Columns

Als je denkt dat je éénjarige de beste eter op aarde is, wil ik je graag over een jaar nog eens spreken wanneer je fantastische baby een peuterdraak geworden is. Want waar ik mijn peuter probeer vol te stoppen met vitamines en gezonde voedingsstoffen, zit mijn peuter zich vol te proppen met dingen die geen eens eetbaar zijn. Hoe kan het? Waar ging het mis? Waar is mijn allesetende engeltje gebleven? Tegenwoordig kan ze alleen maar redenen bedenken om het avondeten niet te eten. Maar als je ziet wat ze dan wel weer ongegeneerd in haar mond propt, valt je eigen mond van open. 

Wat eet een peuter graag…

Ze zeggen dat het wel goed komt. Dat ze uiteindelijk wel eten gaat. En dus probeer ik het los te laten en vertel ook ik mezelf dat het wel goed komt. Maar wat ze er niet bij vermelden is wat ze uiteindelijk dan eten gaat. Je zult het niet verwachten, maar dit eet een peuter graag…

Klei, dit is iets wat ze wél in haar mond stopt. En ik snap dat klei lekker ruikt, ja ik ben één van die mafkezen. Maar om het nou ook in je mond te stoppen…

Of zand dan. Zand ruikt geen eens lekker! Hoe kan het dat er wel met alle gemak een hap zand naar binnen gaat, maar een hap boerenkool met worst wordt steevast geweigerd.

Ik zag mijn peuter laatst zelfs likken aan de drinkbak van onze hond. Serieus mensen, wat gaat er mis in deze opvoeding? Waarom is een drinkbak van de hond wel aantrekkelijk en een bordje avond eten niet? Misschien moet ik de avondmaaltijd voortaan in de hondenbak opdienen.

Snoep, koek, chips, ja ook dat eet een peuter graag

Voor snoep, koek, chips en alles wat ik stiekem probeer te eten, heeft ze dan wel weer bijzonder veel interesse. Als ik alleen al denk aan een snoepje of koekje, zie ik haar oogjes al groter worden en vraagt ze of ze ook mag. Kan ze gedachten lezen of zo? Ik heb geprobeerd om de rollen om te draaien door stiekem een wortel te eten, maar je begrijpt, daar trapte ze niet in.

Fruit! Hoera, dat eet ze inderdaad zo nu en dan. Blij dat ik ermee ben! Behalve dat ze uit ieder appel één hap neemt en de appel vervolgens terug op de fruitschaal neerlegt. Waarom doen peuters dit?

Inmiddels vraag ik me af, komt dit echt wel weer goed? Want als ik deze feitjes over het avondeten, kan dat nog wel even duren ben ik bang.

Afbeelding: Shuttertstock / Lena Ogurtsova

Ik ben een meisje met oudere broers. Inmiddels ben ik een vrouw en weet ik me (meestal) ook goed te gedragen zoals een echte vrouw dat hoort te doen, hoe dat ook wezen mag. Maar zoals ik al zei, ik ben een meisje met broers en meisjes met broers hebben geen suikerzoete kindertijd. Ze worden (soms wat bruut) gevormd, met boeren, scheten, niet zeuren maar werken en chronische blauwe plekken.

Meisjes met broers kunnen vleesetende zombies en superhelden als Spiderman perfect nadoen. Als er auditie gedaan moet worden voor een Ninja Turtle, dan is er geen betere kandidaat dan een meisje met een broer.

Ze heeft minstens één keer in haar leven geprobeerd om staand te plassen. Ze laat scheten als een bouwvakker in haar Hello Kitty ondergoed en lacht er zo hard om, dat ze het een kilometer verderop kunnen horen.

Een meisje met broers kiest voor de snelste achtbaan, de hoogste glijbaan en de griezeligste rots om af te springen. Diep van binnen vindt ze het doodeng, maar van buiten zul je dat niet merken.

Ze loopt rond in een tutu, kaplaarzen en kniebeschermers tegelijkertijd. Ze maakt van haar feeën-vleugels een superhelden-cape en van haar Barbiepop een zwaard.

