Twintig minuten na de eerste les werd de peuter gewillig van de trampoline weggesleept in de Rautekgreep: oudste dochter volgt een ehbo cursus via school en er moest geoefend worden. Lees meer
Lieve vlog aspiranten
Halloooooo mensen aka YouTubers of aanverwant ik weet gewoon het verschil niet, maar hallo dus.
En daarmee bedoel ik niet de zoveel duizend k accounts ENZOvoort, maar jij puber of net puber af die je hele normale leven tot in de details op YouTube gooit en deelt met duizenden volgers die net zo’n normaal leven leven als jij, maar niet worden gevolgd door zoveel duizend… enfin, je snapt ‘m wel. Lees meer
Fit met Stokke Xplory Athleisure [review]
Het verzoek of ik de Stokke Xplory Athleisure kinderwagen wilde testen kwam exact een week nadat het onderstel van mijn huidige wagen op zo’n 100 kilometer van huis het begaf. De timing had niet beter kunnen zijn; driewerf hoera!!!
Lees meerEr was eens een familie die zich voor een dag in een sprookje waande….
Als bijdrage in de fysieke opvoeding bezochten wij onlangs pretpark Julianatoren in Apeldoorn. Wie mij al even volgt weet dat ik meer ben van het culturele gedeelte dan ondersteboven in een achtbaan hangen (dat heeft ook simpelweg te maken met lef), maar omdat Co’s aandeel in stemmen zwaarder weegt dan ondergetekende ging ik toch overstag.
Nog tot en met 12 augustus kan je genieten van de AFAS sprookjesweken en diverse sprookjesfiguren in het echt ontmoeten. Assepoester, Rapunzel, Sneeuwwitje, Hans & Grietje en vele andere bekende sprookjesfiguren zijn te zien in een heus Sprookjesconcert. Ook meneer Kaasgaaf, mevrouw Suikerspin, Jul & Julia zijn te bewonderen in hun eigen nieuwe shows. Omdat ik nog steeds, ondanks door schade en schande wijs geworden, geloof in sprookjes was dit natuurlijk wel betoverend en niet alleen ik was gecharmeerd ook de meiden moesten natuurlijk met iedereen op de foto die zij in sprookjes outfit tegen kwamen.
Vakantie versus realiteit
“Wow! Is de zee echt zo blauw?” zwijmelde dochterlief terwijl ze een foto bekeek op Instagram. Ik moest haar het antwoord schuldig blijven: slechts 1x in mijn leven vloog ik naar het buitenland en zag daar een zee. Daarbij is met filters alles mogelijk en zie ik er zelfs soms uit als een slap aftreksel van Doutzen K (ok, dit mag u met een sarcastische noot lezen)… Lees meer
Gezocht: sleutelbos (m/v) zonder weglopen ambities
Het was ergens tussen onweersbui 2 en 3 dat ik midden in de nacht slaperig opmerkte dat de vuilniszak met dampende luiers nog weggegooid moest worden. Een normaal mens zou zich omdraaien, maar de perfectionist pur sang in mij kreeg visioenen van maden en ander krioelend ongedierte feestend tussen de verse productie van mijn jongste (iets met doorkomende kiezen). Dus stommelde ik rond het nacht uur in weinig verhullende kleding slaapdronken naar buiten automatisch grijpend naar mijn sleutels. Weg. Mijn sleutelbos was verdwenen. Lees meer
Sale bekentenis
Op de langste dag van het jaar zat ik tot diep in de nacht buiten. Terwijl de muggen mij enthousiast bombardeerden tot hapje laadde ik verwoed het Zara winkelwagentje vol.
Ik beken: het hele jaar geef ik amper iets uit aan kleding en spaar ik voor de Zara sale. Mijn kinderen weten dat ze niet hoeven te zeuren tot de langste dag en eerste kerstdag, want dan gaat moeders los. Af en toe ga ik vreemd tijdens een ‘1 artikel voor -25%’ verleiding bij concurrent H&M of ‘alleen dit weekend alles -15%’ actie bij de Hema voor basics als T-shirts, sokken, ondergoed en pyjama’s. Webshops zien mij liever komen dan gaan: mijn bestelling duikt alleen op bij minimaal 50% korting op alles. Lees meer
What’s in a name….
Ik zou nog wel twintig keer zwanger willen zijn alleen al om over namen te mogen fantaseren. Al mijn vijf kinderen hebben twee of drie namen ieder met hun eigen beginletters: de C, E, F, H, I, J, M, P, S, V en Z zijn al vergeven. Idioot hoor ik je denken echter voortkomende uit een ‘jeugdtraumaatje’; de naam van mijn zusje en ondergetekende begon met dezelfde initialen en wij wisten nooit voor wie de post was (alsof post er nog wat toe doet in de digitale wereld die 2017 heet). De namen van mijn kinderen zijn vernoemingen of namen met een speciale betekenis. Lees meer
Langs het tuinpad van Jo
Als kind had ik een eigen tuintje; een verwaarloosd strook grond langs het achterpad van mijn ouderlijk huis. Zes jaar was ik toen ik deze samen met mijn oma omtoverde in een kleurrijke walhalla voor vlinders en bijen. Jarenlang wroette ik dagelijks in de aarde. De uitgebloeide geraniums en viooltjes die op mijn opa’s graf stonden kregen een nieuw leven tussen de door mij zelf tussen de straattegels gepeuterde vingerhoedskruid. Ik wist (en weet!) weinig van tuinieren, maar mijn oma leerde mij de fijne kneepjes (op haar manier dan: ieder blaadje met maar iets bruin en bijna uitgebloeid bloemetjes werden genadeloos afgeknipt want niet perfect). Furieus was ik al de achterbuurman zijn aangrenzende tuinhek in de stinkende menieverf zette en met zijn lompe klompen mijn zorgvuldig omgewoelde aarde en planten plette. Soms stond zijn steeg door een reeks eindeloze buien onder water waardoor mijn planten weg dreven, maar nooit gaf ik op. Lees meer
Over globe’s en een moeder die daar soms het liefst even van wil verdwijnen
Vol frisse tegenzin begon ik aan het traject dat ‘puberhol uitmesten’ heette. Het was meivakantie en de puber was van huis. Nooit had ik kunnen vermoeden dat mijn blonde, bruin ogende jongetje uit de categorie ‘schattig’ zou veranderen in een slungelige hormonen bom dat zich de hele dag opsloot op zijn zolderkamer met huiswerk, spelcomputer en telefoon. De zorgvuldig ingerichte etage veranderende langzaam in een muffige, donkere ruimte waar daglicht slechts summier door de kieren van het dakraam scheen en licht wierp op de stapels boeken, kladblaadjes, chocolade letters van drie jaar terug en verder, incomplete ‘superdieren’ ‘voetbal’ plaatjes en ander aanverwante supermarkt albums en verdere restanten ondefinieerbare verzameldrift. Lees meer