Goed, het staat dus 1-0 in deze ‘Marco Polo versus ontdekkingsmoeke’ avontuurlijke tocht. Maar we hebben de after party nog te gaan en ik zit weer vol energie om deze ontdekkingstocht voort te zetten. Maar eerst moet ik ontdekken waar de wc zich bevindt, want ik moet die liter cola toch ergens laten. Al snel kom ik erachter dat meerderen deze weg bewandelen, niet zo heel bijzonder dus. Na 50 dames ontdek ik het Amerikaanse toilet, een bijzondere ontdekking kan ik wel zeggen. Want een Amerikaans toilet biedt voor je gevoel niet veel privacy. De kieren langs de fragiele deurtjes zijn minstens 3cm breed. Met als gevolg dat je de dames in de rij kan zien staan zuchten. Maar dat betekent dus ook dat de dames jou pontificaal op het toilet kunnen zien zitten. Het nodigt niet uit tot uitgebreid toiletteren, maar het verklaart wel dat de rij naar het toilet lekker vlot gaat.
Anyway (ja de Engelse termen zitten er nog goed in) we zijn klaar voor de after party en gaan op zoek naar de andere streamteam’ers. Die zijn echter in de verste verte niet meer te bekennen. Ah oh en nu? Dit geeft het avontuur wel een beetje extra spanning! Want wáár moeten we naartoe? En hoe? Ik kan Marco Polo nu niet laten zitten, ik sta immers op achterstand. Gelukkig vinden we onderweg naar de uitgang het Duitse streamteam, dat ook wat verward om zich heen aan het zoeken is. Maar een ontdekkingsmoeke weet het altijd voor elkaar te krijgen, komt ze zelf niet met een oplossing dan wordt er wel een oplossing aangedragen. En zo bedenkt de mannelijk helft van het Duitse team om naar de plek te gaan waar we uit gestapt zijn. En warempel, daar staat de bus te wachten. Een lege bus echter, maar niet te beroerd om ons naar ’the place to be’ te brengen.
The place to be is het zeker. Een tentje midden in het Central park van New York city, genaamd Tavern on the Green. Bij binnenkomst heerst er meteen een gezellige en feestelijke sfeer. Toch heb ik even een wijntje nodig om m’n draai te vinden. Gelukkig vind ik die met een wijntje altijd snel. Ik bekijk wat mensen en vraag me af wie het allemaal zijn? Misschien zijn het wel allemaal supersterren waar ik geen weet van heb. En misschien zijn het ook wel ontdekkingsmoekes, die net als ik ‘zomaar opeens’ op een after party beland zijn. Het maakt me ook niet uit, want wie staat daar opeens vlak voor mijn neus? Het is Marco Polo himself! Oke, dit is het moment dat ik grijpen moet (nou ja, eigenlijk heb ik nog een aantal wijntjes nodig, maar dat zit er zo snel niet meer in). Er zit niets anders op, dan op hem af te stappen en een diepte interview te beginnen.
“Hello, how are you?” Het moment dat je je realiseert dat een diepte-interview nog best lastig kan worden in het Engels.
“I am fine” en ik krijg twee zoenen op mijn wang. Het moment dat Marco Polo mijn Engelse woorden compleet laat verdwijnen. Ik kan geen Engels woord meer bedenken, laat staan een zin. Pats kaboem! 2-0 voor Marco Polo. Gelukkig weet ik nog wel mijn telefoon tevoorschijn te toveren en Marco Polo met de ontdekkingsmoekes vast te leggen.
En zo word ik voor de tweede keer met mijn neus op de feiten gedrukt. Het valt niet mee om een avonturier te zijn. Marco Polo is een prof! Toch weten we ons een weg te banen in het Netflix party geruis. En als ik in de late uurtjes ontdek dat Marco Polo de zaal heeft verlaten, oftewel is afgetaaid, vind ik toch dat ik daar een puntje win. Ik, de ontdekkingsmoeke, die na een ontdekkingsreis van inmiddels 24 uur daar nog met beide benen op de grond staat te genieten van het avontuur… Een verdiende punt en ik ben tevreden met de uitslag. 2-1. Marco Polo, jij bent de grootste ontdekkingsreiziger die ik ken.
Ik vond het echt heel moeilijk om te beslissen wat voor outfit gepast zou zijn op zo een avond. In een lange galajurk zou ik mij echt niet gelukkig voelen. Ik moest wat stoers aantrekken om mij comfortabel in te voelen. Naar mijn idee is dit jurkje van de Zara precies wat ik nodig had. Niet over-dressed, maar ook zeker niet under-dressed. Stoere half hoge laarsjes van Sacha met uiteraard high-heels om mijn lengte nog wat te laten lijken.
