Ik ben die thuisblijfmoeder, die de hele dag niks zit te doen

Zo. Hatsee. Ik heb het gezegd. Ik ben die thuisblijfmoeder, die de hele dag ‘niks‘ zit te doen en wacht tot de man weer thuiskomt.

thuisblijfmoeder

Want dat is wat je denkt toch? Het is in ieder geval wat ik dacht. Ik wilde spannende series kijken en eindelijk een keer alle seizoenen van Lost uitkijken. En lekkere taartjes bakken, terwijl mijn kleintjes lief (op één plek) met hun speelgoed spelen. Ik dacht er zelfs aan om te beginnen aan de trilogie van de Da Vinci Code als de kleintjes hun middagdutje deden. En uiteraard zou het huis lekker opgeruimd en schoon zijn én ook blijven.

Daar zou ik allemaal tijd voor hebben als ik thuis bij de kleintjes zou zijn. Dacht ik.  Lees meer

Mama is ziek versus papa is ziek

Het is duidelijk. Het griep-seizoen is in volle gang. Het heerst, zoals we dat medelevend naar elkaar knikken. En tijdens dit seizoen moeten heel veel moeders er helaas ook aan geloven. En nee, het is niet toegestaan. Want die avondmaaltijd moet toch op tafel komen, er moet iets met die kinderen gebeuren en ja, ook die hond blijft je vragend aankijken.

En daar is dan de man, die ook getroffen wordt door die nare, helse griep…

Sorry, ik kon het niet laten om een ‘mama is ziek versus papa is ziek’ te maken.

Als papa ziek is

– Hele dag in bed
– Te ziek om te eten
– Draagt zijn pyjama
– Komt niet in contact met de kinderen om te voorkomen dat ze ook ziek worden
– Koorts, hoofdpijn, keelpijn, loopneus, ijlen, kreunen, hoesten en kuchen
– Ziek gemeld op het werk
– De kinderen weten papa is ziek
– Nog meer ijlen, kreunen en hoesten
– Krijgt zelfgemaakte soep opgediend
– Slaapt wat bij in een stille kamer, comfortabel in bed
– Zet een zak bevroren erwten op zijn voorhoofd
– Roept om zijn moeder voor medeleven
– De tijd staat stil als hij ziek is
– Duur van het ziek zijn: gaat nooit meer over
– Duur van het ziek zijn in werkelijkheid: één dag

Versus…

Als mama ziek is

– Ligt ook in bed… ’s nachts
– Te druk om te eten
– Draagt gewoon kleding
– Vermijden van de kinderen, hoe dan? En waarom? Zij hebben je tenslotte aangestoken
– Symptomen? Welke symptomen?
– Ziek melden? Droom lekker verder
– Kinderen weten niet dat mama ziek is
– Neemt nog maar een wijntje
– Pakt een blik soep
– Doet een dutje op de bank terwijl de kinderen om drinken vragen en over haar heen hangen
– En ook nog op haar hoofd gaan zitten
– Belt haar moeder als ze zich weer beter voelt
– De tijd blijft maar doordraaien als zij ziek is (de was ook)
– Duur van het ziek zijn: ziek zijn?
– Duur van het ziek zijn in werkelijkheid: twee weken


Afbeelding zieke man: Shutterstock

In ziekte en gezondheid tot de dood ons scheidt

Afgelopen week werden wij getroffen door een buikgriep. Het begon bij de peuter. Overgeven, diaree, heel zielig. Vervolgens werd de kleuter ziek en als onze kleuter een griepje oppakt, pakt hij het goed op ook. Niks kon hij binnen houden en alles kwam er (op ons nieuwe bed van een week oud) weer uit. Ik had echt medelijden met het ventje en het liefste wilde ik die ellendigheid van hem overnemen.

Helaas gebeurde dat ook. Helaas, want zoals we allemaal weten, een moeder kan niet ziek zijn.

De man heeft waarschijnlijk ook gedacht ‘kan ik het maar van hem overnemen’, want ook hij werd getroffen. Helaas.

