Met kerst draait het veelal om veel eten, familie, cadeaus en een fijn sfeertje. Maar wat is het kerstfeest zonder een kerststal? Ik bedoel, daar begon de kerstgedachte ooit. Een mooi moment om de kerststal te introduceren bij de kleintjes, als je dat niet al gedaan hebt natuurlijk…
Hier de zes leukste kerststallen waar ook nog mee gespeeld kan worden.
We hoppen van de ene baard, in de andere baard. En dat is wel even omschakelen voor de kleintjes, want die man met baard was toch weer vertrokken naar Spanje? Om de peuter een beetje te helpen met de switch, heb ik een aantal kerstboekjes opgezocht die de veranderingen misschien een beetje gemakkelijker maken.
Of niet… Nou ja, dan zijn het gewoon leuke boekjes om voor te lezen aan je kleintje.
Dear Santa,
Voor het eerst in mijn leven schrijf ik u een brief. Want eigenlijk heb ik nooit zoveel wensen gehad. En als ik er dan een had dan werd deze vervuld. In mijn leven kreeg ik niet alles cadeau, maar uiteindelijk behaalde ik altijd mijn doel of kreeg ik wat ik graag wilde. Sommige dingen kwamen snel of duurden jaren en sommige dingen was ik bijna vergeten en dan kwamen ze alsnog.
Ik heb geluk met mijn fantastische ouders, 2 geweldige kinderen, mijn gezin en super fijne mensen om me heen. En… ik ben gezond. Dus eigenlijk mag ik niet klagen, toch? Om u niet verder te vermoeien met de dingen die ik wel heb, vraag ik u maar een paar kleine dingen.
Ik wens voor iedereen in de wereld geluk, gezondheid, vrede en liefde.
Voor alle mensen die ik persoonlijk ken en natuurlijk bovenal, mijn dierbaren, wens ik hetzelfde met een hele dikke knuffel en daarbij een goed gevulde knip, al is het alleen al voor de gezelligheid, want daar houden ze namelijk van.
Maar mijn allergrootste wens is dat mijn zoontje Mace beter wordt en nog belangrijker, beter blijft en dat hem al het leed van het afgelopen jaar allemaal dubbel en dwars waard is geweest. En als u dan toch bezig bent, wens ik beterschap voor alle zieke kindjes want de combi “kinderen en ziekte” klopt gewoon niet.
Alvast hartelijk bedankt.
Liefs,
Diana
P.s. Ik wens iedereen een hele fijne, warme, gezellige Kerst. Geniet van wat je hebt en geniet van elkaar. (Vr)eet je lekker vol, giet de drank naar binnen en geniet vooral met volle teugen. Lijnen doen we later. 😉
Iets wat ik wel weet, is hoe het gaat met het Sinterklaasfeest. En toch begin ik er elk jaar weer aan. Stilletjes hoopte ik dat mijn oudste er dit jaar niet meer in zou trappen. Dat alle credits nu eens naar mij zouden gaan. Maar helaas, niets was minder waar. Mijn kleintjes gingen er voor de volle 100% in en beleefden, voelden en ademden voor drie (lange) weken Sinterklaas. Elke ochtend om 6.00 wakker en niet zomaar wakker, springlevend, hyper waren ze. Elke avond gezanik over het schoenzetten. Driehonderd verlanglijstjes aan mijn neus voorbij zien gaan (hoe weet ik nu wat ze echt willen hebben??) Sinterklaasliedjes tot ik ze niet meer horen kon.
Sinterklaas, SinterKLAAS, SINTERKLAAS! Oh, wat is Sinterklaas te gek, de liefste, de aller aller liefste!
Ik wist het! En toch speelde ik het spel weer mee. Cadeaus inkopen, cadeaus inpakken, cadeaus verstoppen, midden in de nacht wakker schrikken omdat de schoenen nog gevuld moesten worden. En waar was Sinterklaas? Of Piet? En nee, ik ben de beroerdste niet. Maar dat geratel en geratel over die fantastische Sinterklaas die alle credits krijgt en waarvoor? Voor al mijn werk!
Maar halleluja, Sinterklaas is weer vertrokken en ingeruild voor het kerstfeest. Eindelijk, een vredig en rustgevend feest. Een kindje geboren, voor ons allemaal. De zesjarige die regelmatig om een Jezus-kleurplaat vraagt. En twee peuters die vredig met een stal spelen. Totdat… De zesjarige ergens vernomen had dat er een kerstman bestaat en cadeautjes rondbrengt. Baby Jezus vloog door de lucht en de peuters waren één en al oor. ‘Kerstman, cadeautjes, wat een fantastische man, vertel ons meer!!’, was nog net niet de tekst dat uit het mondje van de minipeuter kwam.
Maar nee, ik weet hoe dat gaat. Dan sta ik straks weer inkopen te doen en moeten we het volgende half jaar niet alleen op droog brood leven, maar ook op zeer slappe thee. Bovendien sta ik dan straks wéér cadeaus in te pakken, het plakband van de Sintcadeaus plakt nog steeds aan mijn mouw. En dan moet ik de drie kleintjes wéér kalmeren, temmen en in het gareel houden totdat mijn stem het begeeft.
En wie krijgt er alle credits?
Nee, het gaat niet gebeuren! NIET! Toch?
Afbeelding: Shutterstock
Moet jij vandaag nog je kerstboodschappen in huis halen? Ik heb één tip voor je; laat je kleintjes thuis! Ik had het in mijn hoofd gehaald om nog ‘even’ de laatste boodschapjes voor de kerst te doen. En aangezien ik mijn kleintjes niet alleen thuis kan laten, moesten ze mee. Helaas dachten mijn kleintjes dat de boodschappenwagentjes botsautootjes waren en de flessen wijn bowlingkegels. Na een barre tocht met veel vreemde toegeworpen blikken heb ik de boodschappen in huis. Althans, dat dacht ik… Maar ik neem een wijs besluit. Ik heb een grotere kans dat ik de kerst overleef, dan dat ik de supermarkt nogmaals overleef.
Fijne kerstdagen allemaal!