Voor mama

Columns, Kind, Voor mama

Het schreeuwen

Afbeelding: Shutterstock

Naar aanleiding van dit blog, heb ik een aantal opmerkingen gekregen over het schreeuwen (en meer, maar daar hebben we het nu niet over). Vandaag reageer ik op het schreeuwen. Want ja, ik schreeuw weleens.

Het is zeven uur ’s ochtends, mijn wekker gaat. Ik geef een stomp op mijn telefoon in de hoop dat deze op snooze springt. De minipeuter naast me, die rond 01.00 bij ons is gekropen, slaat met een afstandsbediening op mijn hoofd. “TV kijken”, roept ze, ik bedoel schreeuwt ze, er bij. Bij mijn voeten voel ik een ander paar voeten van de zesjarige en ik realiseer me dat ik beter maar op kan staan. Ik ben moe, maar ik heb een goed voornemen. Ik begin de dag met een dansje, ik begin de dag met een lach. Een liedje wat ik tot vervelends aan toe van de man geleerd heb. 

Ik strompel naar de badkamer, ik ben echt géén ochtendmens. Maar met een plens koud water word ik dan toch echt wakker. Toch heb ik nog steeds het liefst dat er niemand praat. Maar die kleintjes zijn er nu eenmaal, dus ik accepteer het praten. Zachtjes praten, dat wel.

Op de vroege ochtend kies ik voor gemak, dus ik kleed mijn kleintjes aan, hoewel ze dit eigenlijk best zelf kunnen, maar er gewoon geen zin in hebben. En ja, ook de zesjarige help ik met haar sokken. Die sokken, dat is toch echt een dingetje hoor. Ik moet die sokken met alle beleid bij haar aantrekken, want anders zit ‘ie scheef of erger nog voelt ze een draadje! En dat kan ze niet op een ‘normale’ manier melden, nee dat moet op volume 10 met de ogen dicht geknepen en op een nogal schreeuwerige toon. Ik begin van binnen al een beetje te koken en denk ‘potverdikkie, ik doe ook gewoon mijn best’. En ik weet een kalme ‘Niet zo schreeuwen’ uit te brengen.

We komen beneden. Tijd voor een ontbijtje. De zesjarige wil naast mama zitten. De peuter ook. De minipeuter ook. En ja, ik weet het, overal is een oplossing voor. Om beurten, schema’s wie, wat wanneer. Maar het is niet goed genoeg. Het komt niet aan en de drie kleintjes blèren op volume 10. Ik zou tot tien kunnen tellen, ik zou kunnen denken ‘alles komt goed’. Maar ik verhef mijn stem. Ik verhef mijn stem om ze te vertellen dat ze niet zo moeten schreeuwen.

Tijd om naar school te gaan. Ik begin een kwartier voor vertrek met de mededeling dat we schoenen en jassen aan gaan doen. Het komt niet aan. Ondertussen zie ik het aanrecht vol staan en denk het nog even snel op te ruimen (zie je, het gebeurt uiteindelijk wel). Tijdens dat opruimen roep ik een aantal keer met een lage stem dat ze hun schoenen en jassen aan moeten doen. Ik word wederom compleet genegeerd. Ik ga voor ze staan, ik kijk ze recht in hun oogjes en vraag ze om even te luisteren en hun schoenen en jassen aan te doen. Er wordt door me heen gekeken. ‘Joehoe’ probeer ik nog met een luide stem. Geen reactie.
Er zit niks anders op. ‘SCHOENEN EN JASSEN AAN, NUUUU! tjonge jonge jonge’

Nee, schreeuwen is niet fraai. Schreeuwen is onredelijk, schreeuwen is onmacht, schreeuwen is niet goed te praten. Het liefst schreeuw ik niet, praat ik altijd in de positieve vorm. Straf ik niet, beloon ik alleen maar omdat mijn kleintjes alles naar verwachting doen. Ja, dat zou ik willen, echt. Maar hé, ik ben een mens (geen ochtendmens) en ik leef, ik voel en ik kook soms. Ik heb het beste met mijn kleintjes voor, ik hou van ze en ik plak ze achter het behang.

Wie niet?
Voor mama, Columns, Kind

Ik ken een moeder die…

Ik weet het. Het is niet netjes om te oordelen. Maar soms moet je het gewoon even kwijt.

Ik ken namelijk een moeder die haar kleintjes compleet aan het verprutsen is. Ze probeert het telkens wel weer goed te maken, maar ik vraag me af of dat voldoende is.

