Kinderen | Voormijnkleintje.nl

Maandagochtend. Ondanks de afschuw voor mijn wekker breng ik mijn kleintjes, toch met een beetje innerlijke vreugde, weer naar school. De zomervakantie is weer voorbij en langzaamaan vervaagt het mooie weer. Of eigenlijk, zoals dat in Nederland gaat, het weer slaat om en het lijkt acuut herfst te zijn. Mijn puike plan om met een bakkie koffie in het zonnetje te zitten, gaat mooi niet door. Gelukkig smaakt de koffie binnen op de bank net zo lekker. Ik geniet van de rust. Van maar één peuter die apegapend naar Netflix aan het kijken is.

Ik realiseer me dat het schooljaar toch echt weer begonnen is en ik beeld me, dankzij de schoolkalender, in wat er allemaal komen gaat. Nog even en het is herfstvakantie. Sinterklaas, Kerst, Studiedagen. Vriendjes en vriendinnetjes willen weer afspreken, sportclubjes gaan weer van start. En ook het ondenkbare gaat het komende schooljaar gebeuren. Mijn peuter, mijn kleintje, mijn baby gaat dit schooljaar naar school. NAAR SCHOOL!

Dinsdagochtend. Alweer die verrekte wekker. Aan die schooltijden moeten we echt wat gaan doen. Dit is te vroeg. Ik voel ook opeens een stuk minder innerlijke vreugde om de kleintjes weer naar school te brengen. Moet ik ze nu weer de hele dag missen? Het is lekker hoor, maar ook best saai zonder het geschreeuw, het laveloze gedrag zonder een druppel alcohol en het eeuwige jubelende gekibbel tussen de kleintjes.

Toen ik net moeder geworden was, kon ik mijn kleintje wel groot kijken. Hoe zou ze zijn als ze 3-5 of 7 zou zijn? Hoe zou het leven er dan uitzien? Mensen zeiden: ‘Geniet er maar van. Voor je het weet zijn ze groot. Je knippert met je ogen en ze gaan niet meer mee op vakantie’ . En oh ja, wat heb ik afgelopen zomer regelmatig gedacht ‘hoe lang gaan ze nog mee?’. Maar opeens lijkt de band vooruit gespoeld en zijn daar al een aantal zomers verstreken. En er zijn er steeds minder in het verschiet.

Ik mis de zomervakantie. Nu al. De tweede schooldag. En nee, ik mis niet de hysterische huilbuien omdat er iemand nat gespoten werd met een waterpistool of de verwende koppen omdat ze geen euro kregen voor in een prutautomaat. Ik mis de zomer omdat ik opeens voel hoe snel het gaat. Ik mis de zomer omdat ik mij realiseer dat ik niet altijd die attente en die betrokken moeder ben, die ik eigenlijk had willen zijn. Ik mis de zomer omdat ik weet dat die koppies van mijn kleintjes er volgend jaar weer een jaar ouder uitzien. Ik mis de zomer omdat de tijd door mijn vingers glipt.

Ik mis de zomer, omdat ik weet dat mijn laatste, mijn kleintje dit schooljaar naar school gaat.

Ik wil de zomer terug!

Afbeelding: Shutterstock / Maria Sbytova

Kinderen, Uit met je kleintje, Uitstapjes, Vakantie

Waanzinnig gedroomd over een jeugdsentimentje

Pauline

Sommige dingen zijn zo goed bedacht en uitgewerkt, dat het niet stuk te krijgen is. Het gaat simpelweg gewoon jaren mee. Kinderen voor kinderen is daar een voorbeeld van. Als klein meisje droomde ik van een plekje in het populaire kinderkoortje. Mijn ouders zeiden altijd dat alles mogelijk was en dat als ik dat wilde, ik goed moest oefenen. En ik bleef oefenen tot ik een jaar of achttien was…

De geschiedenis herhaalt zich. Mijn 7-jarige is dol op liedjes zingen en voorstellingen geven. En nu ze door heeft dat Kinderen voor Kinderen ook gewoon maar kinderen zijn, net als zij, zou ze ook niets liever willen dan een plekje in het kekke kinderkoortje. Ook mijn reactie naar haar is dat alles mogelijk is en dat ze goed moet oefenen om net zo goed te worden als die kinderen. En zolang ik haar met die gedachte zoet kan houden, is dat natuurlijk goed genoeg.

