Waarom de hond goed was voor ons bange kind

Mijn dochter is een gevoelig typje. Soms denk ik wel eens dat ze neigt naar het hoogsensitieve. Naadjes in haar sokken? Verschrikkelijk! Stukjes in haar eten? Hoe kán ik het bedenken! Een druppel water op haar shirt? Uit dat ding!

Dat gevoelige uitte zich ook in angst. En dan vooral angst voor dieren. Ze was doodsbang voor honden en katten. Kwam ze een hond op straat tegen? Dan liep zij er met een grote boog omheen. Had haar vriendinnetje een kat als huisdier, dan ging zij er niet spelen. Op zich was dat best een probleempje, aangezien het haar beperkte in haar sociale leventje.

De man heeft als kind een hond gehad. Hij vond dat fantastisch en wilde niets liever dan een huisdier om ons gezin compleet te maken. Hij wilde dat de kleintjes zouden ervaren hoe fijn het is om een trouwe viervoeter in huis te hebben. Een maatje die geen commentaar levert, maar er altijd voor je is. Ik had als kind kippen en schapen. En aangezien ik niet zozeer de drang had om mijn kleintjes het gevoel van ‘kippenstront en kuikens in je pan’ mee te geven, ging ik mee in de wensen van de man.

Een klein probleempje was er echter wel. Onze gevoelige en oh zo hondenvrezende dochter.

Toch besloten we om een hondje in huis te nemen. En na de eerste drie weken een bangig en toch ook wel nieuwsgierig meisje boven op de bank te hebben gehad is het tij nu helemaal gekeerd. En ja, ik kan een aantal negatieve kanten van een huisdier opnoemen. Maar als ik naar de ontwikkeling van mijn kleintjes kijk, zie ik vooral positieve kanten.

Overwinnen van angsten

Angst was en is soms nog steeds een dingetje voor mijn 7-jarige. Maar angsten zijn er om overwonnen te worden. Zo heeft mijn kleintje haar grootste angst voor dieren overwonnen. Dat ging niet over één dag ijs, daar had ze wat tijd voor nodig. Maar beetje bij beetje kwam ze dichterbij ons nieuwe diertje en nu? Nu kruipt ze soms zelfs in haar hokje om even te knuffelen. Op de kinderboerderij loopt ze zelfs met kleine geitjes in haar armen rond. Ik kan wel zeggen dat de hond haar geholpen heeft bij het overwinnen van deze angst.

Troost

Zoals ik al zei, mijn dochter is een gevoelig typje. Dat is niet erg en wij troosten haar ook graag, maar nu kan zij ook troost vinden bij haar trouwe viervoeter. Deze trouwe viervoeter zal haar niet veroordelen of ongevraagde adviezen geven, maar zal haar ongeacht wat er is gebeurd, accepteren en troost bieden.

Zelfvertrouwen en verantwoordelijkheid

Doordat mijn 7-jarige wat verantwoordelijkheid voelt voor het jongste gezinslid, heeft haar zelfvertrouwen ook zeker een boost gekregen. Al is het alleen al haar zelfvertrouwen als ze in de omgeving is van andere honden of katten.  We moeten onze hond verzorgen, voeden, aandacht geven, maar ook leer ik haar de baas te zijn en controle te hebben over de hond. Ook iets wat haar zelfvertrouwen ten goede heeft gedaan.

Sociaal

Ook is haar sociale leventje een stuk uitgebreid doordat ze inmiddels geen angst meer heeft voor de hond of kat van haar vriendinnetjes. Het is een stuk makkelijker geworden om nu ook bij andere over de vloer te komen. En daarnaast heeft een puppy een aantrekkingskracht, daar kan geen kinderwagen tegenop. Ze heeft een nieuw gespreksonderwerp met geïnteresseerde klasgenootjes en vriendinnetjes.

Altijd iemand om mee te spelen

Met drie kinderen in huis, val je weleens buiten de boot. Gelukkig is daar dan altijd die lieve hond die maar al te graag met je speelt.