Ze schreeuwt tegen haar kinderen joh! Het lijkt wel of ze de opperchef van het leger is. En wat doen de kleintjes? Ze doen er net even te lang over om hun schoenen en hun jas aan te trekken. Ze gooien voor de dertig duizendste keer hun glas om. Ze maken net even teveel geluid. Of ze doen gewoon simpelweg net alsof ze hun moeder niet horen. Dat komt waarschijnlijk doordat ze doof zijn geworden van al dat geschreeuw. En zeg nou zelf, als er iemand tegen jou zo zou tetteren, zou je er toch ook niet naar luisteren?

Ook noemt ze een bord kale macaroni een maaltijd. En die kinderen eten het met hun handen, hebben ze nooit van bestek gehoord? Niet biologische komkommer moet de groente voorstellen. En weet je wat ze ook doen? Tussendoor geeft ze haar kleintjes weleens een gevulde koek. Een hele! Weet je hoeveel suiker daarin zit!?

Ze zei laatst tegen haar zoontje dat hij meteen zijn kamer op moest ruimen anders mocht hij nooit meer Super Mario spelen! Nooit meer! Nou geloof me, dezelfde middag zat hij weer glazig naar het springende mannetje te kijken (samen met zijn moeder) en zijn kamer was nog één grote rotzooi! Lekker consequent…

Ze vergat de tanden onder het kussen van haar dochter weg te halen! Weg was de magie van de tandenfee…

Haar dochter moest wel 20 keer vragen of ze naar haar geïmproviseerde dans op Kinderen voor Kinderen wilde kijken. En toen ze na 20 keer vragen “nou een keertje dan” zei, staarde ze naar haar telefoon ipv het optreden! Oke, aan de choreografie valt nog wat te verbeteren, maar ze kan op z’n minst toch even 5 minuten kijken? Ze mag ook al niet naar zoetsappige kinderkoortjes luisteren! Arm kind.

Ze kijkt overigens sowieso net zoveel naar haar telefoon als naar haar kleintjes.

En dat jongste kleintje heeft tot voor kort elke nacht in haar bed geslapen! En ook nog aan de borst! Dat zal niet best zijn geweest voor hun seksleven…

Al die kleintjes kruipen ’s nachts weleens bij die ouders in bed!

En op sommige dagen, dan zitten die kinderen van haar de hele dag, hele dag! in hun pyjama’s.

Na de kerstvakantie was haar dochter niet helemaal fit en toch heeft ze haar naar school gebracht. Alleen maar omdat ze er even geen zin meer in had en vond dat ze niet ziek genoeg was!

Het huishouden is ook echt een zooitje daar! De wasmand is tot een kilometer gevuld, door de ramen kun je amper kijken en het aanrecht staat negen van de tien keer vol met vuile vaat. Van de vorige dag!!

En die trap! Dat ze nog naar beneden en naar boven kunnen. Op elke trede ligt er wel een speeltje of een poststuk.

Als je met dat gezin afspreekt, zijn ze echt altijd te laat.

Laatst vertelde ze mij dat ze wel een weekend of zelfs een WEEK weg wilde zonder de kinderen! Voor vakantie. Ze is een thuisblijfmoeder, ze heeft altijd vakantie!

Zo, nou. Dat moest ik even kwijt hoor!

O ja, die moeder… Dat ben ik!

Afbeelding: Shutterstock

Overige, Voor mama

Vriendinnen die je nodig hebt

moeder-vriendinnen

Afbeelding: Shutterstock

Vriendinnen zijn belangrijk voor mij. Om mee te lachen, om een wijntje mee te drinken, om eindeloos mee te praten over kinderen, ze maken het leven gewoon leuker. En belangrijker nog, ze zorgen ervoor dat je het volhoudt in dit vermoeiende en soms uitzichtloze leven met kinderen. Oké, dat klinkt dramatisch, maar wat ik zeggen wil, een moeder heeft een aantal verschillende typen ‘mama-vriendinnen’ nodig.

Been there, done that

Als eerste de ervaren ‘been there, done that’ moeder. Deze moeder loopt een fase voor je uit, of beter gezegd, ze vindt het wiel voor je uit. Ze geeft je adviezen waar je echt wat aan hebt, want het zit bij haar ook nog vers in het geheugen. Hoe deed zij dat, die zindelijkheidstraining, de speen afleren of die eerste schooldag?