Afgelopen vrijdag ging ik samen met de 7-jarige naar de musical Waanzinnig gedroomd. Deze Kinderen voor Kinderen-Musical keerde wegens het enorme succes voor de allerlaatste keer terug in het DeLaMar Theater in Amsterdam. Enorm blij en onze fantasiehoofdjes sloegen meteen op hol toen wij hoorden dat we deze voorstelling toch samen mochten bezoeken.

Mijn 7-jarige en ik droomden mee met de Kinderen voor Kinderen-hits van vroeger én nu, verpakt in een ontroerend, mooi, enorm leuk gespeeld en vooral herkenbaar verhaal. Want de liedjes van vroeger zijn nu nog net zo populair en de liedjes van nu zijn net zo geweldig en aanstekelijk als de liedjes van vroeger. Wij droomden ons het toneel op, wat dankzij de geweldige musical talenten wel werkelijkheid leek te worden, omdat we echt het verhaal ingezogen werden.

Waanzinnig gedroomd was waanzinnig!

Tot en met 23 augustus is Waanzinnig Gedroomd nog te zien in het DeLaMar Theater in Amsterdam. Kijk voor meer informatie op de website: www.waanzinniggedroomd.nl

Kinderen, Vakantie

23x wat er gebeurde tijdens onze zomervakantie

Pauline

Aangezien de kleintjes zomervakantie hebben van school, hebben we maar van de gelegenheid gebruik gemaakt. We hebben leuke, kindvriendelijke campings, met animatiehysterie en al opgezocht en zijn met onze kampeerzooi vertrokken naar Zuid Frankrijk. Helemaal in de vakantiestemming en relaxmodus begonnen we aan onze welverdiende vakantie. Wij en de kleintjes waren volop aan het genieten van elkaar. Want dat is wat je doet op vakantie. Toch?

Ik heb een lijstje bijgehouden van wat er allemaal gebeurde. Maar let op! Niet jaloers worden op onze ontspannen en fijne vakantie hoor! En als ik de volgende keer met mijn gezin op vakantie ga, help me herinneren dat ik mijn gezin thuis laat.

133x de vraag ‘Zijn we er bijna?’ tijdens een autorit van 12 uur, waarvan ze ongeveer 10 uur geslapen hebben.

86x het lievelingsliedje van de meiden ‘Op een onbewoond eiland’ aangezet, wat op zich niet zo erg is, maar waardoor de kleuter op zijn beurt ook zijn lievelingsliedje ‘Wij houden van oranje’ – André Hazes wilde horen.

1x gebruik gemaakt van de plas-emmer. In de auto!

18x een hysterische instorting cq driftbui bij een kleintje.

2x een hysterische instorting cq driftbui bij een ouder.

0x een dag zonder een hysterische instorting cq driftbui.

4x serieuze gedachtes om alles in te pakken en weer naar huis te gaan.

6x een tevergeefse poging om de kleintjes naar de miniclub te krijgen.

1x te horen gekregen dat de miniclub geen oppasservice is. Meisjes van 3 zijn wel enthousiast over de miniclub, maar blijkbaar niet welkom.

198x de vraag ‘Mag ik een euro?’ Echt, die prut-automaten zouden verboden moeten worden.

10x een euro verspilt aan die prut-automaten.

23x de opmerking ‘Ik verveel me’, ‘Ik vind deze camping niet leuk’ of ‘Ik vind vakantie stom’ moeten aanhoren.