Het hebben van een hond heeft op mijn kleintjes, en met name mijn oudste kleintje, absoluut een positief effect. Ze geeft een gevoel van geborgenheid, ondanks alle drukte geeft het ook rust en uiteraard ook heel veel plezier.

fenne-met-hond

De wet van Murphy op vakantie

welke watertafel tuin

De wet van Murphy: “if there’s any way they can do it wrong, they will”. Vrij in het Nederlands vertaald: “als iets mis kan gaan, dan gaat het ook een keer mis”, aldus Wikipedia.

Nee de wet van Murphy is niet op vakantie. Hij gaat met je mee op vakantie…

– Je vergeet minimaal één van de volgende dingen in te pakken: telefoonopladers, zwembandjes, luiers, je kleintje z’n lievelingsknuffeltje (hoe kun je!!) of dat stapeltje lievelingsjurkjes.

– De avond voor vertrek wordt één van de kleintjes verkouden, gaat kotsen of breekt een arm.

– Ze moeten binnen vijf minuten na vertrek ontzettend nodig plassen, ondanks dat ze állemaal voor vertrek nog geweest waren.

– Je hebt wat mooie kleding ingepakt voor een speciale avond zodat je leuke foto’s van je kleintjes en gezinnetje kunt maken. Gaat niet gebeuren. 1.) Of er is er één té moe om ook maar een glimlach te kunnen geven op deze ‘speciale’ avond. 2.) Of er is bij het aantrekken van de mooie kleertjes of een duistere wijze chocolademelk over de kleertjes gegaan.

– Ze weigeren de spaghetti te eten in het restaurant, ondanks dat het vele malen beter smaakt dan thuis.

– De souveniertjes gekocht op vakantie halen bij lange na de thuiskomst niet.

– Thuiskomen van een vakantie met je kleintjes betekent meestal dat je toe bent aan vakantie zónder de kleintjes.

Peuter in huis? Dit is jouw wet van Murphy

De wet van Murphy: “if there’s any way they can do it wrong, they will”. Vrij in het Nederlands vertaald: “als iets mis kan gaan, dan gaat het ook een keer mis”, aldus Wikipedia.

peuter

Tja… En als je dan dus een peuter in huis hebt, dan is het een hele uitdaging om alles op rolletjes en naar wens te laten verlopen. Er kan namelijk werkelijk van alles misgaan met een peuter in je buurt. En dan vooral op de meest ondenkbare manieren en momenten.

Zo denk je namelijk te weten hoe je zijn broodje moet snijden. Maar daar gaat het mis! Je moet niet denken dat je weet hoe hij het wil, hij wil het namelijk compleet anders. Net als het dotje ketchup, dat moet niet links, dat moet rechts. En die roze beker moet blauw zijn en als die blauw is, moet die roze zijn. En die appel wil hij kluiven, die moet niet in stukjes. Of toch wel?

Of die nacht, na twee weken een droge luier in de ochtend, dat je besluit je peuter zonder luier te laten slapen. En ja hoor, daar sta je dan midden in de nacht een bed te verschonen. Of het moment dat je je heerlijke stukje vlees bakt en je peuter besluit te gaan poepen… Op de vloer… Óf dat moment dat je ’s avonds eindelijk op de bank ploft en je eerste slokje wijn probeert te nemen en je boven gegil hoort omdat je peuter een nachtmerrie heeft gehad.

Die keer dat je ruim op tijd je kleintjes klaar hebt om naar school te gaan en je realiseert dat je zelf nog in je pyjama loopt. Die keer dat je op tijd wilt vertrekken en je peuter besluit haar schoenen én sokken te verduisteren. Of als je 5 minuten in de auto zit en er een peuter plotseling ontzettend nodig plassen moet.

Dat je kleintje voor één keer een ochtendje schoon moet blijven omdat ze op de foto moet of dat je naar een ‘belangrijke’ afspraak gaat. Die ochtend besluit ze zelf de chocoladepasta pot erbij te pakken. Of er gaat een beker om, over haar nieuwe jurkje.
Of als je nog even snel de hond uit moet laten voordat je je andere kleintjes uit school moet halen, dan besluit je kleine peutertje om elk bloempje te plukken. Of elk grassprietje te tellen. Of simpelweg ergens te gaan zitten en geen stap meer te verroeren.

Eén troost. Het heeft een naam. Het is allemaal de wet van Murphy, wie the heck dat ook mag zijn.

 

Afbeelding: Shutterstock

Ik ga naar het strand en neem mee…..

