Kinderen | Voormijnkleintje.nl

Dit weekend stond in het teken van de rommelmarkt. Het was namelijk hoog tijd om hier in huis weer eens wat op te ruimen en dan met de nadruk op ruimen. Ruimte maken voor nieuw speelgoed, want er zal wel weer genoeg bijkomen de komende maanden. Een nadeel van het uitzoeken van het speelgoed, is dat de kleintjes weer (her)ontdekken van al het zooi wat ze eigenlijk in de kast hebben staan. En zo (her)ontdekten mijn kleintjes de Little People. Door de jaren heen hadden we de welbekende bus, de auto met maxicosi, het boerderijtje en de Ark van Noach verzameld. Nooit, maar dan ook nooit hadden mijn kleintjes ernaar omgekeken. Tot dit weekend.

Maar ik had mijn zinnen gezet op het verkopen van de Little People en zo gebeurde het dus ook. De peuter deed vanmorgen nog een laatste poging om de Little People te bevrijden uit mijn kratten, maar helaas was ik te stellig. Weg ermee! En zo geschiedde het ook.
Als ik ’s avonds terug kom en de zesjarige zich afvraagt of de Jezus-boot verkocht is, ben ik toch wat verbaasd. “De Jezus-boot?”, vraag ik haar. “Ja, de boot met de diertjes”, antwoordt ze stellig.

“Oohh, de ark van Noach! Die heb ik verkocht.”

Ze kijkt wat beteuterd, of dat is omdat de boot verkocht is, of omdat ik moet lachen om haar “Jezus-boot” blijft een mysterie, maar een ding is zeker, wij hebben weer wat ruimte…

Kinderen, Wat je niet wist

Wat je niet wist… Totdat je een peuter had

Pauline

Er zijn héél veel dingen die je van te voren niet weet als je ergens aan begint. Maar goed ook, want dan zou je er ook niet aan beginnen.

Weet je nog? Toen je peutertje een dreumesje was? Toen hij of zij nog heel schattig wat woordjes brabbelden en dat je dacht dat het niet nóg eigenwijzer kon…

Totdat je een peuter had, wist je niet…

– dat het schattige gebrabbel van je dreumesje over gaat naar ingewikkelde vragen die altijd beginnen met “Waarom???”. Zelfs als je als antwoord geeft “Waarom, waarom… Waarom zijn de bananen krom??”, kan hij het nog presteren om zich af te vragen waarom de bananen krom zijn.

– dat je er op een dag achter komt dat je kleine onschuldige peutertje opeens heel goed kan jokken! Gelukkig hoorde ik laatst dat je daar heel trots op kan zijn, omdat het een mijlpaal in de ontwikkeling is. Je peuter kan namelijk vooruit denken.

– dat je, ook al kan hij jokken, toch wel achter de waarheid komt. Als hij namelijk met zijn mond vol snoep zo overtuigend mogelijk ‘NEE’ aan het schudden is op de vraag of hij stiekem een snoepje heeft gepakt, dan weet je genoeg.

– dat er ’s avonds weinig van die stoere superheld overblijft. Papa of mama is namelijk degene die allerlei monsters weg moet jagen. En als ze dan weg zijn, lijken ze altijd rond een uur of elf terug te komen, want dan komt de peuter weer zijn bed uit gestormd.

– dat je kleintje zindelijk gaat worden. En dat die ‘poepbroeken’ schoonmaken echt duizendmaal erger zijn dan een poepluier. En als peuter-jongetjes eenmaal wildplassen hebben ontdekt, denken ze dat dat overal zomaar kan en mag.

– dat hij écht nog veel eigenwijzer is dan een dreumes.

– dat je je peuter (geldt vast niet voor alle peuters, de overige stellingen uiteraard wel) géén plezier doet met een peuterspeelzaal, terwijl je dacht dat hij dolgraag met andere kindjes zou willen spelen. Het leek hem in eerste instantie ook heel leuk, maar als het puntje bij paaltje komt, is hij toch het liefst nog bij mama.

– en als hij dan vraagt of hij alsjeblieft weer mee naar huis mag, je je laat inpakken door zijn peuter-puppy-ogen.