21 repen chocolade zijn er weggewerkt. (We waren met drie gezinnen).

40 liter wijn naar binnen geschonken. (De mannen dronken regelmatig onze wijn mee).

1 paar teenslippers verdwenen. (Valt me reuze mee!)

56x gefantaseerd over hoe vakantie ook alweer was zónder kinderen.

1/4 van boek gelezen

3 pakken pleisters geplakt omdat kleintjes simpelweg zo nu en dan vergeten om hun voeten op te tillen.

20 kilo vuile was mee naar huis genomen.

3498x gezegd, geschreeuwd, gedacht ‘Ik word hier zó moe van’.

1148x besloten om nooit meer op vakantie te gaan met de kleintjes.

100% kans dat we volgend jaar weer 3 weken in een tentje slapen.

En ondanks alles, ontelbaar veel gelukzalige momenten, blije koppies, kusjes en knuffels en geweldige herinneringen van waterratjes die in het zwembad plonsen en van de glijbaan glijden, die al het bovenstaande weer doen vergeven (niet vergeten!).

Kinderen, Knutselen, Speelgoed

Leuk voor de kleintjes: Very mappy

Pauline

Nu de 7-jarige ook een beetje lezen kan, wordt de wereld voor haar letterlijk een stuk groter. Inmiddels is ze zelfs bezig met hoe de wereld in elkaar zit. En dan bedoel ik niet het ontstaan of de politiek. Nee ik bedoel wat waar ligt, qua landen, ook wel topografie genoemd. Frankrijk is een land. Parijs is een stad in Frankrijk. Enzovoorts, enzovoorts.

Maar laten we beginnen met een overzicht van ons eigen kikkerlandje. En daar was de Very Mappy kaart een uitstekende troef voor. Een XXL plattegrond van Nederland die nog ingekleurd kan worden. Voor de 7-jarige een interessante kaart omdat ze inzicht krijgt van het land en de plek waar ze woont. Ze kan de namen van onder andere de steden lezen en krijgt meteen een klein beetje richtingsgevoel. Misschien.

Voor de peuter en kleuter is de kaart ook ontzettend leuk, omdat alles nog ingekleurd kan worden. En ondertussen kan ik bij de kenmerkende plaatjes (Domtoren, Zeeuws meisjes, kaasmarkt, enzovoorts) het één en ander vertellen.

Na de een Amsterdamse editie kwam er een Very Mappy Nederland. De 1,2 meter brede kleurplaat staat boordevol bezienswaardigheden, grappige details en bevat een grote diversiteit aan mensen en dieren. Very Mappy Nederland en Very Mappy Amsterdam zijn voor € 12,95 verkrijgbaar op www.verymappy.com.

Een hondenleven, Kinderen

Waarom de hond goed was voor ons bange kind

Pauline

Mijn dochter is een gevoelig typje. Soms denk ik wel eens dat ze neigt naar het hoogsensitieve. Naadjes in haar sokken? Verschrikkelijk! Stukjes in haar eten? Hoe kán ik het bedenken! Een druppel water op haar shirt? Uit dat ding!

Dat gevoelige uitte zich ook in angst. En dan vooral angst voor dieren. Ze was doodsbang voor honden en katten. Kwam ze een hond op straat tegen? Dan liep zij er met een grote boog omheen. Had haar vriendinnetje een kat als huisdier, dan ging zij er niet spelen. Op zich was dat best een probleempje, aangezien het haar beperkte in haar sociale leventje.

De man heeft als kind een hond gehad. Hij vond dat fantastisch en wilde niets liever dan een huisdier om ons gezin compleet te maken. Hij wilde dat de kleintjes zouden ervaren hoe fijn het is om een trouwe viervoeter in huis te hebben. Een maatje die geen commentaar levert, maar er altijd voor je is. Ik had als kind kippen en schapen. En aangezien ik niet zozeer de drang had om mijn kleintjes het gevoel van ‘kippenstront en kuikens in je pan’ mee te geven, ging ik mee in de wensen van de man.

