Voor mama | Voormijnkleintje.nl

Net als velen ben ik ook zo’n moeder die viel voor alle pro-praatjes rondom borstvoeding. Wie zegt er nou ‘nee’ tegen al die voordelen voor je kind? Minder kans op dit en dat. Om nog maar te zwijgen over de slanke lijn die je er van zou krijgen. Het zou voor het eerst in jaren zijn, maar toch…

Minder kans op borstkanker, yes, ik ga er voor!

Met een gevolgde cursus (die kwam toch voorbij, dus waarom niet) en melkapparaten in de aanslag was ik er helemaal klaar voor.

Dacht ik.

Uiteraard had ik natuurlijk niet kunnen voorspellen dat ik een ziekenhuis melkmoeder zou worden. Met geen kind in de buurt de eerste drupjes er uit kolven was geen feest. Jemig wat duurt dat allemachtig lang. Daar heb je als net bevallen vrouw in het ziekenhuis toch helemaal geen tijd voor? Lees meer

Kinderen, Voor mama, Wat je niet wist

De harde waarheid genaamd: kinderen

Pauline

Wat is dat toch met kinderen? Ze zijn in staat om de meest ernstige situaties te verlichten en de meest luchtige dingen te verzwaren.

Wanneer ik na een zware en moeizame dag naar hun koppies kijk, verdwijnt al mijn onnozele ellende als sneeuw voor de zon. Twinkelende ogen die me lachend aankijken en me vertellen dat ik de aller-aller-allerliefste moeder van de hele wereld ben. Het moederschap is zo speciaal, het raakt mijn diepste ik.

En net wanneer ik volledig in de waan van het perfecte moederschap ben, komen de opmerkingen die de meest luchtige dingen doen verzwaren.

“Mam, waarom groeien er wimpers op je benen?”

Nieuwsgierigheid, ik kan het alleen maar waarderen en stimuleren, behalve wanneer ze me confronteren met het feit dat ik dat oerwoud echt weer eens onder handen moet nemen. Maar hé, de zomer is voorbij, dus lang leve de lange spijkerbroeken!

Al drukkend op die gigantische jeugdpuist: “Mama is dat een rode doperwt?”

Een heel onvoorspelbare en grappige opmerking, behalve dat een puist op je 34ste verre van grappig is en wie had dat ooit kunnen voorspellen. Verdikkeme 34 en dan nog die puberteit op mijn gezicht! Lees meer

Kind, Voor mama

Kleine avonturen, grote herinneringen

Pauline

Soms zit het maken van herinneringen niet in grote gebeurtenissen, maar in kleine avonturen. Ik las een leuk artikel bij JMouders.nl over bijzondere en leuke momenten die je met je kinderen kunt doen. Het deed me een beetje denken aan het spel ‘kleine avonturen’ wat wij er (vooral in vakanties) regelmatig bijpakken.

Kleine avonturen zijn ontzettend leuk om te beleven en ze kosten over het algemeen ook niet veel energie. Daarom bedacht ik me dat we de komende tijd maar eens meer van die kleine avonturen moeten gaan beleven. Een soort challenge, want dat is hip. Lees meer

Columns, Voor mama

Een simpele, perfecte dag

Pauline

Het is 8.00 zondagmorgen. “Mama, mag ik bij jou?” hoor ik zachtjes in mijn oor. Ik schep haar in mijn bed om vervolgens samen, half slapend uitgebreid te knuffelen.

“Mama, ik heb honger”, hoor ik net even wat harder als daarnet in mijn oor. En nog eens en nog eens. ‘Dit is echt te vroeg’ galmt er in mijn hoofd. “Pak maar een appel”, antwoord ik haar.

“Nee ik wil geen appel, ik wil dat jij een ontbijtje voor mij maakt.” beveelt ze. Hier kom ik niet onderuit, ze is niet van plan om nog even verder te kroelen en te snoezen. Mijn dag is begonnen.

Ze begeleidt me naar beneden direct de keuken in. Hier moet je een ontbijtje voor me maken, herhaalt ze nog eens. Haar broer en zus zijn inmiddels op de hoogte van het ontwaken en verwachten ook snel een ontbijtje voorgeschoteld te krijgen.

Ik smeer een boterham met pindakaas. Zal ik nog even checken of dit is wat ze verwachtte, misschien wil ze toch liever smeerworst op haar broodje? Je weet het immers nooit met mijn lieve, gezellige, maar bovenal eigenwijze meisje. Ik waag het gokje, met het risico dat ze het op een blèren zet. Lees meer

Advertorial, Baby, Voor mama

Lieve creatieve moeders, ik heb jullie nodig!

Pauline

Dat mijn kleintje fan van kleien is, werd afgelopen zomer wel weer duidelijk toen ze in de speelgoedwinkel uit werkelijk al het speelgoed dat ze kiezen kon, gewoon voor een pakket met potjes Play Doh klei koos. En ik was het er direct mee eens. Want ik weet, met dit speelgoed gaat ze ook daadwerkelijk uren zoet zijn.

Naast het uren spelen met klei, kan ze ook uren kijken naar YouTube waar de mooiste creaties van klei gemaakt worden. En dat dat haar inspireert, is te merken aan haar diepe zucht na het kijken van een inspiratiefilmpje, gevolgd door de vraag: “Mam, mag ik kleien?”

“Tuurlijk schat!”