– dat een peuter nog steeds alles zelf wil doen! Maar wel alleen op de momenten dat het je echt, maar dan ook echt niet uitkomt. Alle andere keren, als het dus wel uitkomt, is de peuter zo verschrikkelijk lui, dat hij ‘opeens’ helemaal niks meer zelf kan.

– dat je kleine allesetende klikobak opeens niks meer lust. Vooral als het groen is, wordt er naar je gekeken alsof je één of ander beschimmeld breisel voor zijn neus zet.

En wat je ook niet wist is dat peuters werkelijk de meest briljante uitspraken kunnen doen, de prachtigste knutselwerken kunnen maken en nog altijd heel erg graag lekker willen knuffelen. Ik ben gek op peutertjes!

Ondeugend? Wie… Ik?

Kinderen, Wat je niet wist

Wat je niet wist… Totdat de man een week weg was

Pauline

Er zijn héél veel dingen die je van te voren niet weet als je ergens aan begint. Maar goed ook, want dan zou je er ook niet aan beginnen… Of toch wel?

De man was een week weg. Niet uit frustratie hoor, hij moest werken (er moet toch iemand het brood op de plank verdienen). En dat werken moest toevallig een keer bijna aan de andere kant van de wereld. Dat betekende dus dat hij ’s avonds niet thuis kwam en dat ik alles alleen moest doen. Nou ja alleen, ik heb in een week tijd geleerd hoe ik mijn kleintjes kan inzetten voor klusjes. Bijvoorbeeld door ze te beloven dat als ze netjes opruimden of goed meewerkten met pyjama’s, tanden poetsen, dat soort dingen, ze in mijn bed mochten slapen. De man was er toch niet, dus who cares? Eigenlijk ging het allemaal best wel voorspoedig. Het scheelt toch een persoon die ook aandacht wil. 😉 En bovendien kon ik volledig mijn eigen plan trekken en niemand die mij daarin tegenhield of afleidde.

Maar dat ik de man mistte, staat als een paal boven water. Dat wist ik van tevoren wel! Maar wat ik niet wist…

Het missen begon de eerste avond al. Toen de zesjarige zich realiseerde dat papa al naar Amerika was, brak de hel even los. Na weken voorbereiden en dagelijks zeggen dat papa een weekje weg zou gaan, was zelfs samen uitzwaaien niet genoeg om bij haar door te laten dringen dat papa ’s avonds niet thuis zou komen. Pas bij het daadwerkelijk niet thuiskomen drong het tot haar door dat papa echt weg was.

’s Avonds drie kleintjes naar bed brengen blijft een uitdaging. Mét man en al helemaal zonder man. Ik heb de afgelopen week de minipeuter máár 113 keer teruggelegd, bij de peuter 788 monsters weggejaagd en de zesjarige een kleine 3 uur op d’r rug gekriebeld. En dat allemaal voor maximaal 4 uurtjes, want rond een of 23.00 kwam de eerste alweer mijn bed in gekropen.

Ik dacht dus dat ik een weekje het bed voor mij alleen zou hebben… Leuk gedacht!

Ook het avondeten zonder man verloopt geheel anders. Want wie moest er nu het vlees snijden?

In het weekend (dus na twee dagen al) had ik ernstig de behoefte aan iemand die niet schreeuwend een verhaal vertelde, of om de haverklap begon te janken, of alles 10x herhaalde om het vervolgens nog eens te herhalen. Gelukkig wilde mijn vriendinnetjes wel met mij afspreken.

Iets wat ik wel wist, maar uiteraard vergeten was: de vuilnisbak aan de weg op woensdag! Maar de goden waren met mij, want toen ik er om 13.00 achter kwam, stonden er nog allemaal gevulde bakken aan de weg. Ik was dus net op tijd om mijn gevulde bak erbij te zetten, want vrijwel hetzelfde moment kwamen de vuilnismannen aangereden.

Zonder de man is er wel aanzienlijk minder was! Wat zijn zijn kleren toch eigenlijk groot.

Mijn wijnglas heeft wel wat overuurtjes gemaakt afgelopen week, ik ook daarentegen.