Ik ga naar het strand en neem mee.……

Ik zou Diaan niet zijn als deze vraag beantwoord wordt met een simpele ja of nee maar met een ingewikkelde:  “dat is afhankelijk van”.

Dus ik heb twee versies:

-met kinderen

-zonder kinderen

Met kinderen: genoeg eten, snoep, chips, drinken, koeltas, zwemkleding, badhanddoeken, extra setje kleding voor kleuter, petje, emmertje, schepje, rest van het strandspeelgoed, opblaas krokodil, zwembandjes, zonnebrand, i-phones, powerbank voor i-Phones,  bankpas.

En omdat ik heel de tijd achter mijn Prins aan moet rennen graag een oversized t-shirt voor mezelf omdat rennen in bikini alles behalve charming is.

Zonder kinderen: Bikini, olie, badhanddoek, bankpas.

Ik heb er nu al zin in!

Enjoy!

Liefs, Diana

Disneyland aanraders volgens mijn kleintjes

Wat vond jij het leukst? Wat vond jij het engst? Op de terugreis naar Nederland vanuit Disneyland waren dit de meest gestelde vragen. Mijn kleintjes raakten niet uitgesproken over bepaalde attracties. Maar welke vonden ze dan het leukst? En in welke attractie zie je mijn kleintjes niet meer terug?

De Disneyland favorieten van mijn 7-jarige

Mijn dochter is een achtbaanjunkie, een adrenalinemonster eerste klas. Ze gaat geen looping uit de weg en het kan haar niet hard genoeg gaan. Het is dus ook niet zo heel gek dat haar favoriet een achtbaan is. Ze kan alleen niet kiezen tussen de Big Thunder Mountain en de Rock ‘n’ Roller Coaster starring Aerosmith.

De Big Thunder Mountain staat in het Disneyland park en gaat niet over de kop, maar maakt wel knetter veel herrie. De Rock ‘n’ Roller Coaster starring Aerosmith bevindt zich op het Walt Disney Studios park. De achtbaan schiet alle kanten op, gaat meerdere malen over de kop en gaat gepaard met hard rock muziek (wat ik persoonlijk nog wel behaaglijk vond).

Een beetje nerveus is de heldin van te voren wel. Ze weet namelijk niet zo goed wat ze verwachten moet en vraagt dan ook of ze mag gillen en eventueel mag huilen. Uiteraard mag dat, we zijn in Disneyland, Let it go, Let it goooo. Maar achteraf blijkt bij beide attracties dat ze er geen genoeg van kan krijgen.

big-thunder-mountain_16-9

Afbeelding: Disneyland

De Disneyland favorieten van mijn kleuter

De kleuter moet het adrenalinemonster in zich nog even ontplooien. Hij houdt het liever wat rustiger allemaal. Na een ritje in Big Thunder Mountain was hij er ook meteen van overtuigd dat dat niet zijn ding is. Hij is meer van de fantasiebeleving. Je verplaatsen in een personage. Neem bijvoorbeeld Peter Pan’s Flight en Ratatouille, een klein avontuur in een compleet andere wereld. Met een bootje door Nooitgedachtland vliegen als PeterPan himself. Met als bonus dat Kapitein Haak staat te balanceren bovenop een krokodil, dat is voor een kleuter een machtig momentje. Ratatouille geeft met zijn 3D een compleet nieuwe dimensie aan een attractie. Binnen no time zit je volledig in de rol van een ratje op de vlucht.

ratatouille-laventure-completement-toquee_16-9

Afbeelding: Disneyland

De Disneyland favorieten van mijn peuter

Ondanks dat de temperatuur bleef stijgen in Disneyland, daalde het niveau van mijn peuter weer naar de ijskoude temperaturen van Frozen. Het kon natuurlijk ook niet uitblijven. Deze zomer is het de coolste zomer ooit in Disneyland. En dat brengt me ook meteen bij de favoriet van mijn peuter: De Frozen sing-along” show. Tijdens deze show komen de welbekende liedjes aan bod met als klap op de vuurpijl ‘Let it gooooo’.  De show wordt gespeeld in het Frans en het Engels, maar dat zal de peuter niet deren, de show is zo interactief dat er zoveel te beleven en zien valt, dat de taalbarriere geen invloed lijkt te hebben. Zij heeft haar twee grootste heldinnen op het podium zien zingen. In Disneyland nota bene!