Begrijp me niet verkeerd, ik hou van mijn man. Hij is mijn favoriete volwassen mannelijke persoon. Maar de gezonde versie van hem is gewoon makkelijker om van te houden dan de zieke versie.  Lees meer

Ik ben zo’n jankmoeder

Ik ben een moeder van twee knappies, een pubermeisje van 14 en een kleuterjongen van zes. Er gaat geen gebeurtenis van hen voorbij zonder dat ik sta te janken, kortom ik jank al ruim 14 jaar en sinds zes jaar twee keer zoveel. Zelf word ik er soms “schijt” ziek van. Dan wil ik het niet, maar gebeurt het gewoon. 

Laat ik beginnen met de zwangerschap. Ik weet niet hoe het bij jullie was, maar op sommige momenten was ik behoorlijk labiel. En ja, toen de babies waren geboren was het hek van de dam. Toen kwamen die eeuwige kraamtranen en ook bij iedere keer als ik het allemaal even niet meer wist. 

jankmoeder

De eerste balletles, zwemles, uitvoering, peuterspeelzaal, kinderdagverblijf, kleuterschool en hun eerste geblèr bij het schoen zetten of als ze met Sint Maarten braaf met spanning bij een deur stonden te wachten tot die open werd gedaan. Ik kan vol trots kijken naar die twee “soms” monsters met tranen in mijn ogen. Ook als ze flink gevallen zijn huil ik een beetje mee.   Lees meer

feitjes moeder zoon

5 feitjes voor een moeder met een zoon

Net zoals een vader even moet wennen aan een dochter, moet een moeder even wennen aan het idee van het hebben van een zoon. Want nog een keer het andere geslacht in huis, ja wat moet je daar nou mee?

Zelf was ik stomverbaasd toen ik hoorde dat ik zwanger was van een zoon. Nooit had ik verwacht dat dat een optie zou zijn. Had ik nou serieus een piemel in mijn buik? Dat vond ik echt zó een gek idee!

Maar het was waar. Ik beviel van een jongen! En de eerste tijd merk je daar eigenlijk maar weinig van. Maar een jongen groeit ook en uiteindelijk merk je dat in de loop van de tijd een jongen toch echt verschilt van een meisje. 

Lees meer

Die moeder op Instagram

instagram moeder

Zo een moeder op Instagram, je kent haar wel. Zo eentje die alleen maar plaatjes van haar kinderen post… Yep, that’s me!

Ik kan gewoon niet stoppen met het spammen van mijn kleintjes. Ik realiseer het me maar al te goed. Ik zou iets interessants moeten posten, over wat ik allemaal doe en meemaak. Maar hé, dit ís wat ik doe en meemaak.

Kijk hoe grappig mijn kleintje is. Kijk nou toch, wat een cutie. En ik vind het fijn als jij het leuk vindt. Want dit is wat ik doe. Dit is wat ik meemaak. Dit is wat ik heb.

En soms voel ik me weleens zielig. Een beetje verloren, wanhopig omdat ik echt niks interessanters te zeggen heb. En dan hoor ik je denken; heb je haar weer met die gekke kleintjes.

Doordeweeks breng ik twee kinderen naar school. Dit is op zich al een heel avontuur en een behoorlijke overlevingstocht. Voordat we überhaupt de deur uit zijn, heb ik al drie keer mijn verstand verloren en ben ik automatisch overgegaan op de automatische piloot. Als ik die twee dan eindelijk op de juiste plek heb gekregen, moet ik wachten. Wachten op een peuter. Een kwart van mijn leven sta ik te wachten op mijn peuter. Ze moet nog op de schommel. Ze moet nog een keer glijden. Nog één keer over de balk. Laatste keer.  Lees meer

Mijn Fuck-it list

De bucketlist, wie kent het niet? Een lijst met dingen die we gedaan moeten hebben voordat we het loodje leggen. Ik heb het al eens eerder gezegd, mijn emmer is best wel leeg. Niet dat ik geen wensen heb, of spannende dingen meemaken wil, maar omdat ik vrijwel met de dag leef en ik zie over het algemeen wel wat er op mijn pad komt.

Zo beleefde ik bijna een jaar geleden een spontane trip naar New York City. Waar anderen een half jaar van tevoren plannen maken voor zo een trip, ben ik volkomen onbezonnen en onvoorbereid in deze stad terecht gekomen. En ik kan je vertellen, het was gaaf, heel gaaf! En vooral, heel spontaan.