Been there, done that lang geleden

En dan volgt de ‘been there, done that’ lang geleden moeder. Deze moeder-vriendin kan je vertellen dat het allemaal goed komt en niet altijd zo een gekkenhuis zal blijven. En met een beetje geluk zijn de kinderen van deze moeder op een leeftijd dat ze op je eigen kleintjes kunnen passen als je er een avondje tussenuit wilt.

De ik doe ook maar wat moeder

Nog een heel belangrijke; de ‘ik doe ook maar wat moeder’. Deze kijkt er niet van op dat je kleintje in het weekend drie films achtereen gekeken heeft, of heeft ontbeten met een gevulde koek. Een soort van ‘feel good-moeder’, omdat haar falende opvoed-technieken de jouwe altijd overtreffen. Ze lijkt een beetje op de…

Klaagmoeder

‘Ik kan uren met je klagen over de kinderen – moeder’. Met deze moedervriendin kun je uren klagen over je kids, de ene herkenning na de andere en altijd met als conclusie ‘hoe leuk en lief je kleintjes wel niet zijn’.

Hard werkende moeder

Dan is er nog de hard werkende moeder. Eentje die ervoor zorgt dat je zelf ook ambitieus blijft en niet met ongekamde haren en in een joggingbroek op de bank gaat hangen.

De perfecte match

En als laatste de vriendin – moeder (liefst meerdere) met de liefste en leukste kindertjes die een perfecte match met jouw kleintjes blijken te zijn. En natuurlijk kun je met deze moeder prima een bakkie koffie of een wijntje drinken.

Mis jij nog één van deze vriendin-moeders? Hop hop, naar de speeltuin en ronselen die moeders!

Netflix, Uitstapjes, Voor mama, Wat je niet wist

Wat je niet wist… Totdat de ontdekkingsmoeke Marco Polo ging ontmoeten (The After Party)

Goed, het staat dus 1-0 in deze ‘Marco Polo versus ontdekkingsmoeke’ avontuurlijke tocht. Maar we hebben de after party nog te gaan en ik zit weer vol energie om deze ontdekkingstocht voort te zetten. Maar eerst moet ik ontdekken waar de wc zich bevindt, want ik moet die liter cola toch ergens laten. Al snel kom ik erachter dat meerderen deze weg bewandelen, niet zo heel bijzonder dus. Na 50 dames ontdek ik het Amerikaanse toilet, een bijzondere ontdekking kan ik wel zeggen. Want een Amerikaans toilet biedt voor je gevoel niet veel privacy. De kieren langs de fragiele deurtjes zijn minstens 3cm breed. Met als gevolg dat je de dames in de rij kan zien staan zuchten. Maar dat betekent dus ook dat de dames jou pontificaal op het toilet kunnen zien zitten. Het nodigt niet uit tot uitgebreid toiletteren, maar het verklaart wel dat de rij naar het toilet lekker vlot gaat.

Anyway (ja de Engelse termen zitten er nog goed in) we zijn klaar voor de after party en gaan op zoek naar de andere streamteam’ers. Die zijn echter in de verste verte niet meer te bekennen. Ah oh en nu? Dit geeft het avontuur wel een beetje extra spanning! Want wáár moeten we naartoe? En hoe? Ik kan Marco Polo nu niet laten zitten, ik sta immers op achterstand. Gelukkig vinden we onderweg naar de uitgang het Duitse streamteam, dat ook wat verward om zich heen aan het zoeken is. Maar een ontdekkingsmoeke weet het altijd voor elkaar te krijgen, komt ze zelf niet met een oplossing dan wordt er wel een oplossing aangedragen. En zo bedenkt de mannelijk helft van het Duitse team om naar de plek te gaan waar we uit gestapt zijn. En warempel, daar staat de bus te wachten. Een lege bus echter, maar niet te beroerd om ons naar ’the place to be’ te brengen.

The place to be is het zeker. Een tentje midden in het Central park van New York city, genaamd Tavern on the Green. Bij binnenkomst heerst er meteen een gezellige en feestelijke sfeer. Toch heb ik even een wijntje nodig om m’n draai te vinden. Gelukkig vind ik die met een wijntje altijd snel. Ik bekijk wat mensen en vraag me af wie het allemaal zijn? Misschien zijn het wel allemaal supersterren waar ik geen weet van heb. En misschien zijn het ook wel ontdekkingsmoekes, die net als ik ‘zomaar opeens’ op een after party beland zijn. Het maakt me ook niet uit, want wie staat daar opeens vlak voor mijn neus? Het is Marco Polo himself! Oke, dit is het moment dat ik grijpen moet (nou ja, eigenlijk heb ik nog een aantal wijntjes nodig, maar dat zit er zo snel niet meer in). Er zit niets anders op, dan op hem af te stappen en een diepte interview te beginnen.