SONY DSC

Waar je mijn kleintjes (voorlopig) niet meer in ziet

Ondanks alle achtbanen en adrenalinemonster dat de 7-jarige is, was dit haar reactie na een ritje in de Tower of Terror: ‘Dit is echt het engste wat ik ooit gedaan heb.’ En aangezien de kleuter boven de 102cm uitkomt, ontkwam hij ook niet aan een ritje Tower of Terror. Maar het is duidelijk niet voor herhaling vatbaar: ‘Nee, nee, hier wil ik echt niet meer in. Nee. Nooit’. En op aanraden van de kleuter moet de peuter ook nooit de Tower of Terror instappen. Papa vond dit trouwens wel een aanrader…

the-twilight-zone-tower-of-terror_16-9

Afbeelding: Disneyland

Mijn gedachtes tijdens het koken

Een avondmaaltijd bereiden kost me ongeveer een half uur. Het eten voorbereiden, wassen, snijden, schillen. Het koken, zorgen dat de aardappels niet een half uur eerder klaar zijn dan de groente en (iets wat regelmatig de mist in gaat) zorgen dat het niet aanbrandt.

Een half uur dus. Een half uur de tijd om te denken waar de heck ik het allemaal voor doe, aangezien er uiteindelijk toch geen hap van gegeten wordt.

Tijd om te denken. En dit is wat er tijdens het koken door mijn hoofd gaat.

moeder kookt

– Ik ben zo klaar met het koken voor mensen die het toch niet naar binnen willen werken. Ongelooflijk dat ik dit minstens de komende 18 jaar nog moet doen.

– Wat zal het commentaar straks weer zijn? ‘Ik heb geen honger!’ ‘Ik lust dit niet!’ ‘Het is te warm!’ ‘Het is te koud’ ‘Het smaakt naar niks!’ ‘Het is te veeeeeel!’

– De hele dag vragen ze ‘wat eten we vanavond?’. Ik kan eigenlijk net zo goed ‘niks’ antwoorden. Dat is namelijk waar het meestal op uitdraait.

– Wat ben ik eigenlijk een ‘evil mom’ dat ik mijn kleintjes geen biologische groente voorschotel. Hoeveel gif en hormonen zullen er wel niet in deze troep zitten? Het kan niet goed voor ze zijn. Ach, what the heck, ze vreten het toch niet.

– *Telefoon gaat* Echt, wie bedenkt het om te bellen tussen 17.00-18.00?

– Nu ik m’n telefoon toch in m’n handen heb, even Facebook, Twitter en Instagram checken.

– F*ck, hoe kan het nou dat het vlees wéér aangebrand is? Gelukkig is het aan één kant, als ik die zwarte verkoolde rand naar onder leg, hebben ze niks door.

– F*ck, daar gaat het brandalarm weer…

– Morgen zet ik een zak brood, een pot pindakaas en een bordje ‘avondeten’ op tafel.

– Hoe verzinnen ze het om telkens te komen vragen om snoep of koek met de mededeling ‘ik heb hongeeeeeer’. Wat denken ze dat ik aan het doen ben? Een rebus oplossen?

– Hoe kan het dat ze zelfs tijdens het gedachteloos tv kijken nóg ruzie kunnen maken met elkaar?

– Nog even volhouden, nog even volhouden. Nog twee uurtjes en dan slapen ze.

– Wat zou het fijn zijn als iedereen straks lekker geniet van het eten en vertelt over wat ze hebben meegemaakt vandaag. Ja, ik fantaseer nog even verder.

– Piepiepiepiep, Piepiepiepiep. Daar gaan we dan…

 ‘Komen jullie eten?… Hallo? KOMEN JULLIE ETEN?’

Afbeelding moeder kookt: Shutterstock

Borstvoeding ‘in your face’

Ik heb er in mijn carrière als moeder al heel wat tieten uit gegooid. Ik gaf borstvoeding. En in één geval zelfs best lang. Heel erg lang eigenlijk, vind ik dan. Een ander zal twee jaar borstvoeding geven ook erg lang vinden. En weer een ander vindt dat erg kort. Het kan en mag allemaal. Het maakt je geen betere of slechtere moeder. Het maakt je overigens wel erg moe, maar dat is weer een ander verhaal.