Een klein probleempje was er echter wel. Onze gevoelige en oh zo hondenvrezende dochter.

Toch besloten we om een hondje in huis te nemen. En na de eerste drie weken een bangig en toch ook wel nieuwsgierig meisje boven op de bank te hebben gehad is het tij nu helemaal gekeerd. En ja, ik kan een aantal negatieve kanten van een huisdier opnoemen. Maar als ik naar de ontwikkeling van mijn kleintjes kijk, zie ik vooral positieve kanten.

Overwinnen van angsten

Angst was en is soms nog steeds een dingetje voor mijn 7-jarige. Maar angsten zijn er om overwonnen te worden. Zo heeft mijn kleintje haar grootste angst voor dieren overwonnen. Dat ging niet over één dag ijs, daar had ze wat tijd voor nodig. Maar beetje bij beetje kwam ze dichterbij ons nieuwe diertje en nu? Nu kruipt ze soms zelfs in haar hokje om even te knuffelen. Op de kinderboerderij loopt ze zelfs met kleine geitjes in haar armen rond. Ik kan wel zeggen dat de hond haar geholpen heeft bij het overwinnen van deze angst.

Troost

Zoals ik al zei, mijn dochter is een gevoelig typje. Dat is niet erg en wij troosten haar ook graag, maar nu kan zij ook troost vinden bij haar trouwe viervoeter. Deze trouwe viervoeter zal haar niet veroordelen of ongevraagde adviezen geven, maar zal haar ongeacht wat er is gebeurd, accepteren en troost bieden.

Zelfvertrouwen en verantwoordelijkheid

Doordat mijn 7-jarige wat verantwoordelijkheid voelt voor het jongste gezinslid, heeft haar zelfvertrouwen ook zeker een boost gekregen. Al is het alleen al haar zelfvertrouwen als ze in de omgeving is van andere honden of katten. We moeten onze hond verzorgen, voeden, aandacht geven, maar ook leer ik haar de baas te zijn en controle te hebben over de hond. Ook iets wat haar zelfvertrouwen ten goede heeft gedaan.

Sociaal

Ook is haar sociale leventje een stuk uitgebreid doordat ze inmiddels geen angst meer heeft voor de hond of kat van haar vriendinnetjes. Het is een stuk makkelijker geworden om nu ook bij andere over de vloer te komen. En daarnaast heeft een puppy een aantrekkingskracht, daar kan geen kinderwagen tegenop. Ze heeft een nieuw gespreksonderwerp met geïnteresseerde klasgenootjes en vriendinnetjes.

Altijd iemand om mee te spelen

Met drie kinderen in huis, val je weleens buiten de boot. Gelukkig is daar dan altijd die lieve hond die maar al te graag met je speelt.

Het hebben van een hond heeft op mijn kleintjes, en met name mijn oudste kleintje, absoluut een positief effect. Ze geeft een gevoel van geborgenheid, ondanks alle drukte geeft het ook rust en uiteraard ook heel veel plezier.

Kinderen, Vakantie

De wet van Murphy op vakantie

Pauline

De wet van Murphy: “if there’s any way they can do it wrong, they will”. Vrij in het Nederlands vertaald: “als iets mis kan gaan, dan gaat het ook een keer mis”, aldus Wikipedia.

Nee de wet van Murphy is niet op vakantie. Hij gaat met je mee op vakantie…

– Je vergeet minimaal één van de volgende dingen in te pakken: telefoonopladers, zwembandjes, luiers, je kleintje z’n lievelingsknuffeltje (hoe kun je!!) of dat stapeltje lievelingsjurkjes.

– De avond voor vertrek wordt één van de kleintjes verkouden, gaat kotsen of breekt een arm.

