Overige | Voormijnkleintje.nl

Afgelopen week werden wij getroffen door een buikgriep. Het begon bij de peuter. Overgeven, diaree, heel zielig. Vervolgens werd de kleuter ziek en als onze kleuter een griepje oppakt, pakt hij het goed op ook. Niks kon hij binnen houden en alles kwam er (op ons nieuwe bed van een week oud) weer uit. Ik had echt medelijden met het ventje en het liefste wilde ik die ellendigheid van hem overnemen.

Helaas gebeurde dat ook. Helaas, want zoals we allemaal weten, een moeder kan niet ziek zijn.

De man heeft waarschijnlijk ook gedacht ‘kan ik het maar van hem overnemen’, want ook hij werd getroffen. Helaas.

Begrijp me niet verkeerd, ik hou van mijn man. Hij is mijn favoriete volwassen mannelijke persoon. Maar de gezonde versie van hem is gewoon makkelijker om van te houden dan de zieke versie. Lees meer

Overige, Voor mama

Mijn Fuck-it list

Pauline

De bucketlist, wie kent het niet? Een lijst met dingen die we gedaan moeten hebben voordat we het loodje leggen. Ik heb het al eens eerder gezegd, mijn emmer is best wel leeg. Niet dat ik geen wensen heb, of spannende dingen meemaken wil, maar omdat ik vrijwel met de dag leef en ik zie over het algemeen wel wat er op mijn pad komt.

Zo beleefde ik bijna een jaar geleden een spontane trip naar New York City. Waar anderen een half jaar van tevoren plannen maken voor zo een trip, ben ik volkomen onbezonnen en onvoorbereid in deze stad terecht gekomen. En ik kan je vertellen, het was gaaf, heel gaaf! En vooral, heel spontaan.

Vorige week begon Claudia de Breij over een Fuck-it list. Klinkt meteen al lekker. De Fuck-it list, een lijst met alle dingen die je juist niet meer persé hoeft te doen. Ik kan me er wel in vinden, want ik denk dat het leven veel lekkerder loopt als je géén grote doelen voor ogen hebt, maar gewoon lekker geniet van wat er op je pad komt. Lees meer

Overige, Voor mama

Koffie!!!

Pauline

Er zijn van die dingen waar een moeder niet meer zonder kan. Eén daarvan is Netflix, ja laten we eerlijk zijn… Maar ook de kinderwagen en anders wel een draagdoek. Of die joggingbroek die inmiddels met je kont vergroeid is.

Maar bovenal is het een heerlijk, lekker warm bakkie koffie!

Helaas raak ik mijn heerlijke warme bakkie koffie regelmatig in de ochtendchaos kwijt. Ik weet dat ik hem gemaakt heb, maar ik weet niet waar ik hem gelaten heb. Want dan heeft die weer zitten kakken, die kan haar gymkleren niet vinden en de derde moet ik van de hond afplukken.

Lees meer

Liefs Diana, Overige, Voor mama

Mama’s night out

Diana

Haarlem Jazz, een jaarlijks terugkerend evenement. Voor velen, dus ook voor mij een jaarlijkse traditie. Bijna iedere Haarlemmer, ook niet meer in Haarlem woonachtig, is ieder jaar op dit evenement rondom de grote markt te vinden. Rondjes lopen, bandjes en muziek luisteren, mensen kijken, slap lullen en wijntjes drinken. Dat laatste in mijn geval beperkt, helaas.

Dit jaar was het anders. Mijn vriendinnetje had spontaan een B&B geboekt in hartje Haarlem. Gewoon lekker samen zijn, genieten met volle teugen van “onze” stad. Een hapje, drankje en die fantastische sfeer zonder na te hoeven denken bij ieder glas wijn dat je achterover slaat, voor je weer de auto in stapt. Want iedereen weet, alcoholcontrole is er zodra je de P uitrijdt en terecht. Als je ziet wat daar naar binnen wordt geklapt vraag je je überhaupt af hoe men thuis komt.

