De verzameling hapt stof

Lang geleden toen ik nog geen kinderen had, minimaal zes jaar geleden, had ik zo nu en dan verzamelbuien. En zo was er ook de kinderboeken verzamelbui. Niet dat ik die las maar het leek me zo gaaf, want echte mooie boeken staan zo mooi in een boekenkast. Ik moest en zou de serie van Annie MG Schmidt, zoals Pluk van de Petteflet en Otje. Nog liever wilde ik de Roald Dahl klassiekers! Zoals Mathilda, De GVR en natuurlijk Sjakie en de chocoladefabriek.

Plaats maken voor Dikkie Dik en Jip en Janneke

Inmiddels is deze verzameling helemaal naar achter de kast ingeschoven. Want het moest plaats maken voor Dikkie Dik en Jip en Janneke. Maar nu gaat mijn kleuter richting de zes en wordt het tijd om het stof van deze gave boeken af te blazen. Want ik weet zeker dat zij de verhalen van Roald Dahl geweldig zal vinden! De boeken zijn grappig, een tikkie vreemd, lekker onvoorspelbaar en griezelig, daar smult mijn kleuter van. Maar ze zijn af en toe ook een beetje sadistisch en daar smul ik dan weer van.

magic

Dol op Roald Dahl

En wat blijkt!? Het klopt! Mijn dochter is dol op de boeken van Roald Dahl. Zelfs zo dol, dat er in de loop van de jaren een boekenbeurt over de Reuze Perzik gehouden wordt. Maar niet alleen de boeken zijn in trek, ook de verfilmingen van de eigenaardige verhalen vindt ze fantastisch! En dan komt opeens de DVD verzameling van de man van pas. Want had hij niet nog ergens de DVD van de Heksen op zolder liggen?

Mama, niet zingen!

Ik ben gek op zingen. Niet dat ik het goed kan, maar dat lijkt me wel heerlijk. Dat ik ontzettend hard kan brullen en dat het dan nog mooi klinkt ook. Als ik thuis ben of in de auto zit, dan laat ik mij wel eens gaan. Maar dan zijn mijn lieve kleintjes daar om mij op de realiteit te wijzen. ‘Mama, jij mag niet zingen!’ Als ik dan vraag waarom niet? Is  het antwoord: ‘omdat het niet mooi is’. Duidelijk zijn mijn kleintjes in ieder geval wel, subtiliteit moet ik nog een beetje bijschaven.

Toch mag ik zo nu en dan van mijn kleintjes zingen. Bijvoorbeeld met Sinterklaas en kerst, toen konden ze er geen genoeg van krijgen. Ik merkte toen ook hoe weinig van die kinderliedjes ik eigenlijk helemaal uit kon zingen. Simpelweg omdat ik de teksten niet wist. En het kwam ook wel eens voor dat ik een tekst op een compleet verkeerde melodie zong. Hoog tijd om wat hulp in te schakelen dus. Er bestaan hele handige en leuke liedjesboeken met cd. Zo zing je dus de juiste tekst én melodie. De vrolijke liedjesboeken hebben verschillende thema’s, zo is er ook een Sinterklaas- en kerstliedjesboek. Maar laat ik maar niet al te enthousiast worden, want voor ik het weet word ik weer terug op mijn plek gezet door mijn eigen kleintjes.

Soms ben ik bang

Soms ben ik bang, dan twijfel of schrik ik en hoop ik dat het allemaal goed gaat.

Waar ik bang voor ben is online shoppen! Ja ik beken. Ik twijfel over de maat, de kleur, de combinaties. Past het bij mijn kind, is het nodig, wat is de kwaliteit? En meestal schrik ik van de prijs. Als ik dan eindelijk gekozen heb, komt de volgende stap… betalen. Mijn man doet bij ons thuis de financiën en ik internet bankier dus alsof ik al jaren achter de geraniums zit. Elke keer als ik het doe (zo eens in de 4 maanden) lijkt alles weer nieuw op die site van ideal en onze bank en denk ik hoe was het nou ook al weer. En stiekem word ik daar onzeker van en klap ik de laptop weer dicht en is er dus niets online geshopt.

