de beperkingen en het benauwende van leven met jonge kinderen zijn niet altijd leuk. Soms doe je jezelf een beetje tekort. Wanneer je er middenin zit, lijkt er nooit een einde aan te komen en het lijkt ook alsof er nooit genoeg tijd is voor plezier. Plezier voor jezelf.

Maar hoe dan? Plezier voor jezelf, buiten al het plezier dat de kleintjes je brengen natuurlijk duh, hoe doe je dat?  Lees meer

Wat als ik alles over zou kunnen doen?

Voordat je moeder wordt, heb je een bepaald beeld van het ouderschap. Althans, dat had ik. Het opvoeden zou ik wel even nailen, want zo moeilijk kan dat toch niet zijn. Ik zou het in ieder geval héél anders doen dan mijn eigen ouders en dan dat hysterische mens in de supermarkt. No way dat zo een schreeuwerig draakje op de grond gaat liggen dweilen. Dat kind heeft gewoon even aandacht of een beetje liefde nodig.

Tja, zo arrogant was ik. Sorry.

De praktijk blijkt anders en daar kan ik boeken over volschrijven. Of een blog.

Maar wat als ik alles over zou kunnen doen? Wat als ik dit allemaal van tevoren wist. Zou ik dan weer aan een gezin beginnen? Of zou ik die kleintjes lekker achterwege laten en genieten van mijn eigen leven?

mama denkt

Ik zou geen bergen was hoeven wegwerken. Door het wasgoed van twee personen worstel je jezelf toch iets sneller heen dan door het wasgoed van vijf personen. En een avondje weg hoef je van tevoren niet te regelen. Zullen we gaan? Ja let’s go!

En ik zou de wereld over kunnen reizen. Tijd zat en geld in overvloed.  Lees meer

Mijn consequent zijn lekt…

Straffen is niet echt nodig. Net als met de meeste kinderen, hoef ik mijn meiden nooit te waarschuwen, te corrigeren of disciplinair op te treden. Voorbeeldige kinderen, die luisteren op commando. Precies aan voelen wat wel en niet mag.
Die ene keer als ze dan ietsiepietsie over de schreef gaan, treed ik natuurlijk duidelijk en consequent op.

Maar nou echt. Ik heb er geen handleiding bij gekregen. Mijn pedagogische kennis is gebaseerd op wat mijn ouders dachten wat goed was, mijn eigen Hollandse nuchterheid en wat losse ‘The Nanny’ afleveringen. Ik doe maar wat…

moeder doet maar wat

Terwijl we onze koffers aan het pakken zijn, loopt het grut, als gebruikelijk door aandacht te kort, chronisch te klieren. Tot nummer één schop verkoopt, omdat nummer twee heeft geknepen. ‘Als jullie nu niet ophouden, pak ik alles weer uit en gaan we gewoon niet op vakantie!’
Lees meer

Wat is je opleidingsniveau?

kind op school

Wanneer je kind naar school gaat, dan dien je allerlei formulieren in te vullen. Formulieren over je kind. Praktische zaken zoals, mag hij of zij op de foto? Mag hij of zij mee met een schooluitje? Mag hij of zij gescreend worden door een logopedist? Maar ook belangrijke informatie over zijn voorgeschiedenis. Hoe ontwikkelt je kleintje zich? Motorisch, maar ook cognitief. Allemaal logische formuliertjes die belangrijk zijn voor het welbevinden van je kleintje.

Maar dan komt er een formuliertje met vragen over de ouders voorbij, met onder andere wat de hoogst genoten opleiding is geweest van vader en moeder. Ik heb het destijds braaf ingevuld maar ondertussen dacht ik wel bij mijzelf, ‘hoezo?’

Meer kans voor leerling met laagopgeleide ouders

Lees meer

De rauwe opvoeding

Ik ben van de rauwe opvoeding. Dat wil zeggen dat ik dingen niet mooier verpak dan dat ze in werkelijkheid zijn. Ik slik mijn tranen niet weg, ik lach voluit en ik let ook meestal niet op mijn woorden.

rauwe opvoeding

Het leven is zoals het is. En meestal is dat gewoon leuk.

Soms niet.

Zo hebben wij toen onze jongste dochter ernstig ziek was, er geen doekjes omheen gewonden bij onze andere kinderen. Het woord kanker spraken wij gewoon uit en dat er mensen dood gaan aan kanker, wisten ze ook. Dat mijn oudste dochter vervolgens het woord te pas en te onpas uitspreekt, zijn de gevolgen van deze manier van opvoeden. Zo zei ze ooit dat ze het best wel leuk vond in dat ‘kankerziekenhuis’ van haar zusje.

Ik ben het niet altijd eens met mijn eigen manier van opvoeden. Maar die realisatie komt vaak pas achteraf. Bijvoorbeeld wanneer mijn zoontje zegt “Dat is fuck toch mama?” als er een beker omgaat. Uuuhhh, ja schat, maar zeg jij dat maar niet.

Oeps!

Mijn rauwe manier van opvoeden kwam afgelopen week ook weer op een bijzondere manier naar voren, toen ik plotseling door de juf werd opgebeld.  Lees meer

De harde waarheid genaamd: kinderen

Wat is dat toch met kinderen? Ze zijn in staat om de meest ernstige situaties te verlichten en de meest luchtige dingen te verzwaren.

Wanneer ik na een zware en moeizame dag naar hun koppies kijk, verdwijnt al mijn onnozele ellende als sneeuw voor de zon. Twinkelende ogen die me lachend aankijken en me vertellen dat ik de aller-aller-allerliefste moeder van de hele wereld ben. Het moederschap is zo speciaal, het raakt mijn diepste ik.

moeder kind

En net wanneer ik volledig in de waan van het perfecte moederschap ben, komen de opmerkingen die de meest luchtige dingen doen verzwaren.

“Mam, waarom groeien er wimpers op je benen?”

Nieuwsgierigheid, ik kan het alleen maar waarderen en stimuleren, behalve wanneer ze me confronteren met het feit dat ik dat oerwoud echt weer eens onder handen moet nemen. Maar hé, de zomer is voorbij, dus lang leve de lange spijkerbroeken!

Al drukkend op die gigantische jeugdpuist: “Mama is dat een rode doperwt?”

Een heel onvoorspelbare en grappige opmerking, behalve dat een puist op je 34ste verre van grappig is en wie had dat ooit kunnen voorspellen. Verdikkeme 34 en dan nog die puberteit op mijn gezicht!  Lees meer