Columns

Columns, Ja papa, Voor papa

Kinderlijke jaloezie

Kinderen zijn onderling soms onaangenaam jaloers. Soms is het is zo erg dat ik bij mezelf denk “het lijken wel volwassene”. Lekker in het zwembad met het hele gezin. Hier en daar liggen wat matjes om mee te spelen. Een tijdje gaat het goed, maar ineens treed daar de wet van de schaarste op.

Mijn kinderen hebben het voor elkaar gekregen om per kind twee matjes toe te eigenen.. ja dat is natuurlijk niet de bedoeling, netjes delen. “Ik wil niet delen” “die kinderen hebben ook meerdere matjes” na wat tegensputteren zijn de matjes weer verdeeld en 3 minuten later zijn de matjes al niet meer interessant, zo gaan dat soort dingen. Een redelijk primitieve vorm van jaloezie, gelukkig snel op te lossen.  Lees meer

Co-sleeping
Kind, Baby, Columns

Doorslapen? Whahaha

Eens in de zoveel tijd dan gebeurt het weer. Dan wordt de man chagrijnig wakker met de mededeling dat hij héél slecht geslapen heeft en ik voel mijn benen niet meer want die hebben de hele nacht in een houding gelegen die niet goed voor me was.

Het was weer zover, alle drie de kleintjes hebben midden in de nacht hun weg naar ons bed gevonden. Voor één draaien we ons niet meer om, twee wordt al iets minder comfortabel en drie is gewoon écht teveel. Ze worden te groot. Ja je leest het goed, te groot! Ze zijn namelijk 4, 5 en 8.

Je mag gerust denken dat ik niet helemaal goed snik ben, dat klopt ook wel aardig. Maar ik weet zeker dat er meerdere ouders zijn die zo nu en dan net zo een vol bed hebben als ik.

Als je mij acht jaar geleden gevraagd zou hebben wanneer mijn kinderen in mijn bed mochten slapen, had ik geantwoord met nooit! Nou ja, misschien als ze ziek waren dan, maar daar bleef het ook bij. En natuurlijk weet elke nieuwe ouder dat de nachten zwaar en vermoeiend zijn, maar er komt een einde aan. Binnen een jaar moet dat kleine grut toch wel doorslapen.  Lees meer
Baby, Columns, Ja papa, Voor papa

Papadag

Mijn vrouw en ik proberen de taken in ons huishouden zoveel mogelijk eerlijk te verdelen.
Boodschappen doen, schoonmaken, werken, we doen allebei ons deel. Zo hebben wij er heel bewust voor gekozen dat we allebei parttime werken, zodat ik één dag in de week thuis ben om voor de kinderen te zorgen.

Een ‘papadag’ noemen ze dat.

Het is misschien financieel gezien niet de meest optimale situatie, maar dat heb ik er graag voor over om mijn stempel op de opvoeding van mijn kroost te kunnen drukken.

Want dat er een verschil is in opvoeden tussen mama’s en papa’s, dat is wel duidelijk. Zitten de meeste mama’s er bovenop met een echte ‘hands-on’ stijl van opvoeden, zijn de papa’s over het algemeen toch meer van het pragmatische, ‘laid-back’ opvoeden.
En zoals altijd, is een beetje van allebei het lekkerst.  Lees meer
Columns, Kind

Wacht maar tot het pubers zijn…

Kleuters zijn ontzettend schattig. Ik weet dat, op het moment ben ik namelijk in het bezit van twee kleuters. Één van vier en één van vijf. Schattig zijn ze, maar ook op en top kleuters.

Mijn kleuters zijn, zonder dat ik opschepperig over wil komen, echt heel leuk. Ze zijn grappig en lief. Zelfs de pakketbezorger smelt wanneer hij mijn twee kleuters ziet. En wanneer één van mijn kleuters verdrietig is, of pijn heeft, dan troost de andere kleuter zijn of haar zusje of broertje. Ze zijn er voor elkaar, ze komen voor elkaar op, ze beschermen elkaar.

Echt heel schattig.

Maar weet je, het zijn niet alleen mijn kleuters die schattig en aandoenlijk zijn, het zijn alle kleuters. Vind je dat niet, dan ben je gewoon een zeiksluif die het leven wat meer toe zou moeten lachen. En anders zou je eens flink doorgekieteld moeten worden, want weet je… Kleuters zijn schattig!

