Voor mama

moeder is vrij
Baby, Kind, Voor mama

Ik laat er geen traan om!

Ik ben dus niet zo’n moeder die al weken op ziet tegen het moment dat mijn kind voor het eerst naar het kinderdagverblijf gaat, of school, of uitlogeren. Ik heb daar ook nog nooit een traan om gelaten. Nee, ik breng mijn kind vol enthousiasme weg en loop bijna fluitend terug naar huis. Wat een vrijheid…

Lekker lang zonder vragenvuur, of mopperend gehuil onder de douche staan. Tijd om lekker door het huis op keiharde muziek te dansen terwijl de haarverf voor de grijze haren intrekt. Probeer dat maar eens met kids, mijn super blond mannetje had ineens een bruine plek in z’n haar… Zo gek! En laten we het maar niet hebben over die beige bank (ja wij vonden pre-kids deze beige bank prachtig).  Lees meer

Baby, Voor mama

Die verrekte buikspieren

Bijna 8 maanden verder en mijn buikspieren zijn nog steeds niet “dicht”. De bovenste wel, en de linkerhelft meer dan de rechterhelft. Fijn, zo schiet het nooit op! En waarom hebben al die pas bevallen en gelijk weer platte bn’ers daar geen last van?

Voor de mama’s die net als mij iets langer nodig hebben om te herstellen hieronder een paar Do’s en Don’t.

Don’t

Te snel beginnen…

Met buispieren of intensief sporten. Neem je tijd om te herstellen, je lichaam heeft heel wat te voorduren gehad tijdens de zwangerschap en bevalling. Hoe eerder je begint, hoe groter de kans dat je blijvend schade toe dient. Niet alleen bij je buikspieren, maar ook bekken, rug en zelf knieën.

Vergelijken met anderen…

Iedereen herstelt op zijn eigen manier. De een heeft het op de heupen, de andere ineens een schoenmaat groter of 2 cupmaten kleiner. Doutzen is in 2 weken weer strak en ikke dus niet!

  Lees meer

Kinderen, Voor mama

Ouderschap versus Puberteit

pubers

Zodra je ouder wordt, ga je eigenlijk weer een beetje terug naar je puberteit. Je zou het misschien niet verwachten, maar er zijn zoveel overeenkomsten tussen het ouderschap en de puberteit.

Die magische jaren van de puberteit beleef je als ware opnieuw tijdens je ouderschap. Ik weet alleen niet of dit nou de dingen zijn die je wílt herbeleven…

– Het nachtleven. Tijdens de puberteit zijn er heel wat korte nachtjes gemaakt. Al snapte ik zelf nooit waarom dat uitgaan nou de hele nacht moest duren. Tijdens het ouderschap beleef je het nachtleven weer helemaal opnieuw, wel in een geheel andere dimensie. Maar je snapt nog steeds niet waarom het de hele nacht moet duren.  Lees meer

Baby, Voor mama

De grote “borst” in de kamer!

“Mama, wat heb jij een grote buik…” Terwijl hij mijn borsten indeukt!

“Nee, schat dat zijn mijn borsten!”

“Waarom zijn die zo groot?”

Ja… en daar zit je dan, hoe ga je dit nu weer uitleggen?! Iets met hormonen en het feit dat die van mij per kind maar weer een maat groter lijken te worden.

“Ja, de borsten van meisjes als ze groot zijn, zijn nu eenmaal groter dan die van jongens!”

“Waarom?”

Slik… “Omdat er melk uit komt voor de baby! Weet je nog bij je kleine broertje?”

Op dat moment vraagt mijn kerel verbaasd of ik hem nu al voorlichting geef! Nou, die taak had ik eigenlijk voor jou weg gelegd, maar ja… je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen lijkt mij. Waarom er omheen draaien als je het neutraal zou kunnen uitleggen.

“En, dan is dit je buik…. die gaan over in je benen?”

“Ja lieverd”, zeg ik opgelucht!

Mijn kleintje lijkt tevreden met de zojuist uitgegeven uitleg, maar ik voel me toch heel ongemakkelijk! En nee, ik weet niet waarom…
Columns, Kind, Voor mama

Ik moet oppassen!

Ik moet vanavond oppassen!

NEE, je past niet op op je eigen kind! Je … en dan komt er een variatie van vaagheden. De één is nog feller in kritiek dan de ander. En als ik er zo over denk, zijn het voornamelijk vrouwen die hier altijd het heftigst op reageren. Waarom?

Oké, ik begin wel met uitleggen waarom ik oppas.

Als ik zeg dat ik moet oppassen bedoel ik vooral te zeggen:

“Ik kan vanavond niet het huis uit, want de kinderen liggen in bed en we hebben nu geen oppas.”   Lees meer

Voor mama

Wat ik ga doen als alle kleintjes op school zitten

Dit jaar gaat het gebeuren. Mijn kleinste kleintje gaat naar de basisschool. Het ene moment knijp ik mijzelf even en denk ik ‘holy fuck’ waar is de tijd gebleven? En het volgende moment kan ik stiekem niet wachten op het moment dat ik mezelf weer kan horen denken (binnen schooltijd dan).

Ik krijg dan na bijna acht jaar tijd om het huis schoon te maken en te houden (binnen schooltijd dan). Ik krijg tijd om alleen te douchen en om Netflix te kijken, maar dan wat ik wil zien.

