Een hondenleven

Mijn dochter is een gevoelig typje. Soms denk ik wel eens dat ze neigt naar het hoogsensitieve. Naadjes in haar sokken? Verschrikkelijk! Stukjes in haar eten? Hoe kán ik het bedenken! Een druppel water op haar shirt? Uit dat ding!

Dat gevoelige uitte zich ook in angst. En dan vooral angst voor dieren. Ze was doodsbang voor honden en katten. Kwam ze een hond op straat tegen? Dan liep zij er met een grote boog omheen. Had haar vriendinnetje een kat als huisdier, dan ging zij er niet spelen. Op zich was dat best een probleempje, aangezien het haar beperkte in haar sociale leventje.

De man heeft als kind een hond gehad. Hij vond dat fantastisch en wilde niets liever dan een huisdier om ons gezin compleet te maken. Hij wilde dat de kleintjes zouden ervaren hoe fijn het is om een trouwe viervoeter in huis te hebben. Een maatje die geen commentaar levert, maar er altijd voor je is. Ik had als kind kippen en schapen. En aangezien ik niet zozeer de drang had om mijn kleintjes het gevoel van ‘kippenstront en kuikens in je pan’ mee te geven, ging ik mee in de wensen van de man.

Een klein probleempje was er echter wel. Onze gevoelige en oh zo hondenvrezende dochter.

Toch besloten we om een hondje in huis te nemen. En na de eerste drie weken een bangig en toch ook wel nieuwsgierig meisje boven op de bank te hebben gehad is het tij nu helemaal gekeerd. En ja, ik kan een aantal negatieve kanten van een huisdier opnoemen. Maar als ik naar de ontwikkeling van mijn kleintjes kijk, zie ik vooral positieve kanten.

Overwinnen van angsten

Angst was en is soms nog steeds een dingetje voor mijn 7-jarige. Maar angsten zijn er om overwonnen te worden. Zo heeft mijn kleintje haar grootste angst voor dieren overwonnen. Dat ging niet over één dag ijs, daar had ze wat tijd voor nodig. Maar beetje bij beetje kwam ze dichterbij ons nieuwe diertje en nu? Nu kruipt ze soms zelfs in haar hokje om even te knuffelen. Op de kinderboerderij loopt ze zelfs met kleine geitjes in haar armen rond. Ik kan wel zeggen dat de hond haar geholpen heeft bij het overwinnen van deze angst.

Troost

Zoals ik al zei, mijn dochter is een gevoelig typje. Dat is niet erg en wij troosten haar ook graag, maar nu kan zij ook troost vinden bij haar trouwe viervoeter. Deze trouwe viervoeter zal haar niet veroordelen of ongevraagde adviezen geven, maar zal haar ongeacht wat er is gebeurd, accepteren en troost bieden.

Zelfvertrouwen en verantwoordelijkheid

Doordat mijn 7-jarige wat verantwoordelijkheid voelt voor het jongste gezinslid, heeft haar zelfvertrouwen ook zeker een boost gekregen. Al is het alleen al haar zelfvertrouwen als ze in de omgeving is van andere honden of katten.  We moeten onze hond verzorgen, voeden, aandacht geven, maar ook leer ik haar de baas te zijn en controle te hebben over de hond. Ook iets wat haar zelfvertrouwen ten goede heeft gedaan.

Sociaal

Ook is haar sociale leventje een stuk uitgebreid doordat ze inmiddels geen angst meer heeft voor de hond of kat van haar vriendinnetjes. Het is een stuk makkelijker geworden om nu ook bij andere over de vloer te komen. En daarnaast heeft een puppy een aantrekkingskracht, daar kan geen kinderwagen tegenop. Ze heeft een nieuw gespreksonderwerp met geïnteresseerde klasgenootjes en vriendinnetjes.

Altijd iemand om mee te spelen

Met drie kinderen in huis, val je weleens buiten de boot. Gelukkig is daar dan altijd die lieve hond die maar al te graag met je speelt.

Het hebben van een hond heeft op mijn kleintjes, en met name mijn oudste kleintje, absoluut een positief effect. Ze geeft een gevoel van geborgenheid, ondanks alle drukte geeft het ook rust en uiteraard ook heel veel plezier.