“Hello, how are you?” Het moment dat je je realiseert dat een diepte-interview nog best lastig kan worden in het Engels.
“I am fine” en ik krijg twee zoenen op mijn wang. Het moment dat Marco Polo mijn Engelse woorden compleet laat verdwijnen. Ik kan geen Engels woord meer bedenken, laat staan een zin. Pats kaboem! 2-0 voor Marco Polo. Gelukkig weet ik nog wel mijn telefoon tevoorschijn te toveren en Marco Polo met de ontdekkingsmoekes vast te leggen.

foto

En zo word ik voor de tweede keer met mijn neus op de feiten gedrukt. Het valt niet mee om een avonturier te zijn. Marco Polo is een prof! Toch weten we ons een weg te banen in het Netflix party geruis. En als ik in de late uurtjes ontdek dat Marco Polo de zaal heeft verlaten, oftewel is afgetaaid, vind ik toch dat ik daar een puntje win. Ik, de ontdekkingsmoeke, die na een ontdekkingsreis van inmiddels 24 uur daar nog met beide benen op de grond staat te genieten van het avontuur… Een verdiende punt en ik ben tevreden met de uitslag. 2-1. Marco Polo, jij bent de grootste ontdekkingsreiziger die ik ken.

Netflix, Uitstapjes, Voor mama, Wat je niet wist

Wat je niet wist… Totdat de ontdekkingsmoeke Marco Polo ging ontmoeten

Voor een tripje naar New York draait een ontdekkingsmoeke haar hand niet om. Ze heeft immers al heel wat tripjes voor haar kiezen gehad. Waaronder +- 516 keer per jaar heen en weer naar school. 365 keer naar de speeltuin, om van zwemles en sportclubjes maar te zwijgen. Nee, niets is te gek. Dat ik zeer goed tegen slaapgebrek kan, heb ik de afgelopen jaren wel bewezen. En aangezien ik maar moeilijk nee kan zeggen, (ook daar word ik elke dag mee geconfronteerd) kan ik ook geen nee zeggen tegen een tripje naar New York voor de premiere van de nieuwe Netflix original serie Marco Polo. En dus zat ik afgelopen dinsdag in het vliegtuig, met een mede ontdekkingsmoeke, richting New York.

En zo relaxed als we lijken, zo opgewonden als pubers met rondvliegende hormonen zaten we in het vliegtuig. We were going to New York! The Big Apple, the city that never sleeps! Oh yeah! Wel, mijn eerste dutjes werden gedaan in het vliegtuig. Hoe lekker dat je alleen maar aan jezelf hoeft te denken en niet wakker hoeft te schrikken om te kijken of je kleintjes nog intact zijn. En hoe lekker om eindelijk eens al die jaren gemiste slaap in te halen in 8 uur vliegtijd.

Eenmaal op Amerikaanse grond kan onze ontdekkingsreis beginnen, onze American Dream. Nog even en de ontdekkingsmoekes bevinden zich onder de wereldsterren vol glitter en glamour. Ik zie het al helemaal voor me. Toch blijken we nog heel wat te moeten sleutelen aan deze American Dream. Om maar een voorbeeld te noemen, de taal. Ik kan een aardig woordje Engels spreken, dacht ik zo. Maar als het puntje bij paaltje komt, blijkt dat toch weer verrekte lastig en kom ik erachter dat ik vooral goed Engels kan spreken met mensen die zelf ook niet zo goed Engels spreken. Dit geldt overigens ook voor mijn mede ontdekkingsmoeke…

De ober: “Another glas of wine?”
Ik: “Yes please”
Mede ontdekkingsmoeke: “Me too hoor!”

Goed, we maken ons klaar voor de big happening, het doel, de reden waar we voor gekomen zijn. De screening, oftewel premiere van Netflix’s nieuwste original Marco Polo! We toveren onze vliegtuigkloffies om tot premiere outfits, gooien nog een plens koud water in ons gezicht en klapperen even op onze wangen. Nee, het is geen droom, we zitten echt in New York. Hoewel ik gerust zou kunnen dromen op dit tijdstip, het is immers voor ons gevoel 12 uur ’s nachts.