Bepakt en bezakt reed ik op de bewuste vrijdagmiddag richting Haarlem. Om niet blut te raken op de P kosten, parkeerde ik mijn auto in mijn favoriete oude woonwijk op loopafstand van het centrum. Terwijl ik m’n auto uitstapte begon voor mij het genieten. Die heerlijke buurt waar de tijd lijkt stil te staan. De “niet te betalen” mega panden, de straten nooit veranderd, de auto’s die variëren van een lelijke oude eend tot de allerdikste auto’s. Rijen dik staan er fietsen tegen de hekken en heggen en de scheef gegroeide oude bomen maken de buurt tot wat het is en je voelt daar ook die heerlijke rust.

Op weg, te voet richting centrum. Tijdens mijn wandeling in het zonnetje voel ik me al helemaal in de sfeer. Terwijl ik het centrum nader, ruik ik de geuren van alle verschillende soorten winkels en stalletjes die ik tegenkom en geef mijn ogen de kost. De heerlijke lucht, de kleuren, diverse soorten mensen en de oude prachtige panden geven de stad de charme die het voor mij compleet maken.

Aangekomen bij de B&B, waar het overigens goed vertoeven was, stond mijn vriendin klaar met een heerlijk glas wijn, Cheers! Op een te gekke avond en dat werd het. Na een bodem te hebben gelegd bij onze bekende Thai zijn we richting drukte gegaan. Zoveel mensen, mijn lieve vriendin, leuke muziek, veel oude bekenden, slap gelul, veel wijn, leuk kroegje, grote markt, gezelligheid, top sfeer, heerlijke temperatuur, alle ingrediënten voor een super leuke avond. En dan een acceptabele loopafstand om je bed in te duiken met in mijn geval, te veel wijn.

Een paar uur later, want zo voelt dat soms bij deze 40+er, na een heerlijk uitgebreid ontbijt en douche hebben we onze weg terug door het centrum naar huis gemaakt. Onderweg hebben we genoten van “onze” stad en alles wat de stad zo kleurig maakt. Dit alles afgesloten met een verrukkelijke veel te royale lunch in een verrassende lunchroom onderweg.

Ik zeg, het medicijn voor ontspanning, plezier en geluk zo af en toe noodzakelijk, voor iedere moeder.

Haarlem, I love this city.

Liefs, Diana

Kinderen, Koken en bakken

Snickers smoothie

Pauline

Zoals jullie misschien wel weten ben ik geen ster in de keuken. Maar ik leer. Ik leer snel. Zelfs zo snel dat het mijn omgeving doet verbazen. Dat is ook niet zo gek, aangezien ik zo nu en dan in de leer ben bij de professionals.

En sommige dingen zijn gewoon te lekker om niet te delen. Dus vandaag deel ik de Snickers Smoothie die ik (onder andere) afgelopen week gemaakt heb tijdens het Bosch evenement op de Olmenhorst.

Het was een smoothie die ik wel aan de kleintjes wilde introduceren. Maar thuis gaat dat toch even anders, aangezien ik daar niet de nieuwste SilentMixx blender van Bosch heb staan. Het mag de pret niet drukken want de hakmolen doet ook zijn werk, het maakt alleen iets meer herrie.

Het recept

bedacht door Miljuschka:

Sommige kinderen (waaronder ook mijn 7-jarige) vinden pure chocolade vies. Kijk maar:

Je kunt natuurlijk ook een iets lichtere chocolade gebruiken, maar dat maakt de smoothie wel minder gezond. De zoute pinda’s kun je vervangen door cashewnoten, dat vind ik persoonlijk lekkerder.

De smoothie valt overigens wel onder de ‘dikke smoothies’. Deze smoothie is eigenlijk zo dik, dat je het met geen mogelijkheid door een rietje krijgt. Het klinkt wat minder hip, maar ik zou het eerder een papje noemen.

Een papje dat overigens wel erg lekker is!

Handige producten, Koken en bakken, Lekkers voor je kleintje, Vakantie

BBQ vs Crock-Pot op de camping

Pauline

Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar de tijd van de zakken aardappelen en potten bruine bonen mee op vakantie is voorbij. Het is niet dat we elke avond in een restaurant zitten, maar er wordt ook niet veel gekookt door mij. Het is eigenlijk vooral de bbq die zijn werk doet. En daarnaast worden er wat salades (voornamelijk door een vriendin) en vooral veel rauwkost in elkaar geflanst.

Mij hoor je niet klagen, ik vind het heerlijk.