Zoals laatst toen ik bij de kassa stond en mijn kleuters het winkelwagentje fanatiek samen leegmaakten en op de band legden. Ze werkten samen als een onvoorwaardelijk team. Eens in de zoveel tijd dan gebeurt dat en dan ben ik trots. Omstanders zien mijn trotse hoofd en reageren op het aandoenlijke tafereel.

“Ah wat zijn ze schattig en lief voor elkaar”

“Wat heerlijk om zulke hulpen te hebben, wat super lief!”

“Wacht maar tot het pubers zijn…”  Lees meer

moeder
Baby, Columns, Voor mama

De trampoline nachtmerrie

De meeste moeders hebben ermee te dealen… Een verslapte blaasspier. Bij de één ontstaat er al een waterval op het moment dat ze haar neus snuit en de ander heeft wat meer geluk en verliest enkel een paar druppeltjes bij een niesbui vanuit haar tenen.

Het is vervelend, dat klopt. Maar hé, moet je eens zien wat je er voor terug krijgt!

Toch is niezen niet het enige wat een moeder het liefste ontwijkt. Onlangs werd mij weer eens pijnlijk duidelijk gemaakt dat ik bepaalde dingen gewoon beter over laten kan aan iemand zonder verslapte blaasspier.

Trampoline springen. Ik vond het als kind fantastisch! Uren stuiteren op zo een strakgespannen doek, koprol hier, mislukte salto daar, heerlijk. Ik kon het daarom ook helemaal begrijpen dat mijn dochter haar kinderfeestje in zo een springhal vol met trampolines wilde vieren. 

Lees meer
Baby, Columns, Ja papa, Voor papa, Wat je niet wist

Beste Koning Papa

Beste Willem,

Je bent nu al een tijdje Koning en ik vroeg me af hoe het nu gaat.

Zo’n nieuwe functie is toch altijd even wennen en vraagt veel van je en dan kan het zijn dat je gezin er even bij inschiet. Als Papa van drie dochters heb je thuis ook het nodige te doen en je doet dit vast met veel plezier, al vraag ik me wel eens af of je niet heel, heel stiekem, diep van binnen eigenlijk niet liever een klein Troonopvolgertje had gewild. Als papa’s onder elkaar kan ik dat best begrijpen hoor.

Ik zie je op TV altijd de hele wereld rond reizen en vraag me wel eens af hoe je dat nou combineert met de opvoeding. Of bemoei je je daar niet mee en laat je Maxima de vervelende kanten van het opvoeden opknappen?

koning papa
pixabay.com

Ik bedoel; toen ze nog klein waren, heb je toen ook wel eens gehad dat er één in d’r luier gepoept had maar dat het zoveel was dat d’r hele romper ook onder zat en jij probeerde die vieze kleren uit te trekken en je poep aan je vingers kreeg en je ondertussen met je twee overgebleven schone vingers de badkraan probeerde open te draaien terwijl die kleine balancerend in het bad stond en ondertussen overal poep aan smeerde. Of roep jij altijd gelijk de au-pair als je een poepje ruikt? 

Lees meer
papa
Baby, Columns

Adviezen geven, gewoon (niet) doen

Als er iets is wat ik de afgelopen jaren heb geleerd, is het dat je beter geen advies, hoe goed bedoeld ook, aan nieuwe moeders kan geven. Het is alsof er één of ander bitchfight laagje over nieuwe moeders heen komt. En op het moment dat jij je goed bedoelde ‘geniet ervan’ naar een nieuwe moeder toe wilt slingeren, kaatst zij in de meest verontwaardigde houding een opmerking met een zeer hoog adrem-gehalte terug.

Ik vind het lastig. Want je leest overal wat je allemaal niet moet zeggen. Maar wat moet je dan wel zeggen?

‘Sjees wat een verlept hoofd heb je, dat slaaptekort kan je maar slecht hebben.’ Ik heb zo een vermoeden dat je dan ook een klein beetje de plank misslaat.

Nee, het is een feit. Nieuwe moeders zijn niet gemakkelijk.  Lees meer
Columns, Ja papa, Voor papa

Tand eruit

Onze zoon wil graag acrobaat worden. Althans, zo lijkt het als je hem bezig ziet in de speeltuin, op de bank of elk ander object waar hij maar op kan klimmen. Het lijkt wel of hij geen angst kent. En dan gaat het soms mis.

Zoals laatst.