Na een week te moeten vechten (letterlijk elke dag: “Mam zullen we vechten?”) met mijn peuter, is het tijd dat er weer wat mannelijke oestrogeen wordt aangevuld in ons huis.

Welcome home babe!

Kinderen, Netflix, Netflixen met je kleintje, Vakantie

Herfstvakantie Netflix-tips

Pauline

Yes! Mijn wekker staat weer voor een week uit! Dat is toch altijd wel een ‘Halleluja-moment’ voor een avondmens als ik. De herfstvakantie staat bij ons dus weer voor de deur. Afgelopen week liet ik je al wat leuke herfstvakantie-uitjes weten, maar we gaan er natuurlijk niet elke dag op uit. Want we moeten ook wat tijd overhouden voor Netflix. Mijn kleintjes zijn er dol op en ik stiekem ook.

Ik heb 6 Netflix kinderfilms tips voor je, die je volgens mij óf volgens mijn kleintjes moet zien.

1. Een favorietje van de peuter: Wreck-It Ralph. Een door Walt Disney Animation Studios geproduceerde computeranimatiefilm uit 2012. En het is inderdaad ook een erg leuke film met een grappig verhaal over een game-wereld met niet alledaagse vriendschappen, toch een beetje dat Disney gehalte.

2. Nog een aanradertje van de peuter: Kung Fu Panda. Een animatiefilm geproduceerd door Dreamworks. De film past ook echt helemaal in de fase waar mijn peuter nu in zit. Al ik hem vraag: “Wat zullen we doen?” Is negen van de tien keer zijn antwoord: “Vechten!!”
Kung Fu Panda is absoluut geen agressieve ‘vechtfilm’, ook al komt er wel een slechterik in voor. De film bevat vooral humor, voor groot én klein! Ik heb mijn peuter meerdere malen in een deuk zien liggen om de film.

3. Een film voor iets oudere kleintjes: De groeten van Mike. Mijn kleintjes kijken niet raar op van ziekenhuizen, epilepsie en helaas ook niet van kanker. Als je kleintje dit niet gewend is, moet je zeker meekijken, want de film zou best weleens heftig binnen kunnen komen. Ik kon het in ieder geval niet droog houden bij het zien van deze film. Mike mag na maanden lang in het ziekenhuis eindelijk naar huis, maar zijn moeder komt hem niet ophalen. Als zijn moeder na een aantal dagen dan toch komt opdagen, mag hij van jeugdzorg niet met haar mee…

4. Nog zo een prima film voor de herfstvakantie: Het Geheim. Ben wil leren googelen en dan wil hij vooral weten hoe de verdwijntruc werkt. Zijn vader, gespeeld door Theo Maassen, helpt hem daar maar al te graag bij. Maar dan laat Ben zijn vader, zijn vriendinnetje en assistente van de show verdwijnen… Wederom wat humor en zeker ook een spannend (niet te) verhaal voor de kleintjes.

5. Nieuw op Netflix: Rapunzel! Oftewel Tangled. Helaas was onze Rapunzel-DVD letterlijk al stuk gedraaid, dus hoe fijn is het, dat de film nu ook op Netflix te zien is! Super leuke muziek, spannend verhaal en wederom lekker veel humor.

6. Vorig jaar maakte we kennis met Jake en de nooitgedachtland piraten. Inmiddels was het Duplopakket verdwenen in de grote Duplobak, tussen de miljoenen (zwaar overdreven) andere Duploblokjes. Maar sinds Jake te zien is op Netflix wordt de boot er weer bijgehaald. Geen film, maar een serie. Ook leuk voor even tussendoor.

Kinderboeken, Kinderen, Spelen met je kleintje

Boeken top 3 van mijn minipeuter…??