Nee, de discussie wel of geen borstvoeding ga ik niet aan. Maar ik wil de borstenmoeders wel een paar adviesjes meegeven. Want of je nu twee maanden of acht jaar borstvoeding geeft, we voelen allemaal weleens zo een blik. Misschien worden sommige blikken wat versterkt door je rondvliegende hormonen, maar er zijn ook werkelijk blikken bij die boekdelen spreken. En een enkeling durfde zelfs zijn scheur open te trekken om een opmerking te geven over het openbaar voeden met je borsten. En zoals zo vaak in onverwachte situaties, zit je met je bek vol tanden.

Had ik toen maar de opmerkingen als ‘Vind je dit onsmakelijk? Een placenta is pas onsmakelijk! Wil je de foto’s zien?’ of ‘Bedekken? Wat een goed idee! Hier is mijn hydrofiel om je hoofd te bedekken.’  en ‘Geloof me, ik ben net zo geschokt als jij over deze gigantische tieten.’ klaar staan om terug te kaatsen.

Je begrijpt, ik ben pro borstvoeding in het openbaar, net zoals ik pro flesvoeding in het openbaar ben. En nee, liever niet met je lekkende tieten in de rondte gaan schudden, net zoals ik liever niet heb dat je je fles zonder dop in de rondte schudt.

Twee dagen Disneyland met kleintjes in beeld

Wat gaan we doen?

watzegje

We gaan naar Disneylaaaaand!!!

SONY DSC

Ik ben zo blij, ik ben zo blij, ik ben zo blij!!!!

ikbenzoblij

Oke, wat gaan we eerst doen?

‘Ik wil naar het Doornroosje kasteel!’
‘Nee, ik wil naar Peter Pan!’
‘Frozen show, Frozen show, Frozen show!!’

watgaanweeerstdoen

Frozen show it is. Hoe lang moeten we nog wachten??

wachten-frozen-show

Whoooooh, het is écht een Frozen show!

SONY DSC

Ik wil klimmen, klimmen, klimmen op alle hekjes!!

SONY DSC

Even wachten in de rij… Ik klim nog op een hekje!

nogeenkeerklimmen

Whaaaa! Deze Peter Pan Flight is spannuuund!

peterpan

Nu word ik moe…

SONY DSC

Wie boven de 1.02m uitkomt, gaat mee de achtbaan in!

achtbaan

Prima! Dan doe ik even een dutje.

dutje

WHHAAAAAAA! Waar ben ik in beland???

whaaaa

DIS NIE LEUK!

disnieleuk

Wie wil er nog een keer?

nogeenkeer

Nog een keer! Nog een keer!

nog-een-keer_edited-1

Ik snurk nog even door…

snurk

Wat nu?

‘Ik wil naar de parade’
‘Ik wil in de Autopia’

waarnaartoe

En papa wil in de Indiana Jones and the Temple of Peril…

indianajones

De parade! Even wuiven misschien?

SONY DSC

Doornroosje kasteel vs Elsa ijspaleis

elsa-vs-doornroosje

Rij jij hem even naar huis? Morgen weer een dag.

SONY DSC

Next day… Ik ben nog een beetje moeeee

moeeee

Dit is echt het leukste van de hele wereld!

leukste

Ga aan de kant, hier stond ik te wachten!

SONY DSC

Ik ben gek, ik ben gek, ik ben gek

ik-ben-gek

Dis nie te betalen, maar we hebben een kadootje beloofd…

dis-nie-te-betalen

Ik wil niet meer lopen, ik wil nog niet naar huis, ik wil gewoon niet meer

ikwilnietmeer

Moeeeee

SONY DSC

Heel moe.

SONY DSC

 

Van 13 naar 14 jarige dochter

Mijn dochter werd op 11 juni jl. een 14- jarige. Het lijkt niet veel maar op die leeftijd is dat een ware overgang. Je voelt je als 14-jarige nog stoerder, groter, belangrijker, beter, soms onzekerder, mooier, lelijker maar vaak ook verward. Het is niet niks, 14 jaar! Je groeit de pan uit, hormonen gieren door je lijf, die lastige school, inclusief moeder, zeikt dagelijks aan je kop! Maar ondertussen verwacht je dat alles voor je gedaan wordt. En inderdaad, dat gebeurt ook.