Het was op een vrijdagavond rond 6 uur. Hij stond op een klein krukje te balanceren, terwijl hij een filmpje aan het kijken én zijn zusje aan het commanderen was. Ik zag hem bezig en denk: “dit gaat fout”. Nog voor ik hem kon waarschuwen, gleed het krukje onder hem vandaan en knalde hij keihard met zijn mond op de rand. Dat was brullen natuurlijk!

Toen hij een beetje bij gekomen was bleek dat zijn voortand scheef stond. En niet een beetje scheef maar echt serieus scheef. Daar moest een tandarts naar kijken. Onze eigen tandarts was niet meer bereikbaar, het weekend was net begonnen. Gelukkig is er een noodnummer voor dit soort gevallen. Dit nummer was echter om een duistere reden niet bereikbaar. Wat te doen?  Lees meer
Baby, Columns, Ja papa

Het gezinsleven is leuk!

Het gezinsleven is leuk! Kinderen die de auto niet in willen terwijl we al weg hadden moeten zijn? Leuk! Kinderen die toch wel moeten plassen zodra je net de snelweg oprijdt? Leuk! Kinderen die ruzie maken op de achterbank? Leuk! Een vrouw die een mening heeft over hoe je dat allemaal aanpakt? Leuk! Kinderliedjes 45 minuten lang aanhoren? Leuk!

Genieten van je kinderen terwijl ze door het pretpark rennen? Leuk!

Kinderen die doodop zijn en overal een probleem van kunnen maken, vanaf het einde van de middag totdat ze in bed liggen? Leuk!

Uitgeput op de bank ploffen met een heerlijke wijn? Leuk! Terugkijken op een heerlijke dag als gezin? Leuk!

Het gezinsleven is leuk!

Afbeelding: Shutterstock
Voor mama, Columns, Kind

O hoi! Hier die moeder op haar telefoon…

Wat zit je nou te kijken daar aan de overkant van de zandbak? Met je emmer en je schep in je handen alsof je het reuze naar je zin hebt. Maar ondertussen steekt die neus de lucht in alsof je zojuist een rotte eierscheet voorbij rook komen. Houd dat emmertje en dat schepje maar goed vast hoor, stel je voor dat een ander kindje het pakt om er even mee te spelen.

Jij denkt natuurlijk dat ik dit allemaal niet in de gaten heb omdat ik diep verzonken ben in mijn telefoon. Maar weet je, ik ben een vrouw én een moeder, ik kan acht dingen tegelijk.

Nee, ik snap het en ik waardeer ook hoe jij je kindje aandacht geeft in de zandbak. Hoe jij samen met je kind fanatiek een zandkasteel aan het bouwen bent en ondertussen alle andere kleintjes op afstand houdt, want stel je voor.

En ja, ik kijk even in mijn telefoon, ik scroll even door mijn social media! Nutteloos, compleet nutteloos! En terwijl ik naar mijn telefoon kijk, mis ik al de magische momenten van mijn kleintje in de zandbak waar we de hele freaking zomer, zeven dagen per week, elke middag zitten. 

Maar natuurlijk kijk ik naar mijn kleintje, ik ben een vrouw én een moeder, weet je nog? Ik ben alleen niet zo een moeder die boven op de rug van haar kind de halve encyclopedie aan het inprenten is. Ik kijk gewoon af en toe naar mijn kind, die alleen maar een beetje zand in zijn bilspleet wil scheppen.

Of op het hoofd van jouw kind.

We zitten in de speeltuin, de speeltuin is gemaakt voor kinderen. Om zich te kunnen vermaken, om te ontdekken, om zelfredzaamheid te leren. Ze hebben geen in hun nek hijgende moeder nodig, ze hebben de ruimte nodig.

En nee natuurlijk niet, ik laat haar niet los als een losgeslagen tijger. Ik corrigeer en geef richting waar nodig, bijvoorbeeld wanneer ze het zand op het hoofd van jouw kind gooit. Maar geloof me, corrigeren hoeft niet bij elke freaking beweging of misstap. En terwijl mijn kleintje speelt, ontdekt en doorademt, kom ik ook even op adem. Starend naar mijn telefoon. Even checken of ik nog iets nutteloos gemist heb.

En ja, ik zal gerust zo nu en dan een momentje missen. Maar lieve schat, de hele dag is gevuld met momentjes. En geloof me, sommige momenten wil ik missen!

En voor nu wil ik een momentje voor mijzelf. Op mijn telefoon.

Afbeelding: Shutterstock