jong moeder

Jong moeder worden heeft zo z’n voordelen en nadelen

Terwijl sommige vrouwen ervoor kiezen om een tijdje te wachten voordat ze beginnen aan kinderen, zijn er genoeg die ervoor kiezen om op een jongere leeftijd te beginnen aan kinderen. En met een jongere leeftijd bedoel ik niet 15/16/17, nee in de ogen van veel mensen ben je met 23/24/25 ook een érg jonge moeder. Ik val in die categorie en ik heb heel veel voordelen ervaren. Zo had ik genoeg energie, minder slaap ging mij prima af en mijn lichaam was zó weer de oude.

Voordelen van jong moeder worden

Maar er zijn nog meer voordelen van jong moeder worden…

Je hebt geen last van een biologische klok die tikt. Zo kun je prima eerst een paar jaar genieten van één kind en pas als je er aan toe bent, begin je aan de volgende.

Een jonge moeder kan zich makkelijker aanpassen. Je bent nog niet zo vastgeroest in een bepaalde levensstijl of gewoontes, dat de komst van een kleintje helemaal niet zo shocking is. Het accepteren van de chaos is een tweede natuur. 

Lees meer

Jongensmama met meisjes dromen!

Ja, ik ben een jongensmama! Een mama met twee jongens, duh! En, niemand die gek op keek of het vreemd vond dat ik een jongen (en daarna nog eentje) kreeg. Waarom? Omdat ik meer naar de jongenskant van het spectrum neig!

Al van kinds af aan vond ik die meiden dingen wel leuk, maar als het moeilijk en geniepig werd, ging ik gewoon met de jongens slagballen. Die doen namelijk niet zo moeilijk!

Ook was ik veel beter in de bèta vakken, dus al snel zat ik omringt door jongens in de klas. Dat werd nog eens versterkt toen ik graag F-16 vlieger (met doorgroei naar astronaut) wilde worden. Ook in mijn werk was ik vaak de enige vrouw en was ik zo blij als een kind toen ik uiteindelijk in een team kwam waar al een meisje in zat! Joehoe!!

Ik vind vliegtuigen dus leuk, lego is ook fantastisch en een mooie auto kan ik ook waarderen. Al snap ik die obsessie met het geluid in een tunnel niet helemaal.  Lees meer

Een werkende moeder met de kledingkast van een thuisblijfmoeder

Na 5 jaar thuisblijfmoederschap heb ik me een paar maanden geleden weer onder de werkende moeders begeven. Eerst 8 uur per week en vanaf december werk ik 30 uur per week.

De eerste schok van het werkende moederschap kwam redelijk snel. Om precies te zijn in mijn tweede week van 30 uur werken toen ik echt klofjes aan moest naar het werk, bij gebrek aan beter. Ik liep door de gang en realiseerde me dat ik een werkende moeder ben met een garderobe kast van een thuisblijfmoeder.

Hoe ga ik dit nou doen? Ik heb allemaal ideeën en meningen hierover. Van milieubewust, biologisch en verantwoord kleding kopen waar Xandra laatst al over schreef. En dat is prima te doen, als je thuisblijfmoeder bent. Je koopt gewoon pas iets nieuws als het kledingstuk versleten is. Heel duurzaam dus. Of.. nee eigenlijk alleen dan en het liefst met een vleugje biologische katoen.  Lees meer

Zo leuk dat park!

Na regen komt zonneschijn! Ja leuk… kunnen de kinderen weer naar buiten om even uit te waaien! Al vond ik het wel super makkelijk om tijdens de regendagen gewoon een extra filmpje op te zetten. En hoewel de zon schijnt is de grond nog vochtig en lucht nog koud…

“Lieverd, wat wil je buiten doen?”
“Naar het park, verstoppertje spelen!”
Shit, denk ik… Ik probeer nog, zullen we niet even gaan shoppen? We moeten toch ook nog boodschapjes doen. Maar nee, het besluit staat vast! Het park!!!

Al mopperend loop ik die steile trap af met een loodzware baby op mijn arm en een peuter die ineens een angst voor de trap afgaan heeft ontwikkeld. Die verrekte kinderwagen, die ook best zwaar is uitklappen en al spartelend de baby erin proppen! Klote, die speen vergeten!

Sta je dan, twee kinderen buiten…
1) Ren ik snel naar boven en laat de kinderen buiten,
2) pak alles weer in en gaan met z’n alle naar boven of
3) laat ik het maar en cross fingers!
Dat laatste dus!  Lees meer

Sorry schat!

Mijn arme kerel heeft het thuis zwaar te voortduren! Ik ben namelijk sinds de geboorte van de tweede een monster. Dat was ik de eerste keer ook (tot hij 1,5 werd) maar heb nu pas door wat voor impact zo’n baby is dat eerste jaar. Maar, monster of niet, uit mijn mond zal je zelden sorry of het spijt me horen…

Dus bij deze een ODE aan mijn kerel!

Sorry… dat ik je negeer als je voor de zoveelste keer vraagt hoeveel schepjes er in de fles melk moet. Ik weet dit van nature en heb dat niet op het pak gelezen.

Sorry… dat je toch moet vragen wie er gaat opstaan als ik besluit niet direct op te springen wanneer de baby ’s nachts ligt te blèren!