Omdat ik een “gescheiden moeder” ben, moet je soms het feestje later vieren. In dit geval was het zo een anderhalve week later. Dochterlief is hieraan gewend en dit gaat gelukkig in goed overleg. Zoals het een hippe mams betaamt, maak ik tegenwoordig een uitnodiging met foto en deze gaat digitaal de rondte in. Uit ervaring van vorig jaar heb ik geleerd dat zo’n feestje gevierd wordt in 2 verschillende kamers. De puberkamer en de woonkamer, dit tot groot ongenoegen van mijzelf.

Omdat ik wat klein behuisd ben en in de regel de pubers toch niet in zicht zijn, heb ik dit jaar besloten het feestje klein te houden. Aan dochter het verzoek hetzelfde te doen met het uitnodigen van de pubers. Vorig jaar vond ik namelijk overal pubers terug, zelfs in mijn koelkast en dat exemplaar had ik nooit eerder gezien. Toen ik vroeg wat hij zocht, en dat de Cola bleek, ging ik hem subtiel voor en vertelde hem dat ik die wel wist te vinden. Get lost kid!

Eerlijk is eerlijk, het was dit jaar bescheiden, zelfs het aantal pubers. Maar nog steeds liep ik tegen het feit aan dat ze richting “puberkamer” gingen en je de pubers zelfs nauwelijks terugziet in de woonkamer. Dus de hapjes en drankjes werden in tweeën gesplitst.

Af en toe bij binnenkomst van visite is het, vind ik, noodzakelijk dat ze toch haar gezicht laat zien. Helaas is dat voor korte duur. Daar waar ik van dacht dat ik het nooit zou accepteren, moest ik met lede ogen toezien. Waarom? Omdat er geen enkele puber zit te wachten op “volwassen” praat. Ze willen zitten, hangen, liggen, in hun eigen muziek met hun eigen vrienden en vriendinnen met hun eigen eten en drinken. Praten doen ze nauwelijks en als ze dat doen alleen wanneer ze willen, of tegen en in hun Phone, hun levensader. En vraag je ze of het gezellig was? JA! Super! Met verbazing kijk ik ze dan aan of ze het menen, maar ook dat zie je terug bij een 14-jarige.

Niet snel maar toch wel, tevreden.

Nog vele vele jaren van gezondheid lieve Ro!

Liefs,
Mama Diana

Wat een moeder zichzelf wijsmaakt

Een moeder zou graag willen dat haar kleintje altijd de waarheid spreekt, zelfkennis en een realistische kijk op het leven heeft. Maar zijn wij zelf eigenlijk wel zo eerlijk en realistisch?

moeder zijn is leuk

Ik kan je vertellen, er is heel wat dat wij moeders, onszelf wijsmaken en waar we nog bijna in geloven ook…

– Zo zijn 5 uurtjes slaap per nacht meer dan voldoende, ja toch?

– En met die 8 bakken koffie kom ik prima de dag door. Bovendien bestaat koffie voor het grootste deel uit water, dus 8 bakken koffie is nog best gezond ook.

– Ze eten komkommer, dus ze eten best goed groente.

– Ze leren veel van tv. Dora, Umizoomi en Disney films zijn zeer educatief.

– Na dat wijntje ga ik de keuken opruimen, zodat ik morgenochtend in een schone keuken kan ontbijten.

– Laten we vanmiddag met z’n allen even naar het winkelcentrum gaan, dat wordt vast gezellig.

– Bovendien hebben ze ook echt nieuwe kleding nodig, er ligt bijna niks meer in hun kastjes.

– Op de supermarktvloer liggen krijsen? Dat doet mijn kind niet…

– Een brutale mond geven? Dat doet mijn kleintje niet…

– Wildplassen? Dat doet mijn kleintje niet…

– Als ik ze een uurtje later naar bed breng, slapen ze morgen uit.

– Het is écht genieten die kleintjes! Zelfs als ze je de halve nacht wakker houden, de boel onder schijten en werkelijk nooit hun troep opruimen. Écht genieten…

– Je krijgt er zoveel voor terug!

Maar echt, je krijgt er zoveel voor terug.

Afbeelding: Shutterstock