Ik ben maar wat blij met deze filmpjes van creatieve volwassenen. Ik bak er namelijk helemaal niets van, nadat ik uitgebreid heb zitten ruiken aan de klei (ja sorry, het ruikt lekker) kom ik niet verder dan een dobbelsteen of een pannenkoek. Van mijn creativiteit kan ze dus niet afkijken.

Lees meer

Columns, Voor mama

De fluit, pielemans, leuter oftewel: Dé piemel

Sanne

Een piemel, het blijft nog altijd een beetje een mysterieus ding. Volgens mijn zoons is het maar gek dat mama geen piemel heeft en is papa’s piemel heel groot. Ik weet niet of ik er zelf een zou willen hebben, want echt mooi vind ik ze nog steeds niet. Voor een dagje proberen lijkt het me wel leuk, maar dat is een andere discussie.

Als moeder van twee zoons heb ik piemels genoeg in dit huis. Dus langzamerhand vind ik dat ik best wel wat over piemels kan vertellen.

Lees meer

Vakantie, Voor mama, Wat je niet wist

Gaan mama’s anno 2025 ook naar Mars?

Pauline

Als alles voorspoedig verloopt, dan kan rond 2024 de eerste gigantische raket met honderd reizigers en flink wat lading en voedsel vertrekken naar de rode planeet Mars.

Betaalbaar (bron NOS)

“De grootste uitdaging wordt om het project betaalbaar te maken voor de vrijwilligers die naar Mars willen, zei hij in Guadalajara. “Je kunt geen zelfvoorzienende samenleving creëren als de prijs voor zo’n vlucht op 10 miljard dollar per ticket komt.”

Musk streeft naar een ticketprijs van ruwweg de kosten van een gemiddeld huis in de Verenigde Staten: zo’n 200.000 dollar.”

Jaja, héél betaalbaar. Met een beetje geluk heb ik anno 2025 mijn gigantische familie-tunneltent ingeruild voor een fijn romantisch hotelletje. Lekker samen met de man genieten van onze oude dag. Oh wacht, 2025 is al over 9 jaar… Never mind, de kinderen (tegen die tijd pubers) tuffen ongetwijfeld nog mee met pa en ma. Niet naar Mars, tenzij er een persreisje naartoe gaat, nee hoogstwaarschijnlijk knallen we de bolide nog steeds naar Frankrijk. Of doe eens gek, misschien wel naar Spanje of Italië. Lees meer

Columns, Kind, Voor mama

Naar het Theater!

Liselotte

Al lange tijd staat het op de agenda: Naar het Theater! Zo vaak gaan we niet uit met zijn tweeën, dus alle uitjes zijn welkom. Met veel moeite heb ik gelukkig de middag vrij kunnen krijgen. Dus we kunnen op ons gemak er echt van gaan genieten.

Op de dag zelf is het even een boel geregel. De kinderen, met name de jongste, extra druk natuurlijk.

Hoewel je het van te voren aan ziet komen, komt er niets terecht van al mijn voorgenomen beloftes om vooral rustig en geduldig te blijven.

Ze voelen mijn stemming uiteraard aan. Ik probeer het te onderdrukken, maar toch voel ik me een beetje onrustig. Gespannen zelfs. Als het allemaal maar goed gaat…

Wat een gezellig uitje moet worden dreigt steeds minder gezellig te worden. Lees meer

Columns, Kind, Voor mama

Mijn dochter het proefkonijn

Pauline

De afgelopen jaren heeft mijn dochter gediend als proefkonijn. Althans, zo voelt dat. Dat klinkt vreemd, ik leg het uit.

Drie zomers geleden kreeg ze de diagnose epilepsie en het kon behandeld worden met medicijnen. Wij waren allang blij dat het ‘maar’ epilepsie was. We mikken er een drankje in en daarmee was het probleem opgelost, we hadden grotere zorgen aan ons hoofd. Dat zij en haar epilepsie uiteindelijk onze grootste zorg werd, konden we toen niet indenken.

De flesjes Trileptal vlogen er doorheen. Bleek niet het juiste medicijn, dus gingen we over op Ethymal. Van Ethymal werd ze neerslachtig en bleek de bijwerking erger dan de kwaal. Depakine kreeg ze niet door haar strot en werd daardoor ook pertinent geweigerd. Maar hé, gelukkig er is hoop! Want er zijn nog meer medicijnen die we kunnen ‘proberen’. Laten we Lamotrigine een kans geven! Inmiddels zijn we al drie jaar af en aan bezig met het toedienen van medicijnen en niets heeft tot nu toe het gewenste resultaat, namelijk een kind dat aanvalsvrij is. Lees meer

Kinderen, Voor mama

Mama en juffrouw. En politieman!

Gastblogger

‘Maar ik moet nog poepen!’ Fijn, als je nog net drie minuten hebt om jassen aan te trekken, naar school te rijden om de kinderen nog net voor de bel achter de deur te schuiven.

Wat vond ik hier ook al weer leuk aan? Waarom wilde ik in vredesnaam kinderen?

Heel rollenpatroonbevestigend wist ik al op jonge leeftijd dat ik kinderen wilde. Ik hoor het mijn dochters nu ook zeggen bij het invullen van de o zo fijne vriendenboekjes.
‘Wat wil je later worden? Mama en juffrouw. En politieman!’

Zou zij met mij ook zo enthousiast geweest zijn als iemand duidelijk had kunnen maken in wat voor een hel je met enige regelmaat terecht kunt komen? Dan heb ik het niet over de slapeloze nachten, de vieze luiers. Kortom de grote ondankbaarheid na het baren van het parasietje uit je buik. Lees meer