– Ze moeten binnen vijf minuten na vertrek ontzettend nodig plassen, ondanks dat ze állemaal voor vertrek nog geweest waren.

– Je hebt wat mooie kleding ingepakt voor een speciale avond zodat je leuke foto’s van je kleintjes en gezinnetje kunt maken. Gaat niet gebeuren. 1.) Of er is er één té moe om ook maar een glimlach te kunnen geven op deze ‘speciale’ avond. 2.) Of er is bij het aantrekken van de mooie kleertjes of een duistere wijze chocolademelk over de kleertjes gegaan.

– Ze weigeren de spaghetti te eten in het restaurant, ondanks dat het vele malen beter smaakt dan thuis.

– De souveniertjes gekocht op vakantie halen bij lange na de thuiskomst niet.

– Thuiskomen van een vakantie met je kleintjes betekent meestal dat je toe bent aan vakantie zónder de kleintjes.

Kinderen, Wat je niet wist

Peuter in huis? Dit is jouw wet van Murphy

Pauline

De wet van Murphy: “if there’s any way they can do it wrong, they will”. Vrij in het Nederlands vertaald: “als iets mis kan gaan, dan gaat het ook een keer mis”, aldus Wikipedia.

peuter

Tja… En als je dan dus een peuter in huis hebt, dan is het een hele uitdaging om alles op rolletjes en naar wens te laten verlopen. Er kan namelijk werkelijk van alles misgaan met een peuter in je buurt. En dan vooral op de meest ondenkbare manieren en momenten.

Zo denk je namelijk te weten hoe je zijn broodje moet snijden. Maar daar gaat het mis! Je moet niet denken dat je weet hoe hij het wil, hij wil het namelijk compleet anders. Net als het dotje ketchup, dat moet niet links, dat moet rechts. En die roze beker moet blauw zijn en als die blauw is, moet die roze zijn. En die appel wil hij kluiven, die moet niet in stukjes. Of toch wel?

Of die nacht, na twee weken een droge luier in de ochtend, dat je besluit je peuter zonder luier te laten slapen. En ja hoor, daar sta je dan midden in de nacht een bed te verschonen. Of het moment dat je je heerlijke stukje vlees bakt en je peuter besluit te gaan poepen… Op de vloer… Óf dat moment dat je ’s avonds eindelijk op de bank ploft en je eerste slokje wijn probeert te nemen en je boven gegil hoort omdat je peuter een nachtmerrie heeft gehad.

Die keer dat je ruim op tijd je kleintjes klaar hebt om naar school te gaan en je realiseert dat je zelf nog in je pyjama loopt. Die keer dat je op tijd wilt vertrekken en je peuter besluit haar schoenen én sokken te verduisteren. Of als je 5 minuten in de auto zit en er een peuter plotseling ontzettend nodig plassen moet.

Dat je kleintje voor één keer een ochtendje schoon moet blijven omdat ze op de foto moet of dat je naar een ‘belangrijke’ afspraak gaat. Die ochtend besluit ze zelf de chocoladepasta pot erbij te pakken. Of er gaat een beker om, over haar nieuwe jurkje.
Of als je nog even snel de hond uit moet laten voordat je je andere kleintjes uit school moet halen, dan besluit je kleine peutertje om elk bloempje te plukken. Of elk grassprietje te tellen. Of simpelweg ergens te gaan zitten en geen stap meer te verroeren.

Eén troost. Het heeft een naam. Het is allemaal de wet van Murphy, wie the heck dat ook mag zijn.

Afbeelding: Shutterstock

Kinderen, Liefs Diana

Ik ga naar het strand en neem mee…..

Diana

Ik ga naar het strand en neem mee.……

Ik zou Diaan niet zijn als deze vraag beantwoord wordt met een simpele ja of nee maar met een ingewikkelde: “dat is afhankelijk van”.