Maar goed, zoals ik voor de vakantie in mijn enthousiasme beloofd had, moet ik ook daad bij woord voegen en zo ging de Crock-Pot mee op vakantie. Stiekem vond ik het ook wel erg leuk, omdat ik allang door had dat een gerecht maken in de slowcooker helemaal niet zo ingewikkeld is als het lijkt en belangrijker nog, als het smaakt!

Hier kon ik dus wel een paar puntjes mee scoren naast al dat bbq geweld van de mannen en de culinaire salades van mijn vriendin.

Maar wat is een nu een Crock-Pot?

Ik kreeg eigenlijk meteen al de vraag: ‘Wat is het principe van slowcooking?’. Met de Crock-Pot, oftewel een slowcooker maak je gerechten die op een lage stand heel langzaam garen. En daardoor blijven de vitamines, aroma’s en smaak beter behouden. Dat klinkt als lekker én gezond. De mogelijkheden zijn talloos. Van soepen tot een appeltaart en van een hele kip tot een chili con carne.

De slowcooker die ik heb (Crock-Pot, Digital Sauté) heeft 2 kookstanden (Low en High) en een warmhoudstand. De binnenpan is geschikt voor gebruik op gas en elektrische fornuizen, zodat het vlees voor bijvoorbeeld draadjesvlees direct in de pan kan aanbraden.

Een Crock-Pot op de camping?

Nu hoor ik je denken; ‘Een Crock-pot in de tent, is dat nu wel zo veilig?’ Een Crock-pot is heel veilig. Het gerecht kan niet aanbranden en van een vlam in de pan is ook geen sprake. Het is een beetje vergelijkbaar met een koelkast, die laat je ook gewoon aan staan. Een Crock-pot verbruikt weinig elektriciteit en dit is dus ook geen probleem op de camping.

kip

Goed, het gerecht. Ik begon met een hele kip. Deze werd bij de introductie ook gemaakt en ik kies graag voor de makkelijke weg, zeker als het op koken aankomt. Ik heb de kip gevuld met uien en knoflook, iets wat al veel bekijks trok zo midden op de camping. Ik voelde mezelf bijna een bekende tv kok die daar een Crock-pot demonstratie aan het geven was. Bij de Carrefour had ik wat Provençaalse kruiden gevonden, deze heb ik over de kip gestrooid en vervolgens de pan 8 uur op een lage stand gezet. Al met al hooguit een kwartiertje werk, de rest van de dag hadden we dus volop de tijd om bij het zwembad te hangen.

Het resultaat? Een heerlijk ruikende tent. Een super gare kip. Een aantal blije vrienden en een paar kleintjes die hun vingertjes erbij aflikten. Kon het op tegen de kippenpoten van de bbq? Zeker. 1-0 voor de Crock-Pot

Uiteraard bleef het niet bij de kip. We gingen ook nog voor de spareribs. Gelukkig heeft de Carrefour alles en zo kwamen we op de camping met een pak spareribs. Amateur als ik ben, realiseerde ik me een beetje te laat dat de spareribs voorgegaard waren en dus niet geschikt voor in de Crock-pot. Deze gingen rechtstreeks op de bbq en dat maakte gelijkstand.

Bij de pakken neerzitten is niet onze stijl en dus proberen we het gewoon nog een keer. DeProvençaalse kruiden bevielen prima en heb ik wederom gebruikt voor de spareribs. Een extra knoflookje erbij en vervolgens de pan weer 8 uur met rust gelaten. Het idee was om de spareribs nog even af te bakken op de bbq, maar hier kwam niet veel van terecht. Bij het vastpakken van een bot, trok ik dit namelijk zo van het vlees af, zo gaar was het. De marinade liet wat te wensen over en daar val ik dan door de mand. De pan had zijn werk gedaan, ik moet nog wat oefenen op het op smaak brengen van de gerechten. Toch een punt voor de de Crock-Pot.

Conclusie

Ik houd van de bbq, maar de afwisseling met de Crock-pot is toch wel heel erg fijn. Daarnaast kun je in de Crock-pot ook sauzen, bijvoorbeeld voor de spaghetti, of soepen maken. Een afwisseling die op de camping ook geen kwaad kan. Volgend jaar mag de Crock-pot weer mee.

Koken en bakken, Lekkers voor je kleintje, Overige, Voor mama

Die Crock-Pot gaat mee!

Pauline

Afgelopen week kwamen twee dames van het het PR bureau House of Rebels mij verrassen met een fijn gerecht gemaakt in de Crock-Pot. De wát? De Crock-Pot!

De Crock-Pot is een slowcooker en slowcooking is de nieuwe trend in de keuken. Wie mij een klein beetje kent, weet dat ik niet helemaal met alle trends in de keuken meedoe. Sterker nog, mijn gezin moet blij zijn als er überhaupt ’s avonds iets op tafel staat. Maar waarom ben ik dan de uitgelezen persoon voor de Crock-Pot? Nou, het gebruik van de Crock-Pot is heel gemakkelijk, praktisch en tijdbesparend!

Toen de man ’s avonds na zijn werk thuis kwam, stond daar een lekker kippetje voor hem klaar. En nee, dit keer was ik het niet, maar het was het kippetje dat de twee dames van het het PR bureau hadden klaargemaakt. Aangezien hij het meestal moet doen met aangebrande gehaktballen, was hij blij verrast en meteen fan van de Crock-Pot. Ook de kleintjes waren druk aan het smullen van de kip en vroegen naar meer en meer.

Het is bijna jammer dat we nu bijna op vakantie gaan, ik zit namelijk vol met ideeën en energie om de Crock-Pot in gebruik te nemen. En waarom ook wachten? Een genieuze ingeving vertelt mij dat we die slowcooker gewoon lekker mee moeten nemen en dan maken we er een BBQ VS CROCK-POT op de camping van!

Stay tuned, we komen hierop terug! 🙂

Overige

Ik ben niet attent

Pauline

Ik ben niet attent. Ik zou het graag willen zijn, maar van nature ben ik het gewoon simpelweg niet.

Toen mijn jongste dochter ziek was, kregen we ontzettend veel kaartjes met hoopvolle teksten. Een berichtje dat er aan ons gedacht werd en soms kregen de kleintjes een cadeautje opgestuurd. Er was één iemand die meerdere malen een kaartje stuurde en af en toe krijg ik nog steeds een kaartje van haar. Heel attent. En het deed me ook goed. Maar het gekke is dus dat ik, hoe graag ik ook wel zo zou willen zijn, zelf niet zo ben. Ik denk gerust af en toe aan een ander. Ik denk ook vaak ‘oh, die kan ik wel even een kaartje sturen’. Maar toch kost het me om de één of andere reden toch heel veel moeite om het daadwerkelijk te doen.

Deze zomer ga ik het anders doen. Deze zomer ga ik dat kaartje sturen dat ik al heel lang had willen sturen.

En toch gaat ook dat niet vanzelf. KaartWereld.nl kwam namelijk op mijn pad. Was dat een teken? Was het toeval? Of had ik die hulp daadwerkelijk nodig om toch een beetje attent te kunnen zijn? Hoe dan ook, mijn onattente ik heeft iemand kunnen verrassen.

Via KaartWereld.nl kun je heel gemakkelijk een kaartje versturen. Maar dat niet alleen, je kunt er ook een kaart met een eigen foto ontwerpen, leuk voor een extra persoonlijk tintje. Én, voor de speciale gelegenheden of als je écht attent wilt zijn (of iets goed te maken hebt), kun je een cadeautje bij je kaartje versturen.

Kies het cadeautje, kies een kaartje erbij (jammer dat ze niet een all-in-one prijs maken zodat je meteen ziet hoeveel je kwijt bent), schrijf een leuk attent tekstje in de kaart én klaar is kees.

En ik denk bij mezelf, ‘zo moeilijk was dit toch niet, een beetje attent zijn?’. Dit kan ik gerust vaker doen….

Kinderen, Koken en bakken, Overige, Wat je niet wist

Mijn gedachtes tijdens het koken

Pauline

Een avondmaaltijd bereiden kost me ongeveer een half uur. Het eten voorbereiden, wassen, snijden, schillen. Het koken, zorgen dat de aardappels niet een half uur eerder klaar zijn dan de groente en (iets wat regelmatig de mist in gaat) zorgen dat het niet aanbrandt.

Een half uur dus. Een half uur de tijd om te denken waar de heck ik het allemaal voor doe, aangezien er uiteindelijk toch geen hap van gegeten wordt.

Tijd om te denken. En dit is wat er tijdens het koken door mijn hoofd gaat.