Vorige week begon Claudia de Breij over een Fuck-it list. Klinkt meteen al lekker. De Fuck-it list, een lijst met alle dingen die je juist niet meer persé hoeft te doen. Ik kan me er wel in vinden, want ik denk dat het leven veel lekkerder loopt als je géén grote doelen voor ogen hebt, maar gewoon lekker geniet van wat er op je pad komt.  Lees meer

8x dat je het als moeder nooit goed doet

Elke moeder wil het beste voor haar kleintje. Dat is een zoektocht met vallen en opstaan. Omhoog krabbelen en weer keihard onderuit gaan. Maar met als einddoel het beste voor je kleintje.

Jammer dat je het feitelijk nooit goed doet. Nooit.

Maakt niet uit wat je doet, je doet het nooit goed.

Bevallen

Besluit jij om in het ziekenhuis te bevallen of erger nog, heb je een keizersnede? Dan heb je een verhoogd risico op commentaar van zweverige moekes die zelfs durven te beweren dat je niet écht gebaard hebt. Besluit je om thuis te bevallen? Dan heb je toch wel een verhoogd risico dat je kind überhaupt niet ter wereld komt.

Voeden

Geef je borstvoeding? Dan heb je nooit meer tijd voor jezelf, je kan nooit meer een dag de deur uit. Bovendien ontneem je de man (en je schoonmoeder) een intiem moment: het geven van een flesje. Daarnaast haal je heel het feministisch gekakel naar beneden, waar die vrouwen jaren voor gestreden hebben… Én je tieten worden theezakjes. Geef je geen borstvoeding? Nou, nou, nou, niet zo slim… Gegarandeerd dat je kleintje het straks met een allergie moet doen. Of misschien wel hyperactief wordt, het mist in ieder geval een paar punten in zijn iq.

Lees meer

Borstvoeding. Bah. Goor.

Bij de Telegraaf lees ik een mooi nieuwsbericht waarin staat dat alle zuigelingen op de afdeling neonatologie van het VUmc moedermelk krijgen. Ook als de eigen moeder dat niet kan geven, is er melk van een donor.

En nee, ik start hier geen discussie over dat iedereen borstvoeding kan of moet geven. Maar te vroeg geboren kindjes hebben veel baat bij moedermelk, blijkt uit onderzoek. En dus is het mooi dat daar dankzij de donormelk de mogelijkheid is om deze kindjes te bieden wat ze nodig hebben, vind ik.

De ouders moeten overigens wel toestemming hebben gegeven, er is dus wel degelijk een keuze. Toch verbaas ik mij over de reacties die ik hier en daar lees op dit bericht.

“Zou het idee helemaal niet fijn vinden, melk van een onbekende”

“Ik zou nooit en ten immer moedermelk van een ander aan mijn eigen kinderen geven.” 

“omg k zou noooiitt me kleine ander mans melk geven!! Wthell voor gare actie is dit!!!!” 

Lees meer

Wat er zich afspeelt in mijn hoofd, de eerste vier minuten van de dag

Sinds ik moeder ben, werkt mijn brein dag en nacht. Dat is geen gave, dat is een moeder-brein, denk ik. Vanaf het moment dat ik wakker word, tot het moment dat ik weer in slaap val, en daarna.

Mijn hoofd is gevuld met dingen die ik moet doen en met dingen die mijn kleintjes moeten doen. Gevuld met dingen die ik moet onthouden en dingen die mijn kleintjes moeten onthouden.

mama is moe

Soms is er weleens een storing in mijn hoofd, dan weet ik bijvoorbeeld dat ik écht wat aan het huishouden moet doen, maar het gebeurt gewoon niet. Of ik heb acute korte termijn geheugenverlies en dan heb ik wat extra hulp nodig, zo maak ik boodschappenlijstjes, deze wijn moet ik onthouden lijstjes en ideeën-lijstjes om over te schrijven.

Hoe dan ook, het is druk in mijn hoofd. En dat begint al bij het wakker worden. Want dit is wat er zich afspeelt in mijn hoofd, de eerste vier minuten van de dag.

Lees meer