Pauline

Eigenlijk zou ik ook een kinderboeken top 3 willen maken met de lievelingsboeken van mijn minipeuter. Maar ik heb werkelijk geen idee wat zij een leuk boekje vindt. Ik mag namelijk nooit voorlezen van haar. Het is een beetje hetzelfde als met zingen. Zodra ik de eerste noot eruit laat, roept zij meteen “NIET ZINGEN!!”. En zo komt ze dus heel af en toe weleens aanzetten met een boekje. Als ik de eerste bladzijde opensla en begin te lezen, klapt ze weer heel demonstratief het boek dicht. Of ze loopt doodleuk weg. Misschien is het mijn klankgeluid, ben ik te monotoon, of wil ze mij gewoon helemaal niet horen. Ik weet het niet… Wellicht is het een fase.

Maar heel af en toe zie ik haar wel zelf door een boekje bladeren. De interesse in boekjes is er dus wel, alleen moet ik me er niet mee bemoeien. Het zijn dan voornamelijk boekjes van Bumba of van Kikker, waar ze naar zit te kijken. Hopelijk komt hier nog verandering in en mag ik haar binnenkort wel voorlezen. Maar voor nu moet ik genoegen nemen met van een afstandje kijken hoe ze door een boekje bladert.

Baby, Kinderen, Voor mama

Thuisblijfmoeders…

Pauline

Ik ben, zoals ze dat noemen, een thuisblijfmoeder. Volgens de encyclo.nl is de definitie van een thuisblijfmoeder; een moeder die niet werkt, maar thuisblijft om zoveel mogelijk tijd met haar kind of kinderen te kunnen doorbrengen; niet-werkende moeder. En als ik die leuke tegeltjes moet geloven is de definitie; iemand die al het werk doet, helemaal voor niks!

Er is al veel gezegd en geschreven over en door thuisblijfmoeders. Voor de één is het een voorrecht om thuis bij de kinderen te zijn, voor de ander is het een noodzaak. Wat de reden ook is dat je een huissloof, senior planner, corrupte politie, kapper, serveerster, kunstenares, verpleegkundige, beveiliging, chauffeur, schoonmaakster (valt onder huissloof), actrice, uuh ik bedoel dus 24/7 moeder bent, er zijn een aantal dingen die alleen de ‘Stay-at-home-moms’ zullen begrijpen.

Onze baas, of bazen, zijn echt de allerschattigsten aller tijden! Wie kan dat nou zeggen over haar baas?? Daar tegenover is onze baas (of bazen) ook de meest dwingende, ongeduldige, luidruchtige en af en toe zelfs krijsende aller tijden… En de baas gaat ook nooit weg. Blijft altijd eten en blijft zelfs slapen.

Op promotie moeten we héél lang wachten, die krijgen we pas als we oma worden. Een bonus zit er ook niet in, behalve die in de luier.

Een vrijdagmiddagborrel kun je heel goed met je kleintjes uitvoeren, of met de moeder van de speeldate van je kleintje. We proosten vrijdagmiddag op het weekend met ranja (túúrlijk).

Schuldgevoel… Werkende moeders voelen zich weleens schuldig tegenover hun kinderen dat ze werken. Ook thuisblijfmoeders hebben schuldgevoel. Althans, ik wel. Schuldgevoel, omdat je regelmatig verantwoording lijkt te moeten afleggen…
Je krijgt namelijk vragen als: “Waarom werk je niet?”. Dan kan ik natuurlijk beginnen over ‘moeder zijn is ook een baan’, maar dat laat ik terzijde. “Wat als je gaat scheiden?” Dan kan ik natuurlijk zeggen dat dat geen basis is van je relatie… Doe ik ook niet, ook dat laat ik terzijde. “Wat doe je nou zo de hele dag? Vind je dat niet saai?” Oef! Nu kan ik weer beginnen over ‘moeder zijn is ook een baan’. Maar dat vind ik eigenlijk helemaal niet, moeder zijn is geen baan.

Alle moeders zijn namelijk moeders, met of zonder baan. We zijn allemaal gek op die kleine draakjes, we hebben allemaal schuldgevoel en we zijn allemaal bang dat we onze kleintjes zo nu en dan helemaal verknippen. Maar dat maken we weer goed met kusjes, knuffels en er zijn op de momenten dat we er moeten en kunnen zijn. En aan het eind van de dag brengen we die kleine baasjes maar al te graag naar hun bed om ze te zien slapen. En dan realiseren we ons dat het de allermooiste wondertjes op de aardbol zijn.