Opeens gaat alles in een sneltreinvaart. Het ene moment zitten we in de lobby van ons hotel wat te drinken met andere Netflix Streamteam leden, uit Finland, Duitsland, België enzovoorts. Het andere moment zit ik in een bioscoopstoel te kijken naar een groot scherm met daarop #MarcoPolo. Een avontuur om daar te komen was het zeker en ik ben op mijn bestemming beland. Ik ben er echt. Op de premiere van Marco Polo. In New York!

#marcopolo

Ik, de ontdekkingsmoeke, zit er klaar voor. De acteurs staan één voor één op. ‘Hé, wat leuk, ze zitten ook gewoon in de zaal’, denk ik nog. Kom maar op Marco Polo, laat mij nu jouw avonturen maar eens zien! Inmiddels is het voor mijn gevoel 2 uur ’s nachts. En ik ontspan. Ik ontspan me diep. Ik ontspan me iets te diep. En dan schrik ik opeens wakker van de tune. Fuck, de intro heb ik al gemist. Hoe kan dit nou? Ik, de ontdekkingsmoeke, de master in slaapgebrek en gebroken nachten. Ik kan nu toch niet gaan zitten pitten? Hop hop, even volhouden. Ik zie daar op het scherm een mooie man die op avontuur gaat… En ik schrik weer wakker. Ik zie een naakte vrouw met een zwaard radslagen en kung-fu moves maken, in de zaal wordt geklapt. Ha! De spectaculairste scene van de avond heb ik niet gemist! Ik voel constant een spannende dreun door me heen, wat moet dit een gave en spannende serie zijn! Ik zie Marco Polo met een grote Aziatische man in gesprek en ik zie Marco Polo op een veldslag, er wordt wederom geapplaudisseerd. Het is afgelopen. Holy shit!!? Het is afgelopen! Ik ben compleet verslagen door Marco Polo. Hij is de ster in het beleven in avonturen en in deze Marco Polo VS Ontdekkingsmoeke is het +1 voor Marco Polo.

Gelukkig had ik wel weer energie opgedaan voor de afterparty, daarover morgen meer. Want het avontuur gaat nog verder. Wie weet eindigen we met gelijke stand? Nu ga ik eerst, samen met de man, de eerste aflevering van Marco Polo nog eens bekijken, want deze is vanaf vandaag beschikbaar op Netflix.

rodeloper

Sterren op de rode loper. 

Advertorial, Overige, Voor mama

De tas bij het outfit

Vanmorgen hebben jullie het outfit kunnen zien dat ik droeg tijdens de premiere van Marco Polo. Afgelopen week kwam er een pakketje van de V&D binnen wat uitermate goed had gepast bij dit outfit. Een handtas van het merk Parfois. De tas is gemaakt van kunstleder, zou ook niet anders kunnen voor de prijs van € 19,95

Helaas heb ik de tas dus niet mee kunnen nemen naar de wereldpremiere maar gelukkig hebben we de feestdagen nog voor de boeg en kan ik dit setje prima nog een keer aantrekken. Ik ben tenslotte geen Maxima die voor elke gelegenheid een ander outfit heeft.

In deze tas passen precies de spullen die ik nodig heb, mijn telefoon (uiteraard), mijn portemonnee en een halfvol pak billendoekjes. Tja, ik blijf een moeder en bovendien kan ik niet meer zonder billendoekjes, ik zou niet weten wat ik moet als straks al mijn kleintjes uit de luiers zijn. De tas kan in de hand gedragen worden, maar dan moet je wel heel selectief zijn met wat je in de tas stopt en vooral letten op het gewicht. Ook kan er een schouderhengsel aan de tas bevestigd worden, zodat je de tas over je schouder kan dragen. Dat laatste heeft mijn voorkeur, ik heb graag mijn handen vrij.

TAs-review

Op VD.nl hebben ze overigens een zeer groot aanbod aan tassen van veel verschillende merken in allerlei prijscategorieën. Voor mij sprong het merk Parfois en het merk Burkely (een iets andere prijsklasse door lederen materialen) er uit.