Dus ik heb twee versies:

-met kinderen

-zonder kinderen

Met kinderen: genoeg eten, snoep, chips, drinken, koeltas, zwemkleding, badhanddoeken, extra setje kleding voor kleuter, petje, emmertje, schepje, rest van het strandspeelgoed, opblaas krokodil, zwembandjes, zonnebrand, i-phones, powerbank voor i-Phones, bankpas.

En omdat ik heel de tijd achter mijn Prins aan moet rennen graag een oversized t-shirt voor mezelf omdat rennen in bikini alles behalve charming is.

Zonder kinderen: Bikini, olie, badhanddoek, bankpas.

Ik heb er nu al zin in!

Enjoy!

Liefs, Diana

Kinderen, Uit met je kleintje, Uitstapjes

Disneyland aanraders volgens mijn kleintjes

Pauline

Wat vond jij het leukst? Wat vond jij het engst? Op de terugreis naar Nederland vanuit Disneyland waren dit de meest gestelde vragen. Mijn kleintjes raakten niet uitgesproken over bepaalde attracties. Maar welke vonden ze dan het leukst? En in welke attractie zie je mijn kleintjes niet meer terug?

De Disneyland favorieten van mijn 7-jarige

Mijn dochter is een achtbaanjunkie, een adrenalinemonster eerste klas. Ze gaat geen looping uit de weg en het kan haar niet hard genoeg gaan. Het is dus ook niet zo heel gek dat haar favoriet een achtbaan is. Ze kan alleen niet kiezen tussen de Big Thunder Mountain en de Rock ‘n’ Roller Coaster starring Aerosmith.

De Big Thunder Mountain staat in het Disneyland park en gaat niet over de kop, maar maakt wel knetter veel herrie. De Rock ‘n’ Roller Coaster starring Aerosmith bevindt zich op het Walt Disney Studios park. De achtbaan schiet alle kanten op, gaat meerdere malen over de kop en gaat gepaard met hard rock muziek (wat ik persoonlijk nog wel behaaglijk vond).

Een beetje nerveus is de heldin van te voren wel. Ze weet namelijk niet zo goed wat ze verwachten moet en vraagt dan ook of ze mag gillen en eventueel mag huilen. Uiteraard mag dat, we zijn in Disneyland, Let it go, Let it goooo. Maar achteraf blijkt bij beide attracties dat ze er geen genoeg van kan krijgen.

Afbeelding: Disneyland

De Disneyland favorieten van mijn kleuter

De kleuter moet het adrenalinemonster in zich nog even ontplooien. Hij houdt het liever wat rustiger allemaal. Na een ritje in Big Thunder Mountain was hij er ook meteen van overtuigd dat dat niet zijn ding is. Hij is meer van de fantasiebeleving. Je verplaatsen in een personage. Neem bijvoorbeeld Peter Pan’s Flight en Ratatouille, een klein avontuur in een compleet andere wereld. Met een bootje door Nooitgedachtland vliegen als PeterPan himself. Met als bonus dat Kapitein Haak staat te balanceren bovenop een krokodil, dat is voor een kleuter een machtig momentje. Ratatouille geeft met zijn 3D een compleet nieuwe dimensie aan een attractie. Binnen no time zit je volledig in de rol van een ratje op de vlucht.

Afbeelding: Disneyland

De Disneyland favorieten van mijn peuter

Ondanks dat de temperatuur bleef stijgen in Disneyland, daalde het niveau van mijn peuter weer naar de ijskoude temperaturen van Frozen. Het kon natuurlijk ook niet uitblijven. Deze zomer is het de coolste zomer ooit in Disneyland. En dat brengt me ook meteen bij de favoriet van mijn peuter: De “Frozen sing-along” show. Tijdens deze show komen de welbekende liedjes aan bod met als klap op de vuurpijl ‘Let it gooooo’. De show wordt gespeeld in het Frans en het Engels, maar dat zal de peuter niet deren, de show is zo interactief dat er zoveel te beleven en zien valt, dat de taalbarriere geen invloed lijkt te hebben. Zij heeft haar twee grootste heldinnen op het podium zien zingen. In Disneyland nota bene!