En dat begrijpen we allemaal, ja toch moeders?

Kijkje achter de schermen? Volg Voormijnkleintje.nl op Instagram

Kinderboeken, Kinderen, Spelen met je kleintje, Winactie

De Quarks, kinderpuzzelboekjes

Pauline

Nu het Kinderboekenweek is, leek het mij ook wel leuk om aandacht te besteden aan puzzelboekjes. Dat zijn ook een soort boekjes toch?
Zodra je kleintje naar groep drie gaat, krijg je als ouder een taak erbij. De leraren drukken de ouders namelijk op hun hart dat ze het niet alleen kunnen. Ouders moeten thuis oefenen met hun kleintje. En in groep drie, waar mijn zesjarige nu zit, draait het vooral om het oefenen met lezen.

De Quarks is een serie educatieve kinderpuzzels voor kinderen van 6 tot 10 jaar, die perfect aansluiten op de lesmethoden die kinderen vandaag de dag op school gebruiken. De reeks bestaat uit drie titels, de Quarks spelen met taal, De Quarks spelen met getallen en De Quarks op avontuur zijn verdeeld in twee leeftijdscategorieën (6-8 jaar en 8-10 jaar).

Winnen
Ik geef 3 Quarks pakketjes weg. Het pakket bestaat uit de boekjes: 1. De Quarks spelen met taal, 2. De Quarks spelen met cijfers en 3. Thema nummer de Quarks. Hoe maak je kans? Laat mij op het winformulier weten voor welke leeftijdscategorie jij het puzzelpakketje graag zou willen winnen en wie weet…

Kinderboeken, Kinderen

Boeken top 3 van mijn peuter

Pauline

Vrijdag kon je de boeken top 3 van mijn zesjarige zien. Mijn peuter heeft een heel andere voorkeur betreft de voorleesboeken. Als ik aan hem vraag of hij een boekje wilt uitzoeken, komt hij standaard met de volgende boeken aanzetten:

1. De Graffalo
Geniaal boek! Bevat humor, spanning en is op rijm geschreven (daar houd ik dan weer erg van). Ook de tekeningen zijn erg leuk en de verfilming is ook zeker een aanrader!

2. Wij gaan op berenjacht
Nog zo een boekje wat lekker voorleest. Na een aantal keer lezen kunnen de kleintjes een beetje meedoen. Op berenjacht gaan, dat spreekt een kleintje natuurlijk meteen aan, want dat is spannend!

3. Gekke Geppie Gans
Geppie is precies als alle andere ganzen om haar heen, maar ze wil anders zijn… De opbouw (heen en terug) van het verhaal is eigenlijk een beetje hetzelfde als bovenstaande boeken. Blijkbaar houd mijn peuter daarvan. Dit boek van Gekke Geppie Gans maakt het vooral leuk, omdat je gemakkelijk mee kunt doen met de bewegingen. Klapperen als een vleermuis, krijsen als een toekan, glijden als een pingiün, enzovoorts.

Kinderboeken

Dierendag vs Kinderboekenweek

Pauline

Volgens mij valt Dierendag wel vaker in de Kinderboekenweek. Ze hoeven helemaal niet tegen elkaar op te boksen, het is namelijk een prima combi. Want hoeveel boeken zijn er wel niet over dieren, of met een dier in de hoofdrol? Het is daarom ook lastig om één boek te kiezen omdat er zoveel in het thema Dierendag passen. Toch ben ik eruit welk boek ik vandaag promoot. Het boek is niet alleen super leuk om voor te lezen, het geeft ook nog wat extra’s. Er horen namelijk bijpassende en aanstekelijke liedjes bij. Ik heb het over Dierendorpje van Kim-Lian van der Meij en Gitte Spee.

Herkenbare, korte verhaaltjes op rijm en zoals je wel raden kunt, het gaat over een dorpje waar dieren wonen. Als je de cd, zoals ik, 30.000 keer geluisterd heb, kun je de verhaaltje op rijm ook zingen. Hoe leuk!