En toch word ik er ook een beetje onrustig van. Mijn kleintjes worden groot. Ze hebben mij steeds minder nodig. Dat voelt fijn, maar ook rot. Ik zal mezelf weer moeten ontdekken. Wie ben ik eigenlijk als ik geen moeder ben? Voor sommige klinkt dit misschien een beetje raar, maar na bijna acht jaar continue in goede en in slechte tijden moederen ben ik mezelf, als losstaand persoon, wel een beetje kwijtgeraakt.

Het is ZO dubbel. Het lijkt een beetje op een mid-life crisis, maar dan de moeder-life crisis.

Lees meer

In en om het huis, Kinderen, Voor mama

Lightbox inspiratie – de mama variant –

Het afgelopen najaar waren de lightboxen van A Little Lovely Company volkomen uitverkocht. Razend populair waren ze, maar toch tikte ik er net voor Sinterklaas nog eentje op de kop. Met de feestdagen was de lightbox ontzettend leuk. Met Sinterklaas hadden we de tekst ‘Welkom Sint en Piet’ daarna kwam de tekst ‘Joy to the World’ en vervolgens maakten we plaats voor een ‘Happy New Year’.

Maar nu is het januari en heb ik niet zoveel meer te zeggen, behalve dat het koud is buiten. Die kekke lightbox staat er een beetje doelloos bij. Nu houd ik niet zo van doelloos en heb daarom wat lightbox inspiratie – de mama variatie – bedacht.

En hier zijn ze:

1. Welkom in mijn wereld!

Waar je koffie maar warm mag zijn en het dutje van je kleintje extra lang.

LB17 Lees meer
Baby, Lijstjes, Voor mama

Leugens die ik mezelf vertel… om de dag door te komen.

Ik ben een thuisblijfmoeder. Of zoiets. Sommige noemen het een thuiswerkende moeder, aangezien ik niet alleen maar moeder kan zijn en ik er allerlei dingen bij moet doen. Zoals schrijven enzo. Maar op de eerste plaats komen de kleintjes, dus misschien ben ik dan toch gewoon thuisblijfmoeder.

Thuisblijfmoeder zijn is best zwaar. Soms. Überhaupt moeder zijn is zwaar. Soms. En daarom kan het geen kwaad om jezelf af en toe een leugentje om eigen bestwil te vertellen. Want als we dat niet doen, dan grijpen we waarschijnlijk om 10.00 ’s morgens al naar de fles (en nee, niet de appelsap fles) en leggen we onszelf in een foetushouding terug in bed.

En daar wordt niemand beter van. Dus dat doen we niet.

We pakken onszelf bij elkaar, we vermannen ons (belachelijke uitdrukking zeg, ik hoor liever ‘we vervrouwen ons’) en we liegen tegen onszelf de hele dag bij elkaar om het een beetje dragelijk te maken.  Lees meer

Baby, Voor mama

De hel die (spoed)keizersnede heet!

spoed keizersnede

Afbeelding: Shutterstock

Je kunt wel stellen dat ik lichtelijk geïrriteerd raak als ik de woorden ’te lui om te persen’ en ‘keizersnede’ in één regel voorbij zie komen. Natuurlijk, iedereen heeft zijn eigen verhaal en dat mag ook. Ook snap ik bepaalde statements zoals: Een keizersnede maakt je niet minder moeder. Een keizersnede maakt de band met je kind niet minder. Een keizersnede is óók een manier van bevallen. Maar toch heb ik de behoefte om te laten weten dat een (spoed)keizersnede niet bepaald een ‘bioscoopje pakken’ is. 

Te lui om te persen? Te uitgeput om te persen! 

Op een gegeven moment kwam ik op een punt (na ongeveer 28 uur weeën opvangen en anderhalf uur persen) dat ik niet meer kon. Ik wilde nog wel, maar ik was volledig uitgeput. En toen alle hulpattributen ook niet meer mochten baten, belandde ik op de OK. Onder volledige narcose. Zeg maar doei tegen die romantische bevalling. 

Het moment suprême heb ik daardoor ook volledig gemist. Geen baby’tje op mijn buik, maar bij het ontwaken een aangekleed baby’tje in het wiegje en ik moest maar geloven dat dat mijn kindje was.  Lees meer

Kinderen, Voor mama

Waarom heeft januari een hekel aan moeders?

Blue Monday (deprimaandag) is een naam, gegeven aan een datum voor de zogenaamd meest deprimerende dag van het jaar. (Aldus Wikipedia).

En laat die deprimaandag nou toch altijd vallen in januari. Vandaag om precies te zijn. Vandaag is het Blue Monday, maar waarschijnlijk had jouw gevoel je dat al gezegd.

Als je het aan mij vraagt dan heeft geheel januari een hekel aan moeders en niet alleen die welbekende, bijna aangepraatte, maar zonder twijfel ‘o zo’ gehypte Blue Monday.

Waarom? Nou… Januari is een maand waarin we geen kou meer willen voelen en zeker niet als het vriespunt in zicht komt. Het kerstgevoel hebben we ook al achter de rug, dus die sneeuw mag nu ook wel wegblijven. Oh verrekt, het blijft ook weg, het is alleen maar regen wat er uit de lucht komt vallen (ik woon duidelijk in de Randstad). En dat wakker worden in het donker, ik ben daar nu zo klaar mee. We willen weer de vogeltjes horen fluiten en de bloemetjes buiten zetten, letterlijk.   Lees meer