Netflix, Uitstapjes, Voor mama

Het Marco Polo première-outfit…

Tja mensen. Ik ben een professioneel ontdekkingsmoeke, maar Amerikaanse premières maken mij toch wat verlegen en terughoudend. Ik heb geoefend met het nemen van selfies, echt waar. Maar een kiekje schieten voor een outfit-post… Dat is werkelijk waar niet in me opgekomen. En toen waren daar opeens de vele vragen naar het outfit dat ik droeg op de premiere van Marco Polo in NY. Na uitgebreid beschreven te hebben hoe ik aan het outfit gekomen ben, had ik mij niet gerealiseerd dat jullie mensen het ook daadwerkelijk wilden zien… En ja, van de originele avond heb ik nu dus nauwelijks fotootjes (buiten wat selfies om).

Dus, om te laten zien dat ik de beroerdste niet ben, heb ik mij nog een keer in het outfit gehesen. Speciaal. Voor jullie.
premiere-outfitIk vond het echt heel moeilijk om te beslissen wat voor outfit gepast zou zijn op zo een avond. In een lange galajurk zou ik mij echt niet gelukkig voelen. Ik moest wat stoers aantrekken om mij comfortabel in te voelen. Naar mijn idee is dit jurkje van de Zara precies wat ik nodig had. Niet over-dressed, maar ook zeker niet under-dressed. Stoere half hoge laarsjes van Sacha met uiteraard high-heels om mijn lengte nog wat te laten lijken.

Wat vinden jullie ervan?

Nog twee dagen (vanaf 12 december) en dan is de nieuwe Netfix Original serie Marco Polo te zien bij Netflix!

Netflix, Voor mama

Marco Polo, are you ready?

Wauw! Netflix stuurt deze ontdekkingsmoeke naar de premiere van de nieuwe Netflix-original serie Marco Polo in ‘The City That Never Sleeps’. Dat is nog eens een avontuur beleven. ‘Never sleep’, daar ben ik volwaardig in getraind, maar zo’n premiere is wel even andere koek. Ik kan natuurlijk niet in mijn moeke-outfit aan komen zetten. Er moet dus geshopt worden. De birckenstocks, o nee het is winter, de Uggs worden ingeruild voor pumps en de spijkerbroek met slobbertrui worden ingeruild voor een hip jurkje. (Zo, schets ik hier toch even een beeld van mezelf). Dus ik op de bakfiets (ja, het beeld is bijna compleet) naar het dorp. Dat dorp is inmiddels eigenlijk een stad, want het heeft alle nodige faciliteiten om te kunnen slagen voor een premiere outfit.

Maar man, wat is dat opeens lastig. Na jaren style-ervaring opdoen op mijn eigen kleintjes, lijk ik het voor mezelf volledig verleerd te hebben. Wat is eigenlijk mijn smaak? Wat is überhaupt in de mode en wáár is mijn maatje 38 gebleven???

Je raadt het al, dat valt niet mee. Maar na 28 outfits gepast te hebben en 86 slechte adviezen te horen hebben gekregen, is het me toch gelukt! Denk ik.

Dus Marco Polo, are you ready? Here I come!

marcopolo

Leuke webshop, Voor mama

Webshopevent Flavourites Live

Zes jaar geleden, toen mijn eerste kleintje net geboren was, was ik op zoek naar leuke en unieke webshops voor mijn meisje. Ik belandde toen op Flavourites.nl en ben er sindsdien niet meer weggegaan (bij wijze van spreken). Webportal Flavourites.nl brengt de leukste en origineelste webshops in kaart. Maar… wees gewaarschuwd! Het is verslavend leuk om rond te speuren in deze geweldige shops.

Het bleef niet bij alleen een webportal, al snel volgde er een webshopevent ‘Flavourites Live’. En voor het zesde achtereenvolgende jaar, is er ook dit jaar weer een webshopevent.
Van vrijdag 21 tot en met zondag 23 november 2014 vindt in De Kromhouthal in Amsterdam-Noord dit webshopevent Flavourites Live plaats. Tijdens dit event kunnen we live shoppen bij 130 webshops die te vinden zijn op Flavourites.nl, neem dus maar een goed gevulde portemonnee mee! En extra leuk is het om ook de gezichten van de creatieve ondernemers en designers te zien en te ontmoeten.

flavourits

Entree en meer informatie
Entreetickets zijn in de voorverkoop te koop voor € 11,-. Aan de deur is de toegangsprijs € 12,50. Op de website www.flavouriteslive.nl en op de social media van Flavourites en Flavourites Live is meer informatie en het laatste nieuws te vinden over het event. Daarnaast staan hier alle deelnemers vermeld die dit jaar met een stand aanwezig zullen zijn.