Een meisje met broers komt op voor zichzelf en zegt wat ze denkt, of misschien is het wat haar broer denkt. Als ze boos wordt gaat ze recht op haar doel af en begint ze eerst met meppen. Als dat niet lukt, komen de tranen (die ze eerst nog even probeert weg te slikken).

Ze geeft haar babypop wormen en naaktslakken in plaats van een flesje.

Ze reageert op HEY JIJ! of als haar naam geboerd wordt. Ze oefent dagelijks om het alfabet al boerend op te kunnen bulken. En de beste grap die je maken kunt, is de meest gekke, bizarre en geniale boer te laten.

Een meisje met broers is een grootgebruiker van pleisters, klimt op daken en in bomen en staat graag op doel tijdens een potje voetbal. De prins van Barbie is Spiderman, Batman of een Transformer.

Ze gebruikt haar nagellak om slakkenhuisjes te beschilderen, haar lippenstift om de nagels van de hond te kleuren en haar haarlak gebruikt ze om steekvlammen mee te maken.

Als een meisje met broers keihard onderuit gaat, lacht ze haar tranen weg. Als ze iets geks zegt en iedereen heeft dat door, laat ze een scheet of een boer om ze af te leiden.

En het allermooiste; meisjes met broers zijn zusjes. En van zusjes blijf je af!

Afbeelding stoer meisje: Shutterstock
2015/2023

Het is weer het einde van het schooljaar! Dat weten jullie ook wel, maar toch.

Het einde van het schooljaar betekent meestal ook weer dat we massaal de juffen en meesters gaan bedanken. Voor veel ouders is dat ieder jaar weer een uitdaging, want ja… Waar wordt een juf of meester nou echt blij van?

Ik dacht, ik vraag het gewoon! En zo gooide ik op Facebook de vraag ‘Wat willen jullie vooral NIET als bedankt cadeautje?‘

Wat meteen als reactie kwam was ‘douchegel’. Douchegel is dus blijkbaar een afgezaagd bedankt cadeautje voor juffen en meesters. En toch kwam er al snel een tegenreactie. Douchegel, zeker die van Rituals, is juist heel fijn! Het grote voordeel van al die douchegel cadeautjes is dat leraren het hele jaar geen douchegel hoeven te kopen. Afijn, het kan dus twee kanten op gaan wanneer je kiest voor een douchegel als bedankt cadeautje.

Al snel werd het volgende ‘nee bedankt cadeautje’ duidelijk. Chocolade! Ik dacht bij mezelf, ‘huh, hoe kun je geen chocolade willen!’ Maar blijkbaar krijgen juffen en meesters stapels chocolade. Zoveel dat je er beter een abonnement bij de sportschool bij kunt geven. Of zoals een ander grapt, ‘een fles Dreft erbij om al het vet te verwijderen’.

Goed, géén chocolade dus! Douchegel als bedankt cadeautje blijft een welles/nietes. En ook de geurkaars werd nog even benoemt om niet te geven aan de juf of meester aan het einde van het jaar.

Wat me vooral verbaasde was dat de mok helemaal niet genoemd werd! Je weet wel, zo’n koffie- of theemok met ‘beste juffie’ of whatever wat je er allemaal op kunt laten kalken. Ik had zelf eigenlijk wel gedacht dat de juf een kast vol met van die dingen moet hebben, maar niet dus… Dus misschien een ideetje als bedankt cadeautje?

Want ja, wat moet je nou wel geven dan?

Wederom tot mijn grote verbazing, reageerde een aantal juffen dat ze zo blij worden van zelfgemaakte dingetjes. Ik kan me het gewoon bijna niet voorstellen, dat je als juf zit te wachten op dat knutselgepruts van die kinderen. Maar wellicht is dat ook één van de redenen dat ik geen juf ben.

En toen bedacht ik me, waar zou ik zelf blij van worden als ik juf zou zijn? Wijn natuurlijk! Al is het alleen al om al dat nagegalm van het getetter van die kinderen te verzachten. Maar wellicht is dat één van de andere redenen dat ik geen juf ben.

Conclusie, ik weet nog steeds niet wat ik geven moet.

Afbeeldingen: Shutterstock