Voor mama

Kinderen, Voor mama, Wat je niet wist

Ja Juf

ja juf

Lieve Juf, wij zijn echt heel blij met u. De kleine gaat springend naar school en hij komt huppelend terug. Hij vindt het fantastisch! En, de goedkeuring van de Oma’s heeft u ook op zak! Echt, wij zijn alle fan.

Maarruh…

Nu zag ik gisteren zo’n briefje hangen met de vraag of ouders willen helpen met het schoonmaken van speelgoed, stoelen en keuken. Wat gebeurt er als ik ‘Nee’ antwoord?

Ik bedoel, ik ben niet zo’n klusjes type. Allereerst, als het me gevraagd wordt ga ik juist met de hakken in het zand. Zo werk ik, het werkt beter om te wachten tot ik het zelf aanbiedt. En ja, dat kan dan wel even duren.

Verder, ben ik ook niet zo goed in klusjes waar ik zelf niet achter sta. Ik vrees dat ik dan de kantjes ervan af loop (of poets in deze). Lijkt mij ook niet het resultaat waar u op hoopt.

Ook, heb ik thuis nog een heleboel klusjes liggen die ook heel belangrijk zijn. Ik kom nu al niet aan alles toe, laat staan iemand die daarnaast ook nog een baan heeft om rekening mee te houden. Hoe doen andere ouders dat dan?  Lees meer

Overige, Voor mama, Wat je niet wist

Loedermoeder for president! Please vote!

Voor degene die geen zin hebben in een lap tekst: Stem via deze link op het woord loedermoeder. Thanks! 

Het zal jullie vast niet ontgaan zijn, misschien ook wel als het je geen bal interesseert, dat kan… Maar ik ben samen met Melissa en Sharon ook wel bekend van Allinmam en Moeders.nu, bezig met een loedermoeder-initiatief. Het initiatief houdt kort gezegd in dat de perfecte plaatjes die we zien op social media niet altijd het ware verhaal zijn. De plaatjes zijn mooi en een lust voor het oog, absoluut! Het mag er wat mij betreft ook gerust zijn, máár ik vind dat mijn plaatjes er ook mogen zijn. En dat zijn de wat minder mooi gestylde afbeeldingen, zonder algeheel bijpassende feed, maar gewoon zoals mijn leven is. Chaotisch.

#Loedermoeder is een luchtige manier om te laten zien dat het allemaal niet zo perfect hóéft, mag wel maar het hoeft niet! Én dat het bij andere moeders ook niet altijd op rolletjes loopt, want laten we eerlijk zijn, herkenning bij een andere moeder is toch één van de fijnste dingen die er is.

stem-loedermoeder Lees meer

moeder
Baby, Columns, Voor mama

De trampoline nachtmerrie

De meeste moeders hebben ermee te dealen… Een verslapte blaasspier. Bij de één ontstaat er al een waterval op het moment dat ze haar neus snuit en de ander heeft wat meer geluk en verliest enkel een paar druppeltjes bij een niesbui vanuit haar tenen.

Het is vervelend, dat klopt. Maar hé, moet je eens zien wat je er voor terug krijgt!

Toch is niezen niet het enige wat een moeder het liefste ontwijkt. Onlangs werd mij weer eens pijnlijk duidelijk gemaakt dat ik bepaalde dingen gewoon beter over laten kan aan iemand zonder verslapte blaasspier.

Trampoline springen. Ik vond het als kind fantastisch! Uren stuiteren op zo een strakgespannen doek, koprol hier, mislukte salto daar, heerlijk. Ik kon het daarom ook helemaal begrijpen dat mijn dochter haar kinderfeestje in zo een springhal vol met trampolines wilde vieren. 

Lees meer
Baby, Voor mama, Wat je niet wist

Met je kinderen naar een restaurant

kind restaurant

Met je kinderen naar een restaurant en nee, dan heb ik het niet over de twee glimmende gele bogen, maar over een écht restaurant. Een restaurant waar je flink wat geld aftikt voor een stukkie vlees. Een verdomd goed stukkie vlees, dat wel, maar niet iets waar je wekelijks na de zwemles te vinden bent.

Moet je naar zulke plekken toegaan mét je kinderen? Ik vind van niet.

Een bordje verboden voor kinderen is wellicht een tikkie overdreven, maar ik vind dat je als ouder gewoon de wijze beslissing moet nemen om je kinderen thuis te laten wanneer je per se naar zulke restaurants toe wilt.