Waar je mijn kleintjes (voorlopig) niet meer in ziet

Ondanks alle achtbanen en adrenalinemonster dat de 7-jarige is, was dit haar reactie na een ritje in de Tower of Terror: ‘Dit is echt het engste wat ik ooit gedaan heb.’ En aangezien de kleuter boven de 102cm uitkomt, ontkwam hij ook niet aan een ritje Tower of Terror. Maar het is duidelijk niet voor herhaling vatbaar: ‘Nee, nee, hier wil ik echt niet meer in. Nee. Nooit’. En op aanraden van de kleuter moet de peuter ook nooit de Tower of Terror instappen. Papa vond dit trouwens wel een aanrader…

Afbeelding: Disneyland

Kinderen, Koken en bakken, Overige, Wat je niet wist

Mijn gedachtes tijdens het koken

Pauline

Een avondmaaltijd bereiden kost me ongeveer een half uur. Het eten voorbereiden, wassen, snijden, schillen. Het koken, zorgen dat de aardappels niet een half uur eerder klaar zijn dan de groente en (iets wat regelmatig de mist in gaat) zorgen dat het niet aanbrandt.

Een half uur dus. Een half uur de tijd om te denken waar de heck ik het allemaal voor doe, aangezien er uiteindelijk toch geen hap van gegeten wordt.

Tijd om te denken. En dit is wat er tijdens het koken door mijn hoofd gaat.

– Ik ben zo klaar met het koken voor mensen die het toch niet naar binnen willen werken. Ongelooflijk dat ik dit minstens de komende 18 jaar nog moet doen.

– Wat zal het commentaar straks weer zijn? ‘Ik heb geen honger!’ ‘Ik lust dit niet!’ ‘Het is te warm!’ ‘Het is te koud’ ‘Het smaakt naar niks!’ ‘Het is te veeeeeel!’

– De hele dag vragen ze ‘wat eten we vanavond?’. Ik kan eigenlijk net zo goed ‘niks’ antwoorden. Dat is namelijk waar het meestal op uitdraait.

– Wat ben ik eigenlijk een ‘evil mom’ dat ik mijn kleintjes geen biologische groente voorschotel. Hoeveel gif en hormonen zullen er wel niet in deze troep zitten? Het kan niet goed voor ze zijn. Ach, what the heck, ze vreten het toch niet.

– *Telefoon gaat* Echt, wie bedenkt het om te bellen tussen 17.00-18.00?

– Nu ik m’n telefoon toch in m’n handen heb, even Facebook, Twitter en Instagram checken.

– F*ck, hoe kan het nou dat het vlees wéér aangebrand is? Gelukkig is het aan één kant, als ik die zwarte verkoolde rand naar onder leg, hebben ze niks door.

– F*ck, daar gaat het brandalarm weer…

– Morgen zet ik een zak brood, een pot pindakaas en een bordje ‘avondeten’ op tafel.

– Hoe verzinnen ze het om telkens te komen vragen om snoep of koek met de mededeling ‘ik heb hongeeeeeer’. Wat denken ze dat ik aan het doen ben? Een rebus oplossen?

– Hoe kan het dat ze zelfs tijdens het gedachteloos tv kijken nóg ruzie kunnen maken met elkaar?

– Nog even volhouden, nog even volhouden. Nog twee uurtjes en dan slapen ze.

– Wat zou het fijn zijn als iedereen straks lekker geniet van het eten en vertelt over wat ze hebben meegemaakt vandaag. Ja, ik fantaseer nog even verder.

– Piepiepiepiep, Piepiepiepiep. Daar gaan we dan…

‘Komen jullie eten?… Hallo? KOMEN JULLIE ETEN?’

Afbeelding moeder kookt: Shutterstock