Sorry… dat ik niet liefdevol je een knuffel geef en zeg dat je gelijk hebt als je het argument “maar ik moet morgen werken” aandraagt! 

Sorry… dat ik zo gewoontjes ben dat ik mijn slaap tussen 23.00 en 7.30 het hardst nodig heb en dat niet overdag kan inhalen terwijl ik thuis zit.

Lees meer

kinderkamer opruimen

Recept voor kamers opruimen

We kennen tegenwoordig allemaal de opruim goeroe Marie Kondo, toch? Niet? Dan moet je dit boek maar even lezen.

Ik ben fan, en dat terwijl ik het boek niet eens gelezen heb. Maar het idee is heel simpel, je vraagt je gewoon af, word ik hier blij van? -Nee- Gooi het weg, geef het weg of zet het op marktplaats. -Ja- vind een vast plekje voor het item.

Geloof mij, ik heb dit al meerdere keren geprobeerd. Ik krijg het nog steeds niet voor elkaar dat mijn hele huis opgeruimd is, laat staan blijft. Misschien is het daarvoor toch noodzakelijk om het hele boek eens te lezen, of om mijn kleintjes op kamers te zetten.

Tot die tijd heb ik een heel makkelijk recept voor het opruimen van een kinderkamer. Een loedermoeder is er niets bij:  Lees meer

Thuisblijfmoeders, laten we het daar weer eens over hebben

Na een weekje schoolvakantie heb ik weer in levende lijve gevoeld hoe het is om thuisblijfmoeder te zijn. Thuisblijfmoeder van drie kleintjes, en ja dat is in de vakantie wel even anders dan wanneer er twee op school zitten. Ik zal eerlijk zijn en niet teveel klagen want een weekje is echt goed te overzien en thuis zijn bij de kleintjes heeft zo zijn voordelen.

Maar ja, zoals je weet, elk voordeel heeft zijn nadeel. En geloof me, het leven van een thuisblijfmoeder is niet zoals in de film. We lopen niet met een big smile in onze hardloopbroekkies, we gaan niet winkelen wanneer het ons uitkomt en de kinderen spelen niet altijd braaf en lief met hun popjes en autootjes.

Lees meer

Jij bent er aan toe, maar ik nog niet

kind loslaten

Je kind stimuleren om zelfstandig te worden, het is een leerproces. Voor moeder.

“Mama, mag ik de hond uitlaten?”
“Ja hoor, ga maar met mij mee.”
“Nee mama, ik wil de hond uitlaten. Alleen.”
“Uuhhh, is dat nou wel zo verstandig?”

En daar ging ze, met de hond die drie keer zo sterk is, maar wel steeds beter luistert.

“Alleen een rondje om de school! En als je andere honden tegen komt moet je Lily heel strak vast houden.” 
“O ja, en je moet wel de drollen opruimen!”  

Lees meer

vader en moeder

Als de kleintjes uit logeren zijn…

vader en moeder

Opeens werd het ons aangeboden…

“Komen alle drie je kinderen een keer logeren?”
“Alle drie? Weet je dat zeker? Ik bedoel… Alle drie…”
“Ja, zo lullig anders voor één iemand.”
“Nou ja, oké. Als jij dat wilt.”

En zo gezegd, zo gedaan. Alle drie onze kinderen gingen logeren. Zomaar. Voor de lol.

Zoals we allemaal wel weten veranderen kinderen je hele leven, zo ook de dates met de man. Eigenlijk was een date met de man voordat de kinderen er waren gewoon een avondje uit. Maar nu de kinderen de date-frequentie drastisch omlaag gehaald hebben, hebben we de behoefte om zo een avondje met z’n tweeën een date te noemen en er alles uit te halen wat er in zit.  Lees meer

Je wordt makkelijker…

Naarmate je meer kinderen krijgt, word je als moeder in je doen en laten steeds makkelijker. Volgens mij is dat een feit. Het is voor mij in ieder geval een feit.

Als iemand mij nu om advies vraagt over de opvoeding, oké dat gebeurt eigenlijk nooit, dan kan ik geen zinnig antwoord geven. Behalve dat ze een paar jaar te laat zijn met advies vragen, dat hadden ze namelijk beter bij de eerste kunnen doen. Toen ik alles nog onder controle had.

Juiste manier van opvoeden

Bij mijn eerste kind volgde ik namelijk serieus richtlijnen, in mijn ogen de juiste manier van opvoeden. Er was namelijk ook een minder juiste manier. Nu weet ik, drie kinderen verder, dat de juiste manier van opvoeden een onhaalbare en uitputtende zaak is en dat het leven je dwingt om los te laten. Het is de enige manier.

Of ik ben mijn principes gaandeweg verloren.

Of ik ben heel lui geworden. Dat kan ook.

Om maar te beginnen met het altijd rustig blijven praten. Ik geloofde niet in schreeuwen. Ik geloof er nog steeds niet in, toch gebeurt het. Als je één kleintje hebt, is het zo veel makkelijker om rustig te blijven communiceren. Er is ook gewoon niemand anders die aan je hersenen krabt, of in je irritatie-zone zit. 

Lees meer