Meer info vind je op www.dierendorpje.nl

Kinderen, Wat je niet wist

Wat je niet wist… Totdat je weer aan het werk ging

Esther

Er zijn héél veel dingen die je van te voren niet weet als je ergens aan begint. Maar goed ook, want dan zou je er ook niet aan beginnen… Of toch wel?

Ik (Ja-mama-Esther) heb een leuke baan die ik, ook na het krijgen van kinderen, graag wilde behouden. Stil zitten kan ik niet, deze baan geeft mij uitdaging en daarbij op één salaris leven leek ons niet helemaal haalbaar. Dus na mijn verlof ging ik weer aan de bak! Maar met kinderen gaat dat toch een beetje anders…

Dit is wat ik niet wist, totdat ik weer ging werken…

Van zwangerschapsverlof rust je niet uit! Voordat de baby komt, doe je geen oog meer dicht omdat je simpelweg niet meer normaal liggen kan. Overal is buik en van liggen krijg je maagzuur. En als de baby er eenmaal is kun je wel raden hoe het gaat met je nachtrust.

Van ouderschapsverlof rust je ook niet uit, tenzij je op je ouderschapsverlofdag je kleintjes naar de crèche brengt.

Borstvoeding geven is leuk, maar als je moet werken zijn daar echt wel wat obstakels… Het begint al met ’s morgens kolven. Maar dan moet je wel ’s avonds alles afgewassen en gesteriliseerd hebben om het apparaat mee te kunnen nemen naar het werk.
En dan zal ik maar niet beginnen over het kolven op je werk. Use your imagination

’s Morgens je haar föhnen? Hoe dan? Ik werk als docent haarverzorging op het mbo. Mijn haar en make-up is mijn visite kaartje voor mijn werk, dit kost 20 minuten. Maar wat doe je in die tussentijd met je kids?
Tv aan! Of in de badkamer in een kinderstoel. Je probeert wat…

Je kind wegbrengen: Een Maxi Cosi in de auto krijgen, mét kind wel te verstaan en er weer uit bij oma of het kinderdagverblijf. Het vergt wat oefening om dit zonder botsen en stoten voor elkaar te krijgen. Oh help! Waar is de hutkoffer (luiertas)??

Je kind weer ophalen: Haast! Oooh de vergadering loopt uit! Ik ben niet op tijd bij het kinderdagverblijf…

Sinds ik kinderen heb en ook werk, weet ik wat vluchten is. Eigenlijk ben ik de hele dag aan het vluchten. ’s Morgens is het een vlucht, weg van huis, joepie werken! Even wat anders dan poepluiers, koffie drinken en hydrofiele doeken vouwen. ’s Avonds is het een vlucht weg van werk: ‘Ja doei, ik heb een gezin!’

En dan komt nummer 2! Super leuk! Super druk! Want wat is het makkelijk om 1 kind in de auto te krijgen. Zeker als deze in de Maxi Cosi zit. Maar nu loopt de peuter de parkeer plaats over en stampt in de plassen.

Voor werktijd zit de melkspuug in je decolleté en het peuter snot op knie hoogte op je broek. Sorry collega’s!

En dan gaat nummer 1 naar school! Dus de kids wegbrengen naar 2 locaties… Fijn dat ik met één locatie al aardige Formule 1 skills heb gevormd. Want naar twee locaties, dat is pas racen!

Op school wordt er een klassenmoeder gezocht… Wie ik? Ik kan niet plannen en organiseren! Ik heb een peuter, ik werk 3 dagen in het onderwijs, dus flexibel onder schooltijd is ‘not my middel name’.
En natuurlijk zeg ik ja! Kan er ook nog wel bij.

Heel soms ben ik even jaloers op mijn zusje, zonder kids! Die om half 9 rustig haar bed uit rolt en om 10 uur op haar werk de winkel opent… Dream on!

Ach, als je inderdaad alles van te voren weet… Ik geniet en zou het niet anders willen. Ik geloof dat ik een leukere moeder ben omdat ik ook een paar dagen andere bezigheden heb. Alleen zijn mijn prioriteiten wel veranderd en dat snapt mijn werkgever gelukkig wel.