Ouders vergeten namelijk weleens dat er niemand is die hun kinderen zo leuk vindt als zij zelf. Voor hun zijn het speciale glinsterende pareltjes die welopgevoed zijn, maar voor het stelletje aan het tafeltje ernaast, zijn het kleine kleverige schreeuwerige monstertjes.  Lees meer

Baby, Voor mama, Wat je niet wist

Ja ja, ik ben dankbaar

dankbaar

Ik weet het, ik kan klagen. Klagen over het moederschap, klagen over het gedrag van de kleintjes. Klagen in het algemeen. En dat terwijl ik een heel positief ingesteld mens ben!

“Jij mag niet klagen”, wordt er weleens gezegd. Hoezo mag ik niet klagen? Leg mij dat eens uit.

Ik klaag, terwijl ik weet dat ik ondertussen zo weinig te klagen heb. En toch klaag ik, gewoon omdat ik het recht heb om te klagen.

En soms klaag ik omdat ik serieus helemaal klaar ben met het moederschap, klaar ben met het wachten tot het weer bedtijd is en klaar ben met het wonen in een rijtjeshuis, met een rijtjeshuis tuin en rijtjeshuis buren. (Sorry lieve buren, no hard feelings!)  Klaag, klaag, klaag, blablabla.

En ik weet, er is altijd iemand die zo met mij zou willen ruilen. Er is altijd een overtreffende trap.  Lees meer

Kinderen, Uit met je kleintje, Uitstapjes, Vakantie, Voor mama

Mama op vakantie – Alleen!

Op vakantie zonder je kinderen en zonder de man. Ooit weleens gedaan? Had je het mij 4 jaar geleden gevraagd, dan had ik je vierkant uitgelachen. Ik ga mijn kinderen niet achterlaten, ben jij mal! En hoezo zonder de man? Het schuldgevoel kwam al opborrelen op het moment dat ik eraan dacht.

Maar de kleintjes worden groter en de man wordt ook steeds wijzer (geintjeman) en als je mij de vraag op dit moment zou stellen zou ik zeggen; “mwah, jah, waarom ook niet? De man en de kleintjes redden zich wel”

Oké, oké, het ging ietsje anders… Ik kreeg de vraag om deel te nemen aan de mega groepsreis naar Martinhal in Portugal. “Hell yeah, dat ik meega! De man en kinderen zoeken het maar uit!”, was wat ik riep. Het is weliswaar geen vakantie, maar hé, ik noemde zaterdagochtend naar de supermarkt al ‘vakantie’.

martinhal Lees meer
Baby, Kind, Voor mama

Thuiswerken mét kinderen – dé tips!

Sommige moeders kiezen ervoor om thuis te blijven bij de kinderen. Thuisblijfmoeders worden ze ook wel genoemd. Een aantal van die thuisblijfmoeders heeft naast het verzorgen van hun nageslacht, de behoefte aan iets ‘ernaast’. Iets creatiefs, iets waar ze hun ei in kwijt kunnen, of iets om geld mee te verdienen.

De afgelopen jaren heb ik naast het thuisblijven bij de kinderen heel veel geschreven. Ik deed dat met één of twee en soms zelfs drie kinderen om mij heen. Dat lukte!

Inmiddels vraag ik mij af hoe? Want nu alle kleintjes op school zitten, heb ik de tijd om te werken. Tijd die ik eerst eigenlijk nooit had en toch kreeg ik het voor elkaar. Ik heb erover nagedacht en ik kwam met een aantal punten, die je als prioriteit moet stellen als je thuiswerkt mét kinderen.

1. Heb zo min mogelijk prioriteiten. Accepteer het feit dat het je niet allemaal gaat lukken; én het huishouden én je werk én je kleintjes in leven houden op een zo leuk mogelijke manier. Oké, prioriteit nummer 1: houd je kleintjes in leven! De rest is geen prioriteit.  Lees meer

Overige, Puur Marlies, Voor mama

Project 333 capsule wardrobe – Zomer

Ik heb het al eens over project 333 gehad. Waarom ik er mee ben begonnen lees je hier en het vervolg hier. De tijd vliegt, het is al weer tijd voor de zomer garderobe!

Project 333

Project 333 is the minimalist fashion challenge that invites you to dress with 33 items or less for 3 months. Oftewel, Project 333 is de minimalistische fashion uitdaging die oproept om je te kleden met maximaal 33 kledingstuks voor minimaal drie maanden.

De afgelopen maanden zijn erg goed gegaan. Alles wat ik uitgekozen had was goed te combineren, Ik bleef bij met de was en heb überhaupt geen tijd gehad om te winkelen. Alleen de mooie zomer dagen heb ik niet goed ingeschat qua kleding. Op die dagen heb ik snel wat kleding gepakt die ik in de komende periode uitgekozen zou hebben.