Telkens als ik het weer ga doen, hoor ik de stemmen van mijn onlineshop-verslaafde-vriendinnen “het is zo makkelijk”, “O heerlijk, ik struin het hele internet af voor dat jurkje”, “zo simpel en als het dan toch niet past stuur ik het gewoon terug”. En de paar keer dat mijn bestelling een feit is geworden viel het mij tegen of was het gewoon fout. Net te klein of niet helemaal de kleur. Dus mijn twijfels zijn niet op niets gebaseerd! En terug sturen vind ik helemaal niet simpel. Door weer en wind op maandagmorgen naar een post nl punt, dat dan nog gesloten blijkt te zijn… Grrr.

Het liefst shop ik met mijn man en twee kids bij ons in het ‘grote overdekte alles van je nodig hebt winkelcentrum’. Van de standaard winkels die je in elke stad vindt tot wat kleinere shopjes, daar slaag ik.
Het ingewikkelde is nut en noodzaak, comfort, kwaliteit, mode, past het bij mijn kind, mogelijke combinaties en budget te combineren. En dit geldt voor online en offline shoppen. Dan denk ik wel eens ‘zal ik een personal shopper inhuren?’.

Heerlijk avondje is gekomen…

Eindelijk is het zover. Vele kleintjes hebben er naar uitgekeken, naar dit heerlijk avondje. Mijn kleintjes hebben hun avondje eigenlijk al gehad. Afgelopen zaterdag bezochten wij het plaatselijke Sinterklaashuis en als klap op de vuurpijl kwam Zwarte Piet aan het einde van de middag een zak vol cadeautjes brengen.

Mijn kleuter kreeg één van de Equestria girls, een omgetoverde Little Pony die is getransformeerd naar een tienermeisje. Mijn peuter een afstandbestuurbaar auto, de Nikko Vaporizr Nano om precies te zijn. Misschien nog iets te hoog gegrepen, na het uitpakken zien wij namelijk 8+ op de verpakking staan. (De Sint had last van projectie). En de dreumes kreeg een kassa, compleet met pinautomaat.

Naar ons idee heeft iedereen gekregen wat hij of zij wilde. Althans… dat dachten wij. Want wat blijkt, de kleuter en de peuter zijn laaiend enthousiast over de kassa en richten meteen een complete winkel in. De dreumes trekt zich terug met het Equestria girls popje en gaat rustig de haartjes ervan kammen. En de man vermaakt zich prima met afstandsbestuurbare auto. Ook de Sint zit er weleens een beetje naast, maar ach, een heerlijk avondje was het wel.

Fijne Sinterklaasavond allemaal!

Pieten

Hoe vul ik mijn tijd?

‘Wat ik dagelijks gebruik of zou moeten gebruiken voor mijn kleintjes’. Dat is de ondertitel van voor mijn kleintje. Mijn tijd. Dát is wat ik dagelijks zou moeten gebruiken voor mijn kleintjes!

Over de psychologische boeg

Vandaag eens over de psychologische boeg. Wat gebruik ik om mijn kids op te voeden, te verzorgen en lief te hebben. Of wat gebruik ik niet. Negatief zijn lijkt soms makkelijker. Geduld, dat is echt mijn valkuil.

‘Ik wil…’

Mijn zoon van 3 zegt vaak : ‘ ik wil eigenlijk…’ Dan roep ik wel eens ‘je moest eens weten wat ik wil’. Dan denk ik aan mijn mail checken, rommel opruimen, koken of mijn nagels lakken. Ik wil te veel in weinig tijd…

Tijd en geduld

Maar wat wil ik nou eigenlijk wel? Ik werk 3 dagen, doordeweeks ben ik dus 2 dagen met mijn oogappeltjes thuis. Die tijd is kostbaar en toch wil ik het vol plannen met dingen die ‘moeten’. Ik hou van een schoon huis en dat lukt goed als ik de  hele dag blijf hollen. Maar eigenlijk wil ik met mijn kids spelen, hen leren hoe de wereld in elkaar zit en ze opvoeden tot grote jongen en grote meid. Daar heb ik een hoop tijd en geduld voor nodig.

Dag!

Op mijn mamadagen stel ik een nieuw doel: verzorgen en volstoppen met liefde. Vandaag ga ik het weer proberen. Dag wasmachine, dag telefoon en laptop, dag stofzuiger. Jullie zie ik weer als het belangrijkste uit mijn leven heerlijk ligt te slapen.

En daarna ga ik weer lezen uit ‘how to talk to kids’ een inspirerend en praktisch boek over omgaan met kids. Ik pak het er eens in de zoveel tijd weer bij om mijn opvoed-skills te verbeteren.

moeder

 

Pin It