– Ik ben zo klaar met het koken voor mensen die het toch niet naar binnen willen werken. Ongelooflijk dat ik dit minstens de komende 18 jaar nog moet doen.

– Wat zal het commentaar straks weer zijn? ‘Ik heb geen honger!’ ‘Ik lust dit niet!’ ‘Het is te warm!’ ‘Het is te koud’ ‘Het smaakt naar niks!’ ‘Het is te veeeeeel!’

– De hele dag vragen ze ‘wat eten we vanavond?’. Ik kan eigenlijk net zo goed ‘niks’ antwoorden. Dat is namelijk waar het meestal op uitdraait.

– Wat ben ik eigenlijk een ‘evil mom’ dat ik mijn kleintjes geen biologische groente voorschotel. Hoeveel gif en hormonen zullen er wel niet in deze troep zitten? Het kan niet goed voor ze zijn. Ach, what the heck, ze vreten het toch niet.

– *Telefoon gaat* Echt, wie bedenkt het om te bellen tussen 17.00-18.00?

– Nu ik m’n telefoon toch in m’n handen heb, even Facebook, Twitter en Instagram checken.

– F*ck, hoe kan het nou dat het vlees wéér aangebrand is? Gelukkig is het aan één kant, als ik die zwarte verkoolde rand naar onder leg, hebben ze niks door.

– F*ck, daar gaat het brandalarm weer…

– Morgen zet ik een zak brood, een pot pindakaas en een bordje ‘avondeten’ op tafel.

– Hoe verzinnen ze het om telkens te komen vragen om snoep of koek met de mededeling ‘ik heb hongeeeeeer’. Wat denken ze dat ik aan het doen ben? Een rebus oplossen?

– Hoe kan het dat ze zelfs tijdens het gedachteloos tv kijken nóg ruzie kunnen maken met elkaar?

– Nog even volhouden, nog even volhouden. Nog twee uurtjes en dan slapen ze.

– Wat zou het fijn zijn als iedereen straks lekker geniet van het eten en vertelt over wat ze hebben meegemaakt vandaag. Ja, ik fantaseer nog even verder.

– Piepiepiepiep, Piepiepiepiep. Daar gaan we dan…

‘Komen jullie eten?… Hallo? KOMEN JULLIE ETEN?’

Afbeelding moeder kookt: Shutterstock

Kinderen, Overige

De misère van zomertijd

Pauline

Komend weekend is het weer zover, het is voorjaar dus de klok gaat een uur vooruit (dat is meteen een mooi ezelsbruggetje om de zomertijd te kunnen onthouden). We moeten de komende periode dus weer leven met een uur minder. Op zich niet zo een probleem zou je denken, door het hebben van kinderen mis je wel meerdere uren die zomaar opeens op zijn gegaan in het niets. Maar toch blijkt dat nieuwe ritme, elk half jaar weer, een helse klus om erin te krijgen.

Serieus ouders, ik zou nu maar alvast weer beginnen om je kinderen te laten wennen aan de wintertijd.

Want weet je hoe het, ondanks alle goed bedoelde adviezen, gaat? Je krijgt het advies om de kinderen een week voor de zomertijd ingaat, alvast een kwartiertje langer op te houden. Met als gevolg dat je elke avond een kwartier langer bij je kleintjes moet zitten, op hun ruggetje moet kriebelen of terug in bed moet leggen.

Nog zo een mooie; op de avond voor de klok vooruitgaat, je kleintjes tot zo laat mogelijk ophouden zodat ze de volgende dag zullen uitslapen. Yeah right! Hoe later mijn kleintjes naar bed gaan, hoe eerder ze wakker worden. Klaarwakker, mega fit, niet te temmen zo wakker. Maar dan donderen ze de volgende middag wel weer in slaap, want een beetje moe zijn ze tóch wel.

Dat middagdutje, dat laat je dan maar even, voor een klein uurtje, maar vastbesloten om ze na dat uurtje wel weer wakker te maken. Dat lukt natuurlijk NOOIT, simpelweg omdat je zelf ook even een powernappie nam. Van een uur of drie.

Kortom, houd je de komende weken aan het nieuwe bedtijd ritme! Dan komt alles weer goed. Of geef het gewoon maar meteen op, je kleintjes wilden toch al nooit naar bed op de tijden dat jij het zegt…

Afbeelding: Shutterstock