De conclusie is me nog steeds heel duidelijk, het geeft rust. Zoveel rust dat ik bijna stress kreeg, omdat ik mijn nieuwe garderobe ‘moest’ samenstellen.  Lees meer
Voor mama, Columns, Kind

O hoi! Hier die moeder op haar telefoon…

Wat zit je nou te kijken daar aan de overkant van de zandbak? Met je emmer en je schep in je handen alsof je het reuze naar je zin hebt. Maar ondertussen steekt die neus de lucht in alsof je zojuist een rotte eierscheet voorbij rook komen. Houd dat emmertje en dat schepje maar goed vast hoor, stel je voor dat een ander kindje het pakt om er even mee te spelen.

Jij denkt natuurlijk dat ik dit allemaal niet in de gaten heb omdat ik diep verzonken ben in mijn telefoon. Maar weet je, ik ben een vrouw én een moeder, ik kan acht dingen tegelijk.

Nee, ik snap het en ik waardeer ook hoe jij je kindje aandacht geeft in de zandbak. Hoe jij samen met je kind fanatiek een zandkasteel aan het bouwen bent en ondertussen alle andere kleintjes op afstand houdt, want stel je voor.

En ja, ik kijk even in mijn telefoon, ik scroll even door mijn social media! Nutteloos, compleet nutteloos! En terwijl ik naar mijn telefoon kijk, mis ik al de magische momenten van mijn kleintje in de zandbak waar we de hele freaking zomer, zeven dagen per week, elke middag zitten. 

Maar natuurlijk kijk ik naar mijn kleintje, ik ben een vrouw én een moeder, weet je nog? Ik ben alleen niet zo een moeder die boven op de rug van haar kind de halve encyclopedie aan het inprenten is. Ik kijk gewoon af en toe naar mijn kind, die alleen maar een beetje zand in zijn bilspleet wil scheppen.

Of op het hoofd van jouw kind.

We zitten in de speeltuin, de speeltuin is gemaakt voor kinderen. Om zich te kunnen vermaken, om te ontdekken, om zelfredzaamheid te leren. Ze hebben geen in hun nek hijgende moeder nodig, ze hebben de ruimte nodig.

En nee natuurlijk niet, ik laat haar niet los als een losgeslagen tijger. Ik corrigeer en geef richting waar nodig, bijvoorbeeld wanneer ze het zand op het hoofd van jouw kind gooit. Maar geloof me, corrigeren hoeft niet bij elke freaking beweging of misstap. En terwijl mijn kleintje speelt, ontdekt en doorademt, kom ik ook even op adem. Starend naar mijn telefoon. Even checken of ik nog iets nutteloos gemist heb.

En ja, ik zal gerust zo nu en dan een momentje missen. Maar lieve schat, de hele dag is gevuld met momentjes. En geloof me, sommige momenten wil ik missen!

En voor nu wil ik een momentje voor mijzelf. Op mijn telefoon.

Afbeelding: Shutterstock
Columns, Kind, Voor mama

Vaarwel peuterschap! Ik mis je, maar nee, écht!

Mijn minikleuter zit nu ruim een maand op school. Ze vindt het geweldig en is helemaal in haar element als ze op school is. Ikzelf heb mijn draai nog niet helemaal kunnen vinden. Ik had verwacht dat ik zeeën van tijd zou hebben. Dat ik het huis kon schilderen, dat ik kon bingewatchen op Netflix, dat het huishouden op orde zou komen en dat ik gigantisch veel artikelen zou gaan schrijven. En dat allemaal tegelijk.

Maar wat blijkt? Ik doe twee keer zolang over het schrijven van een artikel, Netflix is overdag nog niet opgestart, dat huis schilderen? Wie heeft daar nou tijd voor? En het huishouden? HAHAHAHHA – HAHAHA! Nee, ik heb de flow, zoals de minikleuter het gevonden heeft, zelf nog niet kunnen vinden.

Het afscheid nemen valt ook wel een beetje zwaar. Ik bedoel niet het afscheid nemen bij de deur van de klas, nee het afscheid nemen van het peuterschap. Ik had nog even de hoop dat de minikleuter de peutertrekjes wat langer bij zich zou houden. Inmiddels weet ik, als ik het voorbeeld van de oudste moet volgen, dat de driftbuien nog wel een aantal jaren aanhouden en niks te maken hebben met peuterpubertijd. Dus daar hoef ik nog geen afscheid van te nemen, maar wel van alles wat fantastisch is aan peuters! Want ik kan wel met zekerheid vaststellen dat de minikleuter nu echt een kleuter is en de peutertrekjes achter zich heeft gelaten.  Lees meer