Als de zon scheen was het altijd mistig. De opmerking dat ik mijn ramen een keer moest zemen kon ik inmiddels irritatieloos beantwoorden. Na 35 jaar had de dubbele beglazing van mijn 5 meter brede woonkamerraam het begeven. De winst van Eneco was grotendeels aan mij toe te schrijven. Lees meer
Er zijn vele boeken geschreven over hoe je het beste je kinderen kan opvoeden, ik denk dat die voornamelijk door vrouwen worden gelezen.
Dit soort boeken zijn niet aan mannen besteed.
Mannen zijn voornamelijk praktisch en efficiënt ingesteld en willen gelijk rendement voor hun investering. Het probleem van opvoedboeken en de methodes die daarin beschreven worden is dat het rendement onduidelijk is. Als alles goed gaat, je kids goed naar je luisteren en jij alles onder controle hebt dan heb je al die (goedbedoelde) adviezen niet nodig, maar juist als je kids niet willen luisteren, jijzelf doodmoe bent en ze het bloed onder je nagels vandaan halen reageer je primair en heb je dus ook niets aan die boeken. Het vraagt vaak een verandering van gedrag die tijd kost om in te slijten, waar de meeste mannen het nut niet van in zien. Lees meer
Wij weten dit natuurlijk allemaal al, maar voor degene die onder een steen leven en wel internet hebben. Onze ouders mogen ons 100.000 euro schenken als we dat in ons koophuis stoppen en wij nog niet de 40 jaar zijn gepasseerd. Precies, voor de meesten van ons oud nieuws. Maar wàt nou als mijn ouders dat niet weten, of wàt nou als jouw ouders dat niet weten? Tja, dan gaat het dus he-le-maal mis.
Schrijf je vader en/of moeder een mail
Schrijf je schoonvader en/of moeder een mail
Weet je niet hoe dat dat aan kan pakken? Hieronder een voorbeeld van mijn mail. Copy. Paste. Naam eronder en klaar. Lees meer
In januari heb ik de detox gedaan volgens de detox methode van Jacqueline van Lieshout en je kunt week 1 en week 2 hierover terug lezen.
Ik ga 28 dagen detoxen, en dat betekent dat ik afscheid ga nemen van de boterhammen met kaas. Ik ga detoxen, zoals detoxcoach Jacqueline van Lieshout dat doet. 28 dagen géén gluten, suiker, keukenzout, kleurstoffen, conserveermiddelen ed, koemelkproducten, cafeïne, vlees, alcohol, niet-volkoren rijst, aardappelen zonder schil en niet gefermenteerde sojaproducten.
Eerst krijg je in het boek uitleg over wat detoxen is en waarom dat nodig zou zijn. What’s your Poison? En waarom zou het goed zijn voor je lichaam om bepaalde etenswaren tijdelijk uit je systeem te halen, zodat je lichaam een paar weken tot rust kan komen. Vakantie voor je lichaam.
Je krijgt uitleg over E-nummers. Tips om documentaires te kijken als je die interesse hebt. Weet jij hoe je etiketten op voeding moet lezen? Wat doet aspartaam met je? Kortom, een hoop informatie die veel nieuwe inzichten kan geven. Lees meer
“Mama, wat eten we vanavond?”
Er was een tijd dat ik een serieus antwoord op deze vraag gaf en het ook nog fijn vond om te vertellen wat voor heerlijk avondmaal ik voor mijn gezin bereid had. Ik kon niet wachten totdat iedereen lekker zou smullen van mijn kookkunsten.
Wat een goede oude tijd.
Vandaag de dag vrees ik die verdomde vraag. Ik wil het niet horen, laat staan dat ik er een antwoord op wil geven. Ik vraag me ook telkens weer af, waarom mijn kinderen het überhaupt willen weten. Geen enkel antwoord is namelijk het juiste antwoord.
En daarom gaat het tegenwoordig als volgt:
Daar is ze weer, mijn dochter: “Mama, wat eten we vanavond?”
“Hussen met je neus ertussen!”, antwoord ik kortaf.
Even is het stil. Een verbaasde blik volgt.
“Waar heb je het over mam? Wat is hussen met je neus ertussen?” Lees meer
Groene wormpjes met rode streepjes dartelend in het onweer. Links erger dan rechts. De huiskamer flitste en mijn peuter werd een vlek. Een half uur duurde het en daarna kwam mijn zicht niet meer volledig terug. Oogmigraine.
Sinds die zondagavond was ik overgeleverd aan diverse medische onderzoeken. Ondanks een ernstig vitamine D tekort kwam ik door de apk. Mijn ogen bleken onder de categorie ‘kan mij niet voorstellen dat u ooit beter hebt gezien’ te vallen. Ik kreeg diagnoses, maar geen oplossingen.
Na de wormen kwamen de paniekaanvallen. Hyperventilatie. Gedesoriënteerd. Alsof ik buiten mijn lichaam was gestegen. Zelfs stofzuigen bleek een uitdaging. Burn-out constateerde de huisarts en schreef Oxazepam voor. Zombievoer. Lees meer
Er is geen scenario dat zich niet heeft afgespeeld in mijn hoofd de afgelopen week. Na het bingewatch-en van de Twilight reeks waren zelfs vampiers en weerwolven niet uitgesloten van mijn doemdenk scenario’s. Ik ging van relaxt en alle vertrouwen naar gekmakende slecht nieuws-gedachtes en dat allemaal binnen een fractie van een seconde.
Vandaag was ik helemaal klaar met al het emo-gezwam in mijn hoofd. Kom maar door met het nieuws. Ik kan het aan.
Ik lees nog wat oude blogs terug. ‘Het is klaar’. Grappig, dat ik dat toen dacht. Het is klaar, niet wetende dat het eerste jaar na zo’n behandeling ook nog heel zwaar zou vallen en zo emotioneel zou zijn. Zo ‘klaar’ voelde het helemaal niet dat jaar na de behandeling. Maar na dat eerste jaar geloofde ik erin. Een jaar was hét weggebleven, de kans dat de tumor terug zou komen, werd kleiner en kleiner. En nu, ruim drie jaar verder, was het boek bijna uit, het laatste hoofdstuk in zicht.
Maar dat boek werd nog even keihard in m’n gezicht geklapt. Zou er dan toch een vervolg komen? Een boek kinderkanker 2.0? Lees meer
De vloer moest echt eerst worden geëgaliseerd. Hij snoof alsof hij er verstand van had en ik, DE LEEK stond er op mijn voorhoofd, knikte bevestigend. Natuurlijk waren deuken en scheurtjes in de vloer van een 60 jaar oud huurhuis niet goed als basis voor een zeil van €8 de m2. Perfectioneren die hap!
Dus stormden op die grauwe maandagochtend twee aardige manmenschen mijn huis in. Binnen een minuut lag de halve overloop al onder een glimmende laag cement. ‘Ik hoop niet dat het ergens lekt’ liet er 1 terloops vallen. Verbouwereerd griste ik de peuter uit bed, sloot de slaapkamerdeuren en vluchtte voor dat wat zo tegengesteld was aan mijn net spierwit geverfde houtwerk en muren: zwart vocht borrelend over mijn overloop. Vijf maanden schuren, gronden, afsteken, witten en drie aflaklagen per deur had het mij gekost. In de gestolen uren alias ‘middagdutje/kids naar school/papa’ momentebn. In mijn uppie had ik het voor elkaar gekregen; ik waande mij een professionele doe-het-zelver. De vloer zou de grande finale worden. Lees meer
Als ik dit opschrijf weten we nog niet wat er met onze Valerietje aan de hand is. Is het terug? Dat zal toch niet? Nee.. dat kan niet, de uitslag moet goed zijn.
Toch worden ook wij als vrienden ook weer even terug op onze plek gezet. Alles ging zo goed, Valerie is een geweldig vrolijk meisje. Ziet er niet ziek uit. We hebben zeker anders gezien, maar de herinnering vervaagd. Blijft aanwezig, maar vervaagd. Als vrienden zien we haar ook niet elke dag, we zien niet het hele verhaal. We horen veel, we zien veel, maar kunnen niet alles volledig begrijpen. We kunnen het ons alleen maar voorstellen en meehuilen in tijden van nood en meelachen op momenten dat het goed gaat.
Ik voel me nu gewoon zo machteloos, ik weet niet wat ik moet zeggen en wat ik moet doen. Er is geen boekje over ‘hoe om te gaan met…’. We kunnen eigenlijk niets, behalve er zijn. Lees meer
De tweede week al weer! Ik eet gedurende 28 dagen een aantal zaken niet om met name weer meer energie te krijgen. Ik ben er van overtuigd dat voeding hierin een belangrijke rol speelt en wil mijn ervaringen hiermee met jullie delen. Als je week 1 gemist heb, kun je dat hier terug lezen.
Ik moet zeggen dat ik heerlijk eet en de boterham geen moment mis. Wel mis ik heel af en toe een bakje koffie, en een glas wijn in mijn hand zou me ook niet misstaan.
Deze week moest ik weer naar mijn werk en mijn collega’s moesten er even aan wennen dat ze thee (of heet water) voor me mochten halen in plaats van koffie. Het lastigste wat ik vond van deze week is dat ik een lunch voor mezelf mee moet nemen naar het werk. Ik neem nooit mijn lunch mee, omdat ik de broodtrommels van mijn kinderen